Wit, witter, witst
Wit, witter, witst

Wit, witter, witst

Voorzichtig parkeerde ik mijn auto zaterdag bij de Lidl in Brunssum. Volgens mij was de vlakte meer geschikt als schaatsbaan dan op te rijden. Maar voorzichtig ging het nog net. Om ruimte te maken voor de boodschappen had ik de zware zakken kattenzand thuis uit de auto gegooid. Nadat we de boodschappen even later in de auto hadden gezet startte ik de motor en probeerde weer even rustig weg te rijden van de parkeerplaats. Niente, niets, nakkes, nada… De wielen draaide wel maar het leek of de auto op blokken stond. Dat krijg je verdorie dacht ik nog, doe maar duur, rij een oude BMW met achterwielaandrijving en dan dit. De meeste mensen liepen glunderend voorbij zonder op of om te kijken. Gelukkig was er een wat oudere man, die aanbood om me even vrij te trekken met zijn auto, zodat we na een kwartier onze weg weer konden vervolgen. Dat lukte gisteren velen niet die bij ons de berg op wilde rijden het leek even of de sneeuw op de grond groeide in plaats van naar beneden dwarrelde. Op een gegeven moment stonden er toch wel veel auto’s stil in de berg. Er lag op dat moment ook een decimeter sneeuw op de weg. En dat is gewoon te veel als je bergop wil zonder winterbanden. Ik ben gisteren dan ook maar fijn thuis gebleven.

bVision Photography

28 Comments

  1. bah, ik heb er echt n hekel aan om met dit weer op de baan te komen, ben bang wanneer ik voel dat ik geen grip op de weg heb.. wel goed voor de conditie, heb nog nooit zoveel gewandeld als de laatste dagen .. liever een geblesseerde amazony dan een kapotte auto, die eerste herstelt wel zonder kosten !

  2. Joh, en er is nóg meer gekomen, bij jullie! Hier nada-niente, nou ja, een verdwaald vlokje.
    Dan te bedenken dat we juist voor de sneeuw dit jaar winterbanden hebben aangeschaft. Nou ja, wat niet is kan nog komen, de winter begint eigenlijk pas. Oei!

  3. Maar leg mij dan eens uit hoe ik het met mijn Kever zo’n twintig jaar terug klaar kreeg om bij een twee keer zo dikke sneeuwlaag zonder problemen de Adsteeg – en dan heb je het toch over een echte helling – op te rijden?

  4. hier blijft de weg ook noodgedwongen stil (lekker rustig ;-)) op een GFT-vuilniswagen na dan.. Voor kinderen vind ik het sleeen en ‘iglos’ bouwen heel leuk (als de griep ze tenminste wil overslaan ;-})

  5. Dat valt mij wel op de laatste paar dag: het gevoel van saamhorigheid is enorm toegenomen. Mensen delen spontaan hun flesjes water met elkaar op treinstations, helpen elkaars auto een heuvel over te duwen en dergelijke.

    Niets dat de mensheid zo goed samenbrengt als een gemeenschappelijke vijand. Leve de sneeuw!

Laat een reactie achter bij Frank (IkFotograag.nl)Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.