Jeugdherinneringen – door Frank
Jeugdherinneringen – door Frank

Jeugdherinneringen – door Frank

Aanleiding voor dit verhaal is een gesprekje met een van mijn broers en een gesprekje met een collega. In mijn jonge jeugd hebben wij in Helmond gewoond. Zelf ben ik ergens anders geboren, maar een paar van mijn broers wel in Helmond. Zelf kan ik e.e.a. nog goed herinneren maar mijn broertjes waren nog te jong toen we daar weg verhuisden. Daarom zocht in Google Earth het huis van destijds op waar ze geboren zijn. Konden ze dat ook eens zien. Mijn enige aanmerking was dat ik het allemaal wat groter in gedachte had. Maar dat wist ik al eerder omdat ik een paar jaar geleden er nog eens ‘langs’ ben gereden toen ik eens in de buurt was. Het gesprek met mijn collega ging over mijn muziekvoorkeur voor onder andere de Beatles en de Rolling Stones, het bleek dat we deze voorkeur deelden. Mijn collega vertelde dat hij de Stones zelfs een aantal keren live heeft zien optreden. De eerste herinnering aan de Beatles zijn van toen ik een jaar of acht was, 1963 – 64. We hadden in die tijd al televisie en ik had daardoor van beide groepen al eens wat gezien en gehoord. Mijn vader vond de Beatles maar langharige schreeuwerds, maar mijn moeder vond het jammer dat “die meiden” er zo door heen gilden, want daarom kon ze het niet goed horen. De Rolling Stones kwamen bij mij pas later echt in beeld, zo rond dat ik naar de Mulo ging en wat Engels leerde. We blèrden met zijn allen mee als ze op de radio waren, dat we geen Satisfaction konden getten. En we vonden onszelf heel wat.

Wat hebben de Beatles en de Rolling Stones nou met Helmond te maken? Ik mocht af en toe al wat boodschappen doen. Bij de plaatselijke kruidenier, de Végé, of een pakje shag kopen voor mijn vader in de naast gelegen sigarettenwinkel. Deze laatste verkocht ook tijdschriften, en de Beatles en de Rolling Stones lagen naast elkaar in de etalage. Tja de Stones zagen er inderdaad wat ruiger uit dan de Beatles. Daar moest ik weer aan denken. Echt waarderen ging ik de Stones pas rond 1970 door hun elpee “‘Get Yer Ya-Ya’s Out!”. M.i. nog steeds een van de beste die ze ooit gemaakt hebben. Bij deze herinnering ben ik weer in Google Earth gedoken, het gebouw waar in de Etalage de tijdschriften lagen is er nog steeds. Wat leuk is, is dat ik ook een foto gevonden heb met het gebouw en de winkels zoals ik ze me herinner. Met links de Végé en in de midden de sigarettenwinkel. Met een beetje goede wil is nog net te zien dat boven de deur een reclame hangt voor het merk “Hofnar sigaren”. Rechts dat was een elektriciteitszaak. Daar kochten we de pvc-pijp om papieren pijltjes te schieten.

Hieronder de foto’s van toen en nu, als ik weer eens in de buurt ben daar, dan ga ik weer eens kijken:

14 Comments

  1. frank-103

    Het ziet er toch nog behoorlijk hetzelfde uit als vroeger! Huidige jeugd weet niet eens wat PVC pijp is, maar over Wi, PS3 en black ops kunnen ze je van alles vertellen!

  2. Dag Frank,

    leuk beschrijf je dat!!
    Ik ben op dit moment een boek met jeugdherinneringen aan het lezen van Theo Thijssen.
    Ook al zo leuk!!
    Als je veel herinneringen hebt ben je begenadigd!!

    groet van Marlou

    .

Laat een reactie achter bij TerrebelReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.