Ik kijk van mijn werk op naar buiten. Zachtjes wappert daar de vlag van ons bedrijf in het zonlicht. De kleuren blauw en groen. Het is mooi weer en ik zit hier binnen. Ik heb afgelopen week een verhaal gelezen over een stel dat naar Ethiopië vertrekt om daar een paar jaar te gaan leven. Ik denk terug in de tijd dat ik dat had kunnen doen, en voel het materiële in me boven komen, nee, het behoudende. Ik ben geen avonturier in die zin, maar geniet van mijn omgeving, ik hoef niet op vakantie of naar verre landen, maar heb wel diep respect voor mensen die daar gaan wonen en werken. Huis en haard kunnen verlaten voor een nieuwe fase van hun leven. Dat moet gewoon in je zitten mijmer ik, en kijk weer naar mijn beeldscherm. Zuchtend hervat ik mijn werkzaamheden weer, maar toch, de gedachte laat me niet los…
De foto is gemaakt door Rita Willaert
Als ik buitenland wil snuiven ga ik een uurtje in de kalverstraat lopen of naar de zwarte markt in beverwijk. Ik loop trouwens al iedere dag een rondje in bos en lommer. Verder ben ik geheel niet avontuurlijk, zonder auto, elektriciteit, spoorlijn en kastelen in de omgeving, hoef ik er niet naar toe!
ja, ik moet er ook niet aan denken, een totaal nieuw leven beginnen. Op vakantie mag ik wel graag, maar dan wel een beetje binnen Europa, en dan is het verschil al reuze.
In mij zit het ook totaal niet, ik zou het niet kunnen. Joop misschien wel. Ik ben vaak heel blij dat ik hier geboren ben en ook nog in de goede periode, zoveel leuke ontwikkelingen meegemaakt…
Ja, voor dergelijke mensen heb ik ook wel bewondering. Wij hebben er een jaar of 20 geleden eens een tijdje over zitten filosoferen om naar het buitenland te verkassen. Wetend wat ik nu weet, ben ik toch wel blij dat het niet van is gekomen.
Goede middag Sjoerd, ik denk dat niet iedereen voor dat werk in de wieg is gelegd. Je kunt natuurlijk ook op andere manieren helpen , dus niet alleen door er zelf heen te gaan.
Ik blijf nu alleen nog hier vanwege mijn kinderen. Materialistisch ben ik totaal niet.
Dus ook van het behoudende type. Deze mensen laten alles achter zich…
Ook al ben ik niet aan de andere kant van deze aardkloot geweest, ik heb het idee dat ik meer van de wereld heb gezien en meegekregen dan de meeste globbetrotters…..
Ik denk ook, dat het gevoel zo sterk moet zijn, dat je het kunt. Ik heb ook bewondering voor mensen die dat doen, en zich ook nog eens inzetten voor mensen daar, die het minder of moeilijk hebben. Respect!
dromen mag, ik zelf droom dat als ik op pensioen ga aan een zonnig strand aan een blauwe zee een klein huisje met een bbq en een hangmat heb….
Het moet niet alleen in je zitten, je situatie moet er op dat moment ook naar zijn. Wat je ook doet.. als je maar daar heen gaat waar internet is.. anders kunnen we je avonturen niet volgen.
Love As Always
Di Mario
Huis en haard verlaten is niet voor iedereen weggelegd.
Maar er over dromen kan altijd.
Fijne dinsdag Sjoerd.
Herkenbaar ik denk ook wel eens, als ik meer lef had gehad of dingen los kon laten dan had ik misschien heel ergens anders gewoond, gewerkt en geleefd. Maar ben ook altijd voor de zekerheid gegaan in plaats van de risico’s.