bVision.nl

Eerst even terugkomen op het mannetje van gisteren, dat mannetje had de bouwstenen in zich van een vuurmuur, ofwel in ICT kringen een Firewall. Zoals in uw PC, maar dan anders. Niet om de PC te beschermen, maar om een heel netwerk te beschermen. Ouderlijk toezicht voor de gebruikers, ahum… In zo’n firewall staan rulezzz, en als er iets is wat ik haat is het dat wel. Ik ben meer een chaotisch type. Ik denk sneller dan ik type, maar ik typ wat ik op dat moment denk. Dat houdt dan in dat er stukken verdwenen zijn in de tekst die ik later weer aan moet vullen. Maar dan moet ik weer nadenken over wat ik daar op dat moment mee bedoelde, en dat weet ik dan nog wel, maar niet meer een dag later. U ziet het leven van een tot ICT’er omgebouwde Alchemist gaat zeker niet over rozen. Trouwens de laatste prikken, en dat haat ik ook…

Documenteren is niet mijn sterkste kant, maar ik wordt er steeds beter in. Soms moet je zaken echter achteraf documenteren en wordt iets een regelrechte zoektocht naar de waarheid. Want als je iets in het begin niet hebt vastgelegd, heb je ook de wijzigingen daarop niet vastgelegd. We staan voor de vervanging van een belangrijk netwerkonderdeel, maar moeten na een jaar of acht, het oorspronkelijke design en de veranderingen die daarop hebben plaatsgevonden weer in kaart brengen. En wonder boven wonder, we leren ervan. Samen met een collega zijn we kennisland binnen gestapt. Door de zoektocht zijn we nu ook achter hoe alles werkt, en waarom het zo werkt. Dat geeft een stukje voldoening. Het ontwerp en de implementatie hebben we destijds uitgegeven aan een firma, en zoals vaker worden er dan wat documenten over de muur gegooid, die in eerste instantie niet worden gelezen, en waar je jaren later dus van afvraagt why… U mag raden wat de onderstaande foto die ik in Billund heb gemaakt, te maken heeft met het bovenstaande verhaal…

De woensdag is normaliter mijn vrije dag, maar na de perikelen van dinsdagavond, cq nacht, had ik ook nog wat resterende werkzaamheden om uit te voeren. Gelukkig kan dat tegenwoordig van thuis uit. Scheelt in ieder geval weer een uur rijden. Zo’n woensdag ziet er vaak hetzelfde uit, winkelen, rommel opruimen, naar het milieupark, wekelijkse werkzaamheden die we in het weekend dus niet meer hoeven te doen. Aangezien we redelijk snel met alles klaar waren, ondanks een ritje naar de plaatselijke kringloopwinkel zijn we op zoek gegaan naar bloembakken om een stuk verhoogde tuin te scheiden van de rest, ik woon namelijk in een helling. Bij van Cranenbroek of Hornbach niets te vinden, we weten al dat we ze bij Intratuin kunnen krijgen, maar de maat die we nodig hebben, 60x30x30 is wel aan de prijzige kant als je een lengte van 17 meter nodig hebt, ofwel zo’n 28 bakken. Dan mag je wel even rondkijken. En aangezien ik tussendoor al begonnen was aan een tekening wordt het duidelijk dat het toch pijn in de beurs gaat doen. Hoe we het ook aanpakken. Misschien moet ik Rob eens gaan bellen…
Hieronder ziet een een voorlopige plattegrond die bij het moodboard komt. Links ligt het huis met het verhoogde terras, ca 1.10 boven GTP. En GTP staat hier voor gemiddeld tuinpeil.

Je zou het niet zeggen, maar de eerste mini stamt uit 1959 en was ontworpen door Alec Issigonise. De Mini Cooper, zoals op deze foto, beschikt over de motor uit het getemde broertje van de raceversie waar John Cooper ralley’s en races reed. Hierin zit een 1300 motor. De eerste mini Cooper werd gebouwd in 1969 en was een groot succes. Er was ook nog een Italiaanse uitvoering. De Mini Innocenti.

De uitvoering die je hier op de foto ziet is een stuk jonger en stamt uit 1995, een paar jaar voordat de Mini, BMW werd. Het spijt me dat het wat kort is vandaag, deze foto’s had ik nog liggen, Frank kon geen logje maken, en net toen ik wilde beginnen kregen we een storing op het werk waar ik de hele avond aan ben bezig geweest.

Op het logje van gisteren kreeg ik de vraag wat er van mijn tuin zou worden en wat ik gekocht heb. Daar kan ik eenvoudig antwoord op geven. We willen een redelijk strakke tuin met een tuinhuisje een taxus heg en een afscheiding tussen het terrasgedeelte en de tuin, en hij moet onderhoudsarm worden, niet onderhoudsvrij. Het moet wel ogen als een tuin. Gekocht hebben we nog niets, maar we zijn een Moodboard aan het maken van de ideeën die we tegenkomen. Dat maak ik dan met het mobieltje een foto van en die gebruiken we weer om dadelijk de ideeën vorm te geven. Het moet natuurlijk wel passen in de tuin. Onderdeel van dit moodboard is de onderstaande foto, die ons een idee gaf om het terrasgedeelte af te scheiden van de eigenlijke tuin. Maar vrees niet, ik hou u op de hoogte. Een voordeel van het internet in deze is dat je niet hoeft te kopen waar je gaat kijken…

Je zou bijna denken dat ik gisteren in de dierentuin was als je naar de onderstaande foto van deze stokstaartjes kijkt. Maar nee, niets in minder waar. Deze stokstaartjes zitten buiten in een grote zandbak bij tuincentrum Daniëls in Herkenbosch, vlakbij het nationale park de Meinweg. We waren daar om wat ideeën op te doen voor de verandering van onze tuin. Deze stokstaartjes mogen daar wel in een grote zandbak zitten, maar worden goed verzorgd. Maandelijks worden de diertjes door een deskundige onderzocht. De dieren zijn verstoten door de moeder en zijn met de fles grootgebracht. Ze zijn gewend aan mensen en heel nieuwsgierig. In de winter kamperen ze in een iets kleinere omgeving binnen, maar zodra het weer het toelaat mogen ze naar buiten. Het Nederlandse klimaat doet ze weinig, ze zijn de temperatuurverschillen in de woestijn gewoon, van extreem koud in de nacht, tot de hoge temperaturen in de zon overdag. Deze twee zijn nog jong en speels en leven op kattenbrokjes, mais en vers fruit. Helaas had ik alleen maar de iPhone bij me.