bVision.nl

Gisteren waren we met de ontspanningsclub van ons bedrijf te gast bij kookatelier Wils in Susteren, waar we met een aantal mensen een kookworkshop hebben gevolgd. Het atelier wordt gerund door Pauline en Yoeri, beide koks met veel ervaring en ze hebben een mooi nieuw pand aan de Heidestraat in Susteren. Thema deze avond was Italië, toch al een land waarvan de recepten me wel aanstaan. Niets voor niets ben ik een pizza en pasta liefhebber. De smaak van het zonnige zuiden zullen we maar zeggen. Trouwens, de laars van Italië lijk wel een beetje op Limburg. De sfeer was uitermate goed en wat je even niet verwacht is dat je voor in ons geval 17 mensen een diner met vier gangen moet gaan koken. Niks even zelf iets doen, nee hoor meteen aan de bak. Maar dat geeft wel een uniek sfeer. In onze groep was de samenwerking uitzonderlijk goed. We pakten op wat er gedaan moest worden en hadden op deze wijze ook nog tijd om anderen bij te staan. Niks mis met de andere groepen, ook daar ging het prima en was de samenwerking tussen de afdelingen beter dan in de praktijk op het werk… Ook de aandacht van Yoeri en Pauline, als gastheer en gastvrouw was perfect. Geen probleem of er was een oplossing of hulp. Ik kan het iedereen aanraden om het eens te doen. De onderstaande foto was van het voorgerecht, en zeg zelf, dit was pas het begin. Uiteraard heb ik veel meer foto’s gemaakt. Maar ik wil hier geen collega’s in betrekken, dat komt wel in ons personeelsblad. Want ja, er was vanuit die zijde het vriendelijke verzoek om ook wat sfeerfoto’s te maken. Al met al was het voor mij een aangename verassing.

De meeste mensen zijn bang voor een komende oorlog met Rusland en hebben niet in de gaten dat de oorlog al lang aan de gang is. De Russen nemen hier alles over, buiten dat ze gasleverancier zijn voor de helft van Europa, ze nemen ook langzaam alle tankstations over. Volgens een Persbericht:

LUKOIL is in november 1991 opgericht in de vorm van een staatsoliebedrijf in de voormalige Sovjet-Unie. LUKOIL is de afkorting van LangepasUraiKogalymneft, een samentrekking van de drie olie-en gasbedrijven van West-Siberië: Langepasneftegaz in Langepas, Urain en eftegaz in Uraien Kogalymneftegaz in Kogalym. In 1992 wordt LUKOIL geprivatiseerd en verschijnen de eerste aandelen op de financiële markten. In 2000 start LUKOIL zijn wereldwijde expansie met de overname van het Amerikaanse oliebedrijf Getty Oil en vanaf 2003 worden de Getty Oil benzine stations in de VS omgedoopt tot LUKOIL. Begin 2004 neemt LUKOIL 779 Mobil-benzinestations van ConocoPhillips over in New Jersey en Pennsylvania (USA).
Op 1 juni 2007 neemt LUKOIL 376 Jetbezine stations over van ConocoPhillips in zeven verschillende landen: België, Luxemburg, Finland, Tsjechië, Hongarije, Polen en Slowakije. In 2008 worden al deze stations tot LUKOIL-stations omgebouwd. Ook na 2008 zet LUKOIL haar expansie in West-Europa voortdurend verder: een participatie in de ERG-raffinaderij in Italië; de overname in Turkije van een netwerk van 700 stations en in september 2009 een participatie van 45% in Zeeland Refinery. In 2012 volgt de overname van 59 tankstations in Nederland en België van Verolma Groep. LUKOIL is momenteel één van de grootste, verticaal geïntegreerde olie-en gasbedrijven ter wereld en heeft een notering aan de Londen Stock Exchange.

En u bent bang voor oorlog, die zijn toch niet gek die Russen. Als die in ene de kraan met gas en olie dichtzetten ligt heel Europa plat…

Haha, je gelooft het of niet, maar een ervaren tegelaar als ik trapte er ongezien in. Niet dat ik andere mogelijkheden had, maar stom was het achteraf toch wel. Ik heb de betonnen vloer van mijn werkplaats voorzien van tegels. Maar door onvoorziene omstandigheden kreeg ik die niet leeg zonder alles door het hele huis op te slaan. Dan maar in gedeelten, dacht ik nog. En begon lekker bij de deur te leggen, geen probleem toch, alles naar achter. vier rijen leggen (1.20 meter) daarna voegen en dan het volgende stuk en paar dagen later. Ook geen probleem. Maar daarna zat ik bij de muur, en daar kon ik dus die ene meter niet meer zo overbruggen, dat moest dus in twee gedeelten. Ook geen probleem, maar lastig was het wel. Nu ligt er een keurig makkelijk schoon te houden vloertje. Alleen het resultaat telt, toch…
En als zich afvraagt of het vochtig is daar, moet ik zeggen niet meer. Het is sinds enkele jaren droog. Maar dat is een ander verhaal.

Gisteren gingen we vol goede moed op pad om deel te nemen aan de openingsrit van de MG club zuid. Om tien uur konden we vertrekken, stond op de website, maar helaas het werd veel later, een foutje op de site. Bedankt zou ik zeggen, dat had je kunnen aanpassen. Na het uitreiken van de route vertrokken we zo tegen twaalf, met in onze buik een langzaam groeiende honger. Het was een mooie tocht met wat kleine foutjes, maar door de bekendheid met de omgeving nog niet storend. De honger begon langzaam te overheersen en daar moest wat aan gedaan worden. Per ongeluk en met veel toeval vonden we net buiten Thorn, in Ittervoort, het Soete Huys, een leuke broodjeszaak waar we genoten van een prima uitsmijter, gemaakt door iemand die waarschijnlijk net van de koksschool afkwam. Klasse en met gevoel voor smaak. Daarna ging het fout, inmiddels waren er enkelen ons uiteraard voorbij gereden, maar niet zoveel… En in Stramproy kwamen we de MG’s in omgekeerde volgorde tegen. hier ging het dus goed fout en klopte de routeomschrijving niet, of was te onduidelijk. Nadat we uiteindelijk waren aangekomen op de eindbestemming in Nederweert, waren er zo weinig aankomers dat we niet weer twee uur wilden wachten. En zijn dus daar, na een bezoekje in het restaurant, onmiddellijk weer naar huis gegaan, uiteraard zonder gebruik te maken van de snelwegen. Die zijn aan een MG niet besteed. Conclusie, het kan beter, veel beter zelfs…