bVision.nl

Gisteravond hadden we een bijeenkomst van de fotoclub met als speciaal aandachtspunt macro/close-up fotografie. Twee opstellingen met diverse onderwerpen en iedereen de camera mee. Puur genieten gewoon. Het is een moeilijk onderdeel vooral omdat we niet professioneel willen werken maar ook met de kleine snapshot camera’s een kans geven. Soms doen die zelfs niet onder voor hun grotere broertje, de spiegelreflexcamera. Met name op het gebied van scherptediepte kan die hele leuke en goede resultaten geven. Ongetwijfeld komt u de resultaten tegen op onze fotosite, maar ik dacht hier alvast een klein voorproefje te plaatsen. Niet dus, er waren hele mooie foto’s bij, maar helaas ligt mijn camera nog op het werk. Stom, maar wel waar. De foto’s houdt u tegoed. Het visje vanmiddag op de bloemenmarkt in Geleen als begin van het weekend gaat er geheid in. Alvast een fijn en ontspannen weekend iedereen. Ik ga weer aan de slag…

Macrovoorzetstuk

Hoe zot kunnen we het maken als we werkgevers erop gaan attenderen dat ze een pandemieplan voor de Mexicaanse griep moeten gaan maken. Oke, dat er wat mensen ziek zouden kunnen worden snapt iedereen, dat het er wat meer kunnen worden kan ik me voorstellen. Maar een pandemieplan is naar mijn idee onzin. Ik denk dat we gewoon moeten roeien met de riemen die we hebben. En volgens mij is nog steeds iedereen vervangbaar. Ook al denken velen dat dat niet zo is.e In de vakantieperiode is ook de helft weg en hoor je niemand, nou ja bijna niemand, klagen. Ook dan gaat het werk gewoon door. Hasta La Vista !!!.

Pandemieplan

De klusjes die zaterdag waren blijven liggen heb ik dus maar op zondag uitgevoerd. De schoenen staan allemaal netjes op de plaats en de kleren hangen weer allemaal keurig in de kast. Je hebt van die weekenden als het weer niet al te best is dat dit soort klussen ideaal zijn. Niet teveel werk, maar wel zoveel dat je lekker bezig kunt blijven. En als het resultaat dan tot tevredenheid stemt is het een nuttig weekend geweest. En voor de rest probeer ik dit jaar eens zoveel als mogelijk van de tour de France te genieten. En na de etappe van gisteren zit ik er weer helemaal in.

Yellow toch

Zomaar een zaterdag waarop ik eigenlijk niets, en ook een heleboel heb gedaan. We hikken al jaren tegen een kleerkast in de slaapkamer aan die we als ideaal gekocht hadden, maar die qua indeling toch ook weer niet ideaal was. Maar met de tegenwoordig verkrijgbare accessoires moet dat toch beter kunnen, dachten we. Alleen, we hebben een op maat gemaakte kast, die dus net niet de maten heeft van een standaard kast.
Maar goed, niet getreurd, en toch maar wat onderdelen gekocht, zoals een (sokken en ondergoed) lade, een derde rail om kleding op te hangen, en een uitschuifbaar schoenenrek voor A.. En dat moet dan op maat erin worden gemaakt. De rail zit erin, de lade past n(i)et en het schoenenrek is strafwerk. Sakkerdju, allemaal losse onderdeeltjes die in elkaar gezet moeten worden en met boutjes worden vastgezet. En dat 32 maal, voor iedere schoen een. Maar ook die zit in elkaar en wordt vandaag in de kast vastgezet. Gelukkig is alles net 1.6 cm te smal en dat kan prima met wat latjes worden opgevuld. Alleen de lade was krap, na montage was er welgeteld geen ene millimeter speling meer met de deuren aan de voorkant. U ziet, we zijn lekker bezig in het weekend. En dan zijn we ook tussendoor wat nieuwe kleerhangers gaan halen bij Xenos, en een paar plantjes ergens anders, dit voor de prijs van een bloemetje en planten gaan veel langer mee.

Natuurlijk schoeisel

vandaag ben ik weer eens in een filosofische bui. Dat ontstond door een gesprek dat ik gistermorgen had aan de koffieautomaat. Daar stond een klein doorzichtig flesje met een rode inhoud en het rook naar zuurtjes. Siroop, hoor ik u al denken, maar nee, het was afwasmiddel. Dat kleurtje is eigenlijk geheel overbodig voor de werking, en de geur zal er ook niet voor zorgen dat de vaat schoon wordt. En zo begint een gesprek. waarom niet gewoon kleur en geurloos. En na enige tijd gaat het bij mannen dan ook over auto’s, waarom niet alle auto’s hetzelfde maken, dat scheelt een heleboel garages in een stad, er is er dan hooguit ene. En als we die auto dan ook nog allemaal dezelfde kleur geven hebben we ook geen grote showroom nodig. En ieder land produceert gewoon zijn eigen auto’s. De Volkswagen heeft zijn kans gehad met de kever, dus die valt af. Laten we gewoon er naar streven om iedereen de onderstaande auto te geven. Ik heb zelfs de keur al voor u uitgezocht. En als u denkt die ken ik toch ergens van heeft u gelijk. Volgens mij is het een verfraaide SM. Ik ben benieuwd wie allemaal tegen dit voorstel zijn…

(click picture) Onze auto…