In 1924 begon Charles Mochet met de productie van kleine auto’s, alleen wilde de verkoop van deze kleine autootjes met een 350 cc motor niet vlotten. In 1930 maakt hij een tweede start maar ook hier sneuvelde het bij gebrek aan materiaal en machines. Staalpersen en zo bezat de ondernemer niet, alles was handwerk. En laten we eerlijk zijn, de auto’s zagen uit als een kinderwagen op wielen, en zo wilde je toch niet over straat. De Mochet’s pakten de draad na WO ll weer op, inmiddels uitgebreid met zijn zoon Georges. Zo was het eerste model na de oorlog nog in dezelfde kinderwagen stijl maar ontstonden er al snel een paar aardige kleine dwergauto’s met allemaal 125 cc motoren.
Frappant was de lijfspreuk van vader en zoon. Wat er niet in zit kan ook niet defect raken. Ofwel het waren echte basic auto’s. Rond 1956 viel het doek voor deze auto’s definitief. Net zoals voor vele andere z.g. Dwergautootjes. Ze waren gewoon te klein voor een hele familie met een aantal kinderen. Wat rest zijn de beelden en de auto’s in de diverse musea. De onderstaande is uit mijn geboorte jaar en ziet er voor zijn leeftijd net zo goed uit als Me!.
hallo ik heb er zo een oudje dus ik vind hem prachtig
willy
die eerste lijkt wel een grote kinderwagen :)…
ze zijn wel heel schattig hoor
Als je ziet hoeveel auto’s worden bevolkt door slechts een persoon zou een comeback van dit type auto’s de files in elk geval een flink stuk inkorten.
Klein maar fijn. Grappig!
Wat een geweldige bakkies 😉
Ai, ik vind ze erg onooglijk. Ze zien er ook erg instabiel en fragiel uit en hoop dat het met jouw bouw beter gesteld is 😉
Grappige wagentjes.
Echt iets voor de afdeling rariteiten in een museum, lijkt me.
Glanzend maar onooglijk. Dat laatste geldt vast niet voor jou
Schattig!
blijven leuken karretjes…
Ze zien er behoorlijk kwetsbaar uit. De bovenste lijkt op een ouderwetse kinderwagen..
Ik ben blij dat het merk erbij staat. Anders moest ik ook hier weer gokken… Een T Ford was het dan geweest.
Dat is gewoon gezellig, dat zijn gezellige wagens.
Gezellig.