Ons mijnverleden(3)
Ons mijnverleden(3)

Ons mijnverleden(3)

Naast de kolen die direct voor gebruik geschikt waren ontstond er natuurlijk ook een hoop afval zoals kolengruis, kolenstof en zelfs teerhoudende stoffen (pek). Dit afval werd gebruikt voor het maken van kolen voor de arme man. Er werden netjes kolen van geperst in de vorm van een ei, Een eierkool weegt 50 gram, is 55 mm lang, 42 mm breed en heeft een doorsnede van 34 mm. Ook werd het bezinksel uit het waswater nog gebruik om briketten van te maken. Deze hadden een heel hoog vochtgehalte en stonden erom bekend dat ze ook wel een uit zichzelf gingen branden. Het allerlaatste product was de steen die overbleef. Deze werd getransporteerd naar grote steenbergen. Hier was men in het begin wat makkelijk in en dat leverde na de mijnsluiting nog voldoende brandbaar materiaal op. Trouwens, verschillende steenbergen hebben jarenlang inwendig gebrand door optredende broei.


(click picture) Eierkolen

15 Comments

  1. ria

    Bij ons thuis werden er ook eierkolen gestookt in de kachel. Aan het begin van de winter werd het kolenhok vol gegooid, onderin zat een gat en zo kon de kolenkit volgeschept worden. Mooie herinneringen zo.

  2. ton

    Ik meen mij te herinneren dat wij “nootjes” hadden en ik weet zeker dat een van mijn zusjes van schrik in haar broek plaste, toe zij de kolenboer met zijn zwarte gezicht zag.

    1. Peter

      De nootjes waarover gesproken wordt is een maateenheid van kolen.
      Bij mijn ouders thuis werden vroeger antraciet kolen gestookt en dit waren meestal nootjes maat 4. Er is ook nog zoiets als vetkool maar dit is niet geschikt om te stoken in de kachel, vaak werd dit door de smid gebruikt.

Reageren mag, maar hou het netjes...

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.