Niet te vreten
Niet te vreten

Niet te vreten

Wat ik nog niet verteld heb…
Sinds mijn zeventiende jaar draag ik een gebit, zowel een boven- als een ondergebit. Dit heeft te maken met het feit dat ik in Rotterdam op jeugdige leeftijd en in een speelse bui van een hoog van de trap af kukelde midden tussen een hoop stoelen in, die er na een verjaardagsfeest tijdelijk geparkeerd waren. Een dieptepunt in mijn leven dus. Letterlijk en figuurlijk. Heel mijn gezicht verschandaliseerd, mijn mond naar de Filistijnen, maar voor de rest ging alles goed. De tandartsen destijds konden niets anders doen dan proberen te redden wat er te redden viel. Maar helaas enkel jaren later zat ik iedere week wel een keer bij de tandarts met pijn in mijn jesnapthetwel. Op een gegeven moment ben je dat zat en ga je met angst en beven weer naar die bewuste tandarts. Haal ze maar eruit zei ik…. En ik die dacht dat ik dan een afspraak kon maken en netjes alles in eigen hand had werd bedrogen. Een half uur later was ik de helft al kwijt. En jongens, wat was dat een opluchting…
Dit alles schoot me in de gedachte toen ik zondagmorgen mijn gebit in gruzelementen zag vallen op de vloer van de badkamer. Dag leegeten van de vriezer, dag mooie biefstukjes en frietjes en, en, en. Gelukkig heb ik een tandprotheticus die van wanten weet. En gistermorgen om twaalf uur kon ik weer een boterhammetje eten. Helaas, het is maar een noodreparatie, het gebit is dusdanig versleten dat er toch een nieuw moet komen. Volgens mij zijn we aan de zeven magere jaren begonnen… Eind april gaat het happen beginnen en ik hoef niet alles zelf te betalen, de verzekering dekt de schade (gelukkig heb ik voor de sier nog een noodgebit… en dat kwam me zondag wel goed uit).

Me! from bVision

21 Comments

  1. ja, ik voel met je mee,
    ook al jaren in bezit van…………. door een tand ziekte……………..
    wat een ramp zeg, gelukkig heb je nog iets in ieder geval dan kan je toch wat eten.
    succes.
    .-= carlaes laatste blog ..van alles =-.

  2. Oh Gossie zeg. Het is geen luxe wat je de laatste dagen mee moet maken. Ik heb pas zes weken een kunstklapper op m,n bovenkaak. Ik hoop dat het niet uit m,n jeweetwel zal vallen als ik moet lachen of niezen onder de douche.

  3. Tjonge wat balen zeg, en ik zei het nog..”gaat er een ding kapot dan..” Weet, straks komt alles weer dik in orde en val je misschien wel van het ene geluk in het andere.

    Ik zend je een stukje geluk achter deze woorden mee.
    Succes!
    Liefs,
    .-= Alexandraes laatste blog ..mobiel podium.. =-.

Laat een reactie achter bij RedstarReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.