Respect
Respect

Respect

Renesmurf sprak in een reactie over mij, mij steeds aan met u. Mijn eerste reactie was dat hoef je tegen mij niet te zeggen, zeg maar jij of je. Ik werd vroeger door mijn ouders steeds op de vingers getikt als ik geen u zei tegen mijn vader of moeder. Dat toonde respect. Later leerde ik dat men respect moet verdienen. Dat was ook de periode dat ik van mijn ouders vervreemde, ze hadden mijn respect dus schijnbaar niet verdiend. Mijn kinderen heb ik naar eer en geweten fatsoenlijk opgevoed. Ze hebben nog nooit u tegen mij gezegd, en spreken mij meestal bij de voornaam aan. Op het bedrijf heb ik deze trend voortgezet. Dat liep bij mijn eerste baas al fout en koste mij premie. Hij sprak mij met jij en je aan en ik moest u zeggen. No way dus… Inmiddels is men gewend geraakt om informeel met elkaar om te gaan. En ziet men in dat de positie die men heeft geen enkele garantie geeft op de kwaliteiten van de persoon. Een manager is afhankelijk van het functioneren van zijn team. Als dat niet goed loopt, is hij de pineut.
Alleen een ding zit me dwars, waarom zegt iemand u tegen mij… ligt dat aan mijn stijl van reageren, aan de opzet van mijn blog of… Wie helpt mij. Ik dacht dat hier alles met een korreltje zout of meer genomen werd.

bVision Photography

25 Comments

  1. Ik gebruik het woord U zelden of nooit, heb het altijd al een rare aanspreking gevonden, ligt gewoon niet goed in de mond, te gekunsteld, hautain… Herrinner me nog de brieven die ik vroeger in school moest schrijven dat was zelfs nog met hoofdletter U …. En ik zie ook helemaal geen verband hiermee naar respect, toch niet meer in deze tijd. Nee je blijft voor mij gewoon Sjoerd..
    Groetje,
    AmaZony

  2. Op mijn weblog spreek ik iedereen met u aan, altijd.
    Dat jij en jou komt vaak over als indringend.

    Op msn spreek ik iedereen aan met jij en jou.
    Ik sprak jou ook niet met u aan, maar meer de lezers in het algemeen.

  3. Op het internet tik ik vrijwel altijd je of jij en nooit u. Dat deed ik ook op de 27mc, daar sprak je ook geen mensen aan met u. Ik wil dan ook helemaal niet weten hoe oud de ander is en of hij enige status heeft. Dat is juist het mooie van het internet. Van sommige weet ik inmiddels wel dat ze een bepaalde status hebben, maar ik ga ze echt niet me u aan tikken.

    In het dagelijkse leven gebruik ik u voor onbekenden, mensen die ik niet vertrouw en mensen waar ik iets van wil. Erg respectvol is dat allemaal niet.

    Ik heb er door het ouder worden wel vaker last van dat een jong iemand u tegen mij zegt. Dan denk ik vertrouwt hij of zij me niet? Als ik zo’n persoon vaker tegen ga komen, of het gesprek wordt langer, dan vraag ik of hij of zij me met je en jij wil aanspreken, omdat ik dat een stek vriendelijker vind.

    Daar zit dan wel weer een beperking als ik merk dat ik daarmee tegen de opvoeding van de ouders in ga. Dan gedoog ik maar het u-en.

    Overigens klopt dat van het Engels niet. Zij hebben wel een woord voor U, maar dat staat alleen in hun Bijbel. Ze zijn dus erg vooruitstrevend door iedereen met je aan te spreken. Toch bestaat daar ook het statusverhogende ‘sir’. Ik heb er als technisch specialist gewerkt en kreeg dus heel veel kruperige ‘sirs’ om mijn oren. Vreselijk. Dan heb ik nog liever u.

  4. Het iemand je noemen hoeft volgens mij niet te betekenen dat je iemand niet respecteert. Ik respecteer mijn vader zeer, maar ik tutoyeer hem wel.
    Tegen jou zeg ik natuurlijk gewoon je! 😉
    groetjes,
    Elmar

  5. Voor mijn gevoel heeft het te maken met opvoeding. Ik heb van jongs af aan geleerd om oudere mensen en onbekenden in eerste instantie aan te spreken met ‘u’. Daar komt nog bij dat het verschil tussen ‘u’ (jo) en ‘jij’ (do) in het Fries nog groter is dan in het Nederlands.

  6. ik denk – – – dat respect ook iets te maken heeft met invoelingsvermogen – – een moeilijk woord voor: begrijpen wat een ander bezighoudt in plaats van je eigen standpunt voorop te plaatsen – – dat laatste is nog wel eens een probleem. daarom ook worden er processen gevoerd die niet gevoerd zouden moeten en worden mensen in elkaar geslagen en met de dood bedreigt omdat ze anders zijn en denken.

    zo – nu weer iets anders graag – –

  7. Ik zeg zelden u tegen mensen. Meestal alleen aan de telefoon bij onbekenden, bij de bank en tegen cliënten. Ik kan er niet tegen als ik met jij/je aangesproken word en ik met u moet spreken.

    Ik zal je dus nooit met u aanspreken. 😉 Tenzij je een hele statige uitstraling hebt en ik een beetje bang van je ben.

  8. Antoinette

    Hier staat ergens hoe oud je bent en voor reageerders die dat nog niet gelezen hebben: op je foto lijk je niet echt een jongeling. Voor de meeste mensen -zeker jongeren-, is dat reden genoeg voor “U”.

Laat een reactie achter bij AntoinetteReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.