Vroeger heb ik altijd dia’s gemaakt. Omdat je meteen het eindproduct fotografeerde, probeerde ik altijd precies datgene in te kaderen wat ik moest hebben. Achteraf was dat niet meer aan te passen. Ik heb nog heel veel dozen met dia’s op zolder staan. Ze allemaal scannen is echt monnikenwerk, dat zal wel iets tot na mijn pensioen worden denk ik. Op de laatste fotocursus heeft men mij het “kaderen” anders geleerd: Neem je foto’s wat ruimer dan kan je achteraf nog altijd wat bijsnijden. Ergens iets bijsnijden kan niet. Het zou mooi zijn als het kon als je de foto iets te eng gemaakt hebt en net iemand zijn oor of een stuk voet niet op de foto heeft staan. Uiteraard wordt hier afsnijden bedoeld, maar bij ons in het dialect wordt bijsnijden net als bijknippen wel als zodanig gebruikt. In ieder geval zet ik tegenwoordig vaak wat meer op de foto zodat ik nog wat te snijden heb eventueel.
In de Engelse software wordt het “bijsnijden” cropping genoemd. Met croppen ben ik gaan experimenteren. Mijn camera maakt foto’s in het formaat 2:3, veel compactcamera’s gebruiken 3:4 als standaard beeldformaat. Ik heb tot nu toe steeds geprobeerd om het originele formaat te bewaren. Maar vroeger werd ook veel gewerkt met vierkante negatieven en dito foto’s. Ook een vierkante foto formaat 1:1 kan erg mooi zijn, dus ben ik dat wat vaker gaan gebruiken. De keuze van de afdrukcentrale wordt wel al iets lastiger als je een vierkante poster wil maar dat lukt nog wel. Als je eens met een ander formaat bijvoorbeeld in de verhouding 1:2 wil werken, wat heel mooi bij landschappen kan zijn, dan vind je geen centrale meer dan moet je zelf gaan afdrukken. Maar het moeilijkste van dit hele verhaal is inlijsten. Deze week heb ik nog een paar foto’s op het klassieke formaat 20 x 30 laten afdrukken. Laat de passe-partouts, van de lijsten die ik heb, nou net zo groot zijn. De foto valt er net uit. Ik ga maar eens op zoek naar een andere fabrikant van lijsten, wiens lijsten wat meer aansluiten bij de afdrukformaten van de ontwikkelcentrales.
Hier onder dezelfde foto steeds in een ander formaat “Bijgesneden”, origineel 2:3, 1:2 ,vierkant 1:1, en 3:4. De vierkante versie is wel een beetje ingezoomd
Bijsnijden of croppen ken ik uiteraard. Fotografeerde in’t begin (maart 2010) altijd met de idee van ‘laat ik de foto maar wat ruimer nemen, ik kan er nadien nog steeds wat bijknippen’ … Maar recent moest ik in opdracht op origineel formaat werken, dus wat je klikt is what you get , was heel moeilijk, had constant toch aan de zijkant iets storend in beeld… een hele gewenning .
Groetje, AmaZony
Ik besnij bijna al mijn foto’s die ik op het internet zet. Mijn camera doet 4:3 en dat vind ik geen mooie verhouding. Vaak maak ik daat 3:2 van. Omgekeerd heb ik ook wel een een foto in portretrichting omdat anders bijvoorbeeld een kerktoren er niet op past. Die zou ik liggend op m’n website kunnen plaatsen, maar dan krijg ik klachten over kromme nekken. Dergelijke foto’s snij ik qua hoogte maximaal, zodat de voet en de spits er op komen en wacht dan af wat voor breedte ik overhou. Vervolgens verkleind ik de foto dat de hoogte niet buiten de meeste schermen valt. Zelf heb ik 1280 x 800 waar taakbalk en browserbalken van af gaan. Er zijn ook nog veel schermen die 768 hoog zijn. Dus maak ik ze meestal ergens tussen 650 en 700 hoog waardoor er vaak een vierkante foto overblijft. Want ik vind wel dat een bezoeker een foto in 1 oogopslag moet kunnen zien en niet verplicht is om naar het onderste of een ander deel te scrollen.
Afsnijden kan wel. Erbij snijden weer niet. Of het is verlengen met het gelijke.
Mooie techniek.
En bij dia’s moet ik altijd terugdenken aan die lange avonden vroeger met honderden dia’s hahahah
Soms maak je foto’s die er op de zoeker net groter of kleiner zijn dan je verwachtte. Dan blijft alleen maar croppen over. Er bij snijden gaat idd niet.
Al bij het maken van een foto houdt ik rekening met het croppen. tn croppen doe ik vrijwel altijd.
zoiets doe ik niet veel.
ik laat het resultaat meestal voor wat het is.
Ja, er een beetje uitknippen wat je niet zint, het is een manier.
Ach ja, het gaat tenslotte om het eindresultaat.
Toch vind ik vaak dat er op de randen ook nog wel eens het een en ander te zien is.
Soms maakt dat een foto inderdaad echt veel beter!
Beter iets teveel hebben dan te weinig.. Dat is over het algemeen natuurlijk altijd zo! 🙂
Ik doe het zelf ook steeds vaker dat ik later bij snij. Met de resolutie van de DSR maakt dat ook voor de kwaliteit van de foto niet uit. 🙂
Ik crop er lustig op los.
Zeker bij landschapsfotografie experimenteer ik nogal eens met cropping, omdat een landschap(selement) in breedbeeld vaak heel anders overkomt.
Heb hier op de fotocursus ook discussie gehad over bijsnijden. Apekool volgens de docent, maar het staat gewoon in Van Dale. Bijsnijden is iets anders dan erbij snijden, dat kan niet, maar slaat op bijwerken. En dat kan wel. De uitsnede kan de foto trouwens helemaal veranderen, het is leuk ok daar mee te spelen!
Het vinden van een goede kant en klare lijst is altijd erg moeilijk.
Bedankt voor de les.
Ik probeer zoveel mogelijk op het moment zelf meteen goed in te kaderen, maar soms is croppen nog nodig, dan speel ik juist graag met verhoudingen om af te wijken van het origineel.
Mooie foto’s die goed uitkomen in dit formaat.
Love As Always
Di Mario
En Ollie leert maar bij ! interessante techniek !
Voor mij niets nieuws onder de zon natuurlijk. Ik gebruik de techniek bijna dagelijks.
Weer een mooi lesje.
Fijne woensdag en hou het warm.