PTT
PTT

PTT

bVision Photography

Vroeger was alles beter hoor je veel ouderen wel zeggen, en dat klopt ook. Niet efficiënter, maar gewoon beter. Zo moest er deze week een postpakketje bezorgd worden op mijn woonadres in Hoensbroek, maar dat kwam niet aan. Erger nog het was retour gestuurd. Vroeger was het eenvoudig, je stuurde een pakketje naar Sjoerd in Hoensbroek, en dat kwam aan. Of naar Sjoerd en de straatnaam, en dat kwam aan. En dat lukt dus nu echt niet meer. De postbode kent geen namen en adressen meer, en als het niet goed geadresseerd is, gaat het gewoon retour afzender. Lekker toch. En dat terwijl er alleen een 1 in het huisnummer vergeten was… Ik verlang niet terug naar die goede ouwe tijd. Maar het had wel wat. De postbode, de bakker, de melkboer, de groenteman, alles aan de deur en iedereen kende iedereen. Nu weet ik niet eens wie mijn buren zijn. Nou ja, dat komt omdat aan de ene zijde een kamerverhuurbedrijf zit. Aan de andere zijde ken ik de buurvrouw wel, ik hoef nou ook weer niet te overdrijven. De foto’s op deze pagina zijn een tweetal jaren terug gemaakt in het spoorwegmuseum in Utrecht (Maliebaan). En het pakketje is inmiddels toch aangekomen, waarvoor dank, Emile.

bVision Photography

bVision.nl een Parkstad Limburg blog

21 Comments

  1. oma

    Ha Sjoerd,

    Het goed bestellen van post is erg lastig geworden, gaat toch best vaak fout.
    Er is een stuk sociale controle verdwenen nu er minder vaste venters en bezorgers zijn.
    soms vind je post van de buren op het tuin hekje, kan de bezorger de straat niet vinden. oma

    Ot. Je verzoekje is gedraaid in de show.
    Het programma kun je straks beluisteren op onze weblog en nu al op de website waar de programma’s staan: http://www.wir-3.com/ kies voor radio de BOM

  2. Han

    De postbode moest ook voordat hij mocht beginnen zijn hele wijk kennen en zelf sorteren. Nu komt het gesorteerd aan en die route moet hij dan ook lopen en op die volgorde afleveren.

  3. Mijn collega bij postNL kende iedereen uit de wijk (die ik van haar overnam). Natuurlijk duurt het een tijd voordat je de namen leert kennen maar als ik het niet wist en het adres was niet goed (wat helaas vaak gebeurde in mijn wijk) ging ik eerst naar haar om het te vragen en dan kon ik het vaak de dag later alsnog goed bezorgen. 😀

    Maar zij is inderdaad uitzondering op de regel.

  4. Vroeger had je een postbode en een melkboer en een groenteman enz.
    Nu heb je uitzendkrachten die post rond brengen, en de melkboer en groenteman zijn nu jonkies in de supermarkt, die, als het niet op het etiket staat, bij god niet weten welke groeten ze in de handen hebben. En die zeldzame melkboer danwel slager of groenteman die er nog wel zijn die overleven het volgens mij niet lang meer.
    Maar zoals Marlou schrijft, geen koude WC, tenminste er geen storing op de CV ketel is, en de computer, met geluk een werkende internetverbinding anders hang je daar aan een lijn in de wacht bij een of andere helpdesk.

  5. hai Sjoerd,

    ik heb geen hekel aan vroeger, en ga graag met mijn tijd mee.
    Maar er waren veel dingen een stuk prettiger.
    Inderdaad: het contact met de buren.
    De klant was nog koning.
    En je werd niet van je sokken gereden door zo’n razend scootertje.

    Maar ik zou echt niet meer terug willen, naar kolen halen uit het kolenhok en die ijskoude wc…
    En zonder PC??? Dan zou ik nu niet zitten schrijven…

    Prettig weekeinde!
    Groet van Marlou

    .

Laat een reactie achter bij די מריוReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.