Maart was eigenlijk de maand van de opklaringen, mijn vrouw ging weer langzaam aan het werk en alle zaken liepen weer een beetje in het gareel. Net zo als onze katten elkaar wat beter leerde verdragen. Inmiddels zijn ze zover dat we ze allemaal samen los kunnen laten in een ruimte, al zal het wel altijd herrie geven tussen Ollie en de oude dame, ze liggen elkaar gewoon niet. Ook ’s nachts ligt het hele zootje bij elkaar. Al gaat dat af en toe nog wel eens ten koste van onze eigen nachtrust. Maar alla, daar heb je beesten voor.
De verhuizing gisteren ging helemaal niet van een leien dakje, sakkerdjie wat kan een mens allemaal bewaren. Maar alles is om, op een paar kleinigheden na en ze kan weer verder met haar vriend in hun nieuwe huisje. En ondanks dat ik geen zware dingen versjouwd heb was ik gisteravond toch helemaal afgemeld. Als je de hele dag als kantoorpikkie werkt en je moet dan in ene als verhuizer gaan werken gaat je dat niet in de kouwe kleren zitten. Ofwel alles doet pijn, de wet van Dalton uit maart geldt nog steeds… Als ik hier druk doet het daar pijn.
bVision.nl een Parkstad Limburg blog
We zijn gewoon niet gewend bepaalde spieren te gebruiken daar zit hem vaak het probleem 🙂
Ja, in maart kwam de lente, en toen kon je nog niet weten dat je in de donkere dagen voor kerst daar nog eens aan terugdacht en met een verhuizing gaande was.
Dat vloeit dan weer mooi samen.
Zo kwamen jullie weer langzaam in je dageijkse ritme, nu de katten nog. Hans
dan nu maar lekker rusten
Ik doe niet aan herhalingen. Te RTL4 lijkt mij.
ik volg liever het voorbeeld van die katten.
Sjoerd, is mijn fotogeheugen aan het verminderen, of heb je er nieuwe foto’s voor deze maand bijgemaakt? Ik ken deze drie poesen foto niet.
Zie: http://www.bvision.nl/2013/03/01/het-kan-wel/
Mijn Moeke zei altijd, dan moet je hier niet drukken. Dan voel je daar niets. En daar was natuurlijk geen speld tussen te krijgen.
Love As Always
Di Mario
Na een pittig klusje is het goed rust nemen. Hopelijk krijg daar een beetje ruimte voor? Aan de gezelligheid op je stoel zo te zien nog niet 🙂
Nog even volhouden, dan mag je het er net als de katten een tijdje lekker van nemen op de bank …
Maar als je dan deze foto ziet dan is al het leed toch weer vergeten.
Ik sluit me trouwens aan bij wat R van InR zegt.
Leuk om zo terug te blikken. Wat gebeurd er toch veel in een relatief korte tijd, hé? Wat is nou een jaar?????
Misschien tijd voor een sportschoolabonnement, of 3x per week 5km joggen 😉
Herkenbaar voor dit kantoorpikkie, onlangs aan het klussen geweesst… de dagen daarna als ik hier drukte dan deed het overal pijn.
En ook de kattenboel herkenbaar, al ligt er bij ons nu een hond erbij.
Gelukkig gaat het vanzelf weer over.
Mijn advies: nergens drukken 😛
Zelfs als katten met elkaar overweg kunnen , kan het soms spetteren.
Wat een dotjes bij elkaar
Goedemorgen Sjoerd,
aiaiai… spierpijn dus.
Da’s minder leuk.
Maar je voelt tenminste wel weer eens, waar alles zit.
En… dat je wat gedaan hebt.
Gaat vanzelf weer over! Misschien wat arnica er op smeren?
groetjes van Marlou
.
Goede morgen Sjoerd, je zult het nog wel even voelen, dat je hebt helpen verhuizen. Trouwens je poezen liggen er heel gezellig bij, dus van haat en nijd is er niet meer veel te merken.
Ik wens je een fijne dinsdag toe.
Gelukkig kwam er weer rust in huize Sjoerd.
Verhuizen is altijd een hel klus..!
Vandaag maar een beetje uitrusten (bij de baas .. hihi)