Zebra’s en horken
Zebra’s en horken

Zebra’s en horken

Hoe je met een beetje fatsoen je medemensen kunt helpen en daarvoor ook nog bedankt wordt is eigenlijk betreurenswaardig. Hoe vaak zie jet het niet, kinderen of ouderen die bij een zebra staan te twijfelen of ze er wel op zouden gaan staan om over te steken. Veel automobilisten zien de twijfel en knallen dan ijskoud door. Niet ik, als ik zie dat iemand naar een zebra toeloopt rem ik al duidelijk af en geef ze de ruimte om over te steken. Tegenwoordig wordt dat steevast beloond met een bedankje in de vorm van een opstekende hand of met woorden die ik niet versta, maar wel begrijp… Horken vind ik degene die gewoon doorrijden. Hetzelfde bij wegversmallingen, je hebt lui die daar gewoon voorrang nemen terwijl ze het niet hebben. Of nummer twee die daarachter aan rijdt met het idee dat kan nog wel. Why… hebben die horken dan zo weinig tijd. Ik rij op deze wijze ontspannen en meestal vriendelijk door het verkeer, geef vrachtwagens de ruimte die ze nodig hebben en kom uitgerust aan op de plaats waar ik moet wezen. Te laat ben ik volgens mij nog nooit ergens gekomen. Een kwestie van op tijd vertrekken en goed plannen.

click to see the picture big

bVision Photography

bVision.nl een Parkstad Limburg blog uit Hoensbroek

21 Comments

  1. Frank-103

    In Amsterdam ben je je leven niet zeker als je zomaar de weg over steekt, ongeacht de kleur van de feestverlichting (verkeerslichten) of zebrapaden. Goed uitkijken en oversteken als de weg vrij is, dat is het motto.

  2. Ik pas ook altijd op als ik een zebrapad nader. Sommige voetgangers steken soms over zonder kijken of aanwijzing te geven dat ze gaan oversteken. Ik mag er niet aan denken iemand aan te rijden.

  3. Ik groet ook altijd als ik bij een zebra oversteek naar de nette automobilist, het is niet meer vanzelf sprekend dat men stopt.
    Gelukkig zijn er ook nette automobilisten, wie weet goed voorbeeld doet vast volgen. hans

  4. Op de smalle polderwegen rondom Stolwijk kom je genoeg ‘doordouwers’ tegen. Meestal ga ik voortijdig keurig in een passeervak staan wachten maar als het me al te gortig wordt maak ik me breed met mijn VW bus. Dat dwingt redelijk wat ‘respect’ af.

  5. Sjoerd, voor 100% met je eens, hoor. Ik probeer ook zoveel mogelijk daarnaar te leven en ondervind vaak hoe prettig het is om bedankjes ervoor terug te krijgen, hoewel het voor mij niet bepalend is om me zo te gedragen.

  6. Weinig last van. Hier in het centrum van Alkmaar wordt goed gestopt bij de zebrapaden en zelf heb ik een zeer assertieve manier om het als voetganger af te dwingen. Stevig doorlopen en niet naar de chauffeur kijken. Wel goed door een ooghoek in de gaten houden of het echt kan natuurlijk. Het werkt inmiddels zo goed dat de ambulances en grote lijnbussen al voor me stoppen als ik nog niet eens bij de zebra ben. Dat hoeft echt niet. Die beroepsmensen laat ik voorgaan door al eerder als voetganger in te houden en daarmee later bij de zebra te komen. Voetgangers mogen overigens ook wel eens geleerd worden dat ze niet bij een zebra een praatje gaan maken. Doe dat 10 meter verder. Ik neem overigens als voetganger ook voorrang over uitritconstructies langs een voorrangsweg. Niets mis mee, maar schijnbaar is iets dergelijks bij voetgangers en automobilisten minder bekend. Als fietser geef ik voorrang zoals het hoort, een auto rij ik niet.

  7. ‘Zo, die zit ook gelukkig weer twee minuten eerder op de driezitsbank te zappen met een biertje”, zeg ik altijd sarcastisch bij die razende automobilisten. .Maar het is van alle tijden. Ik dacht toen ik nog in steden woonde altijd dat het op het platteland minder erg zou zijn, maar het tegendeel is waar. Terwijl je hier nooit echt kunt opschieten als je heel hard rijdt, want dán is er weer een trekker voor je en dán weer een grote melkwagen of zo op over het algemeen erg smalle wegen.
    Maar ik maak me er niet meer druk over. Je hebt nu eenmaal mensen en potloden.

  8. Sjoerd!
    je bent een grote schat.
    En ik ken er nog een die zo rijdt.
    En ik bedank altijd als iemand voor me stopt: klein zwaaitje.

    Als we allemaal zo zouden rijden zou het een stuk minder gestresst op de weg zijn!

    Dank je wel!
    groetjes van Marlou

    .

  9. Duidelijk afremmen… daar heb ik wat aan. Er zijn nog steeds beesten die met 100 (voor mijn gevoel) aankomen rijden en dan op het laatste moment afremmen. Wat denk je zelf kneus. Dat is me lichaam en die van mijn kinderen ervoor had gegooid. Nu moet je langer wachten, want ik stond stil. En je kunt wel wuiven met je handje.. van je hebt voorrang, schiet eens op. Maar dan moet ik altijd even stoppen om te bedanken. En dan duurt het nog langer…;-) Vertrek op tijd. Ik fiets vaak met Shirel en Yaron op hun eigen fiets… met een tempo van, nou ja, helemaal niets. En toch ben ik niet te laat.. Nee ik vertrek op tijd.

    Love As Always
    di Mario

  10. Zo is het maar net! En dat doe ik ook op de fiets, nou ja, helaas zijn er zoveel horken op de weg, hier dan ook al 2 ongelukken tussen fietsers en auto’s even verderop gehad, wat ik kan zien vanuit mijn keukenraam. En dat hoeft niet!

    Wat ziet het er hier witjes uit, hahahaha lekker bright!

    X

  11. Goede morgen Sjoerd, dat is me ook al opgevallen. Ik word zelfs bedankt wanneer ik iemand gewoon de voorrang geef die ze wettelijk ook hebben. Tja er zijn gelukkig nog mensen die niet horkerig zijn en zich normaal (wat ik dan normaal vind) in het verkeer gedragen.
    Ik wens je een fijne dinsdag toe.

Laat een reactie achter bij HabaReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.