De schillenman of schillenboer ging langs alle deuren met zijn schillenkar en z’n paard. om nu een heel verhaal te gaan afsteken wat een schillenman allemaal uitvoerde is het makkelijker om een deel uit het boek van Annie MG Schmidt, “Heksen en zo” te citeren:
Daar ben ik met mijn wagen,
daar ben ik met mijn paard,
mevrouw, hier is de schillenman,
hebt u nog iets bewaard?
Aardappelschillen,
pereschillen,
of een stuk tomaat?
Geef het aan de schillenman
en gooi het niet op straat.
Aardappelschillen,
pereschillen,
of een ouwe korst.
Geef het aan de schillenman,
dan wordt het niet vermorst.
De schillenman gebruikte de opgehaalde waar als veevoeder voor zijn dieren. Naast de schillenman was er ook een vullesman en een Aschkarreman. Milieubewust waren we hier in Nederland al sinds Gysbreght van Aemstel… De bijgaande foto’s heb ik gemaakt in Beek, waar ik dit tafereel aantrof bij een tuinencomplex.
schillenboer malburgen
Een schillenboer kwam bij ons niet langs. Wel de kolenboer, ‘de vrouw met de eieren’, twee (!) bakkers, de groenteboer, de melkman …. 🙂
Ze kwamen hier ook vroeger allemaal langs. Dit is wel een redelijk moderne schillewnboer met het vodafone hoedje 🙂
Onze schillenboer had kleine cadeautjes, ballonnen en zo, voor kinderen die een bak schillen kwamen brengen, dus we liepen graag even naar buiten met het keukenafval.
Dat liedje van de schillenman ken ik ook nog van vroeger, we hebben de musical van Annie Schmidt op de basisschool met onze klas uitgevoerd, het was een groot succes. Veel later kreeg ik een cassettebandje met de musical toegestuurd toen we met onze nog kleine kinderen in Singapore woonden, ik was er zo blij mee! En de kinderen kenden de liedjes binnen de kortste keren van buiten, we zingen ze nog wel eens met z’n allen.
De schillenboer, die kwam bij ons ook… Dat is wel heel lang geleden zeg…
Love As Always
Di Mario
Oh ja dat krijg je als je opa bent geworden, dan komen al die rijmpjes en versjes weer boven drijven. Ben je onze Turkse vrienden nog tegengekomen? Zou zomaar kunnen daar.
De schillenboer, hij kwam bij ons al langs toen al met een auto….
En da’s al lang geleden dat hij uit het straatbeeld verdween….
Nu staan er containers ….
Fijn weekend
De schillenboer zoals hij bij ons werd genoemd ken ik nog wel.
hij vond wel eens een ring of mesje tussen de schillen. Hans
Ot. Je verzoekje is gedraaid in de show.
Het programma is beluisteren op de pagina “Bank’s Radio”
Ja, die schillenboer, maar ook de scharensliep en de knopenboer herinner ik me nog wel, ze kwamen altijd langs.
Altijd handig…!!
Mooi nu al verhaaltjes gaan sparen, kun je over niet lang voorlezen aan je kleindochter… 🙂
Dat zal,toch al heel lang geleden zijn ik herinner het me niet
hahahahaha ja ik weet het niet meer en ook geen idee of die nog kwam, wel weet ik nog bij mijn opa en oma in de straat, was een hoekhuis en die mensen hadden 2 pony’s denk ik… ze waren groot maar eigenlijk ook weer niet, in kinderogen is elk paard of pony groot, en mijn opa en oma bewaarden de aardappelschillen altijd, en het was feest om ergens even naar de hoek te lopen en de pony’s, laat ik daar maar vanuit gaan, de schillen te geven of het loof van de wortels. Soms gingen we ook naar de dijk met van alles en dan kregen de schapen het, hahahaha
X
Het moet toch zeker 45-50 jaar geleden zijn dat ik de schillenboer voor het laatst door de straten heb zien trekken. Tegenwoordig schijnt het groenvoer door de VWA niet meer goed genoeg te worden bevonden voor het vee.
Toen ik een jaar of 5 was mocht ik een keertje mee op de bok van de schilleboer. Dat was een feest en elk buurkind is dat destijds wel een keer overkomen. Waarschijnlijk liep mijn moeder mee of zat zij ook op de bok (leek me geen plaats voor). Meelopen was niet moeilijk, het paard skokte waarschijnlijk niet sneller dan 5km/h.
We hadden ook nog een voddeboer op het dorp, die het een paar jaar langer heeft volgehouden.
Dag Sjoerd!
Ja, die herinner ik me nog heel goed!
Die kwam eens per week en mijn moeder verzamelde alles voor hem!!
We hadden ook een aardbeien verkoper, die met een grote duwkar vol met aardbeien door de straten liep en riep (zong)
aarebeien aarebeien aarebeien aarebeien…
Ik weet het melodietje nog!
Dag!
Goed weekeinde, Marlou
.
Mijn vader had varkens en om de paar dagen moesten wij op een onderstel van een kinderwagen het keukenafval van een hotel vlak bij ons in de buurt gaan ophalen.
Ik vind Annie aanhalen dan weer geen goed idee.
Maar een leuk verschijnsel is het wel.
Zo ging dat een tijdje, en daarna weer anders.
Als ik diep graaf herinner ik me de schillenboer nog. Die kwam 1 maal per week.