click to see the pictures big
bVision.nl een Parkstad Limburg blog
Blood
Gisteren had deze grapjas het in zijn hoofd gehaald om even naar intratuin te gaan om wat bodembedekkende roosjes uit een aanbieding te kopen. Met de hele kofferbak vol kleine kruiprozen vertrokken we naar huis. Maar natuurlijk moeten die dingen ook de grond in, daar had deze jongen even niet over nagedacht. Dus tegen de avond maar eens de tuin in om wat gaten te graven. Sakkerdjie, het was gatverpielekes warm en na enig graafwerk en de helft van de rozen gutste me het water langs alle lichaamsdelen naar beneden. In straaltjes voelde ik het gaan. Langs de ene arm nog harder dan langs de andere… Oh nee, dat was geen zweet, dat was bloed. Gemengd met zweet zag het er uiteraard erger uit dan dat het was, maar de in alle haast opgetrommelde hulpkrachten met pleisters konden ook alleen maar vertellen dat een pleister niet helpt als je zweet. Dat valt er gewoon vanaf. Maar goed, de roosjes staan er florissant bij. De witte met een paar rode vlekjes en op de andere valt het niet op. In volgens mij was het ene van die witte(n) die me heeft aangevallen. Die moet ik in de gaten houden.
click to see the pictures big
bVision.nl een Parkstad Limburg blog
Rotterdam – door Frank
Rotterdam moest het worden: met Kerstmis hadden we een paar vouchers gekregen voor een hotel uit een bepaalde keten te boeken. Een van de steden waar zo’n hotel zich bevond was Rotterdam. Daar waren we nog niet echt geweest, dus viel daarop onze keuze. Vorige week toen het bijna zover was ging ik de route er naar toe maar eens plannen. Zo kwam ik er achter dat het hotel ook nog eens in het centrum lag, en nog wel tegen de Erasmusbrug aan. Een mooie locatie zonder planning vooraf. Veel te vroeg aangekomen bleek dat we al eerder in de kamers mochten en met een klein beetje meer Euro’s konden we ook nog upgraden naar een beter gelegen kamer. Aan de voorkant dus. Met uitzicht op de rivier, de Erasmusbrug en een mooi stuk van de Skyline. Mijn dag kon al niet meer stuk, zeker nadat we, en dat was zo leuk dat ik het op facebook even moest aangeven, we in de Ballentent hadden gegeten. What’s in a name. Men zegt dat ze de beste gehaktballen hebben van Rotterdam, ze waren in ieder geval heel erg lekker. Als je daar in de buurt bent raad ik je aan zeker er eentje te gaan proeven. Ook hadden we nog een mooie bijkomstigheid met het zomercarnaval dat net dit weekend gehouden werd. Dit hadden we in januari bij het boeken niet bewust gekozen, we konden gewoon allemaal dit weekend. Het Zomercarnaval is heel anders als Carnaval hier bij ons in Limburg, en het is heel leuk om naar de optocht te kijken, zoveel kleuren, zoveel dansende mensen, de trommels met een veel sneller ritme, echt geweldig. Het weer werkte ook nog redelijk mee, de aangekondigde regen bleef uit, en stonden we lekker in de zon langs de route. Alleen de dansers en danseressen hadden wat last van een stevige wind die regelmatig hoofdtooien deed afwaaien. We hebben op vrijdag wat langs de winkels gewandeld, links en rechts nog wat horeca bezocht en wat inkopen gedaan in “de Koopgoot”. Ik had er nog nooit van gehoord, maar uitgesproken in Algemeen beschaafd Rotterdams klinkt het wel heel leuk “de Koopgoot”. Als Rotterdambeginner hebben we uiteraard een rondvaart door de havens ondernomen, heel indrukwekkend; Grote schepen, stapels containers, kranen en op het laatst nog een rondje langs de SS Rotterdam, die we daags daarop ook bezocht hebben en waar we door een nu vrijwilliger, die vroeger op het schip gevaren had als zeeman (machinekamer) een uitleg kregen hoe het vroeger aan boord van zo’n schip er aan toeging. We kregen een duidelijke uitleg, gelegenheid om vragen te stellen en een beeld hoe het leven aan boord was voor de bemanning. De passagiers dat was een ander verhaal en werd door andere vrijwillige gidsen steeds ter plekke verteld. Ik kreeg de indruk dat ze van het schip houden, ook al vaart het niet meer. Tja en verder? We hebben de Euromast nog bovenin bekeken en een tijdje van het uitzicht genoten. Toen was het weekend al voorbij en er is nog zoveel meer te zien. Time flies when you’re having fun.
De parachutist
De parachutist, iedereen denkt daarbij aan vliegtuigen, hoog in de lucht mensen die eruit springen en even later fel gekleurde parachutes die opengaan. En natuurlijk is dat ook zo, ik zag ze hoog in de lucht, een tiental, parkeerde de auto om foto’s te maken, en in de tussentijd waren ze al geland. Niks foto’s, niks mooie kleuren, alleen zwoegende mensen die hun hele hebben en houden mee moesten nemen van het landingsterrein naar het op enige afstand liggende vliegveld. Toch stralen deze zwoegende mensen een gevoel uit, ze zijn een ervaring rijker en waarschijnlijk blij dat iedereen heelhuids onder is. Niks voor mij, ik blijf liever op de grond…
click to see the pictures big
bVision.nl een Parkstad Limburg blog
Het land waar de koeien nog wild zijn
Gisteren hebben we een rit door de euregio gemaakt. Eerst binnendoor via Eys, Mechelen, Vijlen richting Ardennen, uiteraard met de kap van de MG naar beneden want hier in het zuiden was het best nog wel lekker. Dus binnendoor richting Gemmenich, via Eupen naar de Baraque Michel daarna over het “Lac de Robertville” richting Duitsland. Daar waar de koeien nog wild zijn. Waar hier de borden met een hert favoriet zijn lopen daar schijnbaar de koeien los over de weg.
Daar had Bad Munstereifel ons eerste doel moest zijn, maar door een wegomleiding kozen we toch voor Heimbach, een ander echt Eifelstadje, waar we wat gegeten hebben en het stadje doorgelopen zijn. En daarna uiteraard via de Ruhrsee richting Monschau en weer richting huis. Op de grens met Nederland moest de kap weer op de MG, toen begon het zachtjes te regenen. Oftewel, al met al is het een mooi weekend geweest en kunnen we er weer een hele week tegen. De foto’s zijn gemaakt in Heimbach.
click to see the pictures big
bVision.nl een Parkstad Limburg blog
Spannung in Brey
Brey is een klein stadje in de Duitse deelstaat Rijnland-Palts, Het ligt aan de Rijn. En toevallig het vakantieadres van Han Vogel die hier op de Camping- Freizeitzentrum Brey staat. Brey ligt tussen Bingen en Koblenz. In zijn spaarzame vrije tijd maakt hij blauwdrukken van trafo huisjes…
Vervolgens maakt hij daar dan foto’s van en stuurt mij deze toe. Maar zonder gekheid alle media op deze pagina heeft hij zelf gemaakt en ontworpen. Waarvoor dank. Vooral de blauwdruk, daar ben ik heel verguld mee en voegt wat toe aan het Trafo-huisje van vandaag. Het Hochspannung Lebensgefahr sign kreeg ik netjes compleet aangeleverd en daar moest ik toch ook wat mee doen.
De foto’s hierbij zijn afkomstig van Han Vogel:
click to see the pictures big
Heinkel
Deze Heinkel Tourist 103 A-2 is gefabriceerd in 1961. Er zit een 175 cc motor in op benzine. Ernst Heinkel ontwierp in 1950 zijn eerste scooter, met in zijn bagage een hele vliegtuigindustrie was dat uiteraard een makkie zou je denken. Maar Ernst ging niet over een nacht ijs, hij moest goed zijn. De eerste prototypen gingen dan ook meteen de schrotbak in. Versnellingsbak te zwaar, motortje deugde niet, Uiteindelijk verschenen in 1953 de eerste Heinkels met een fatsoenlijk 150 cc blokje. De latere modellen kregen 175 cc motoren en het model van de motor werd aangepast zodat het ook in de op de Iso Isetta lijkende dwergauto, de Heinkel Kabine moest passen. Lean en mean is daar waarschijnlijk uitgevonden. Toch is ook dit merk aan de verdergaande industrialisatie ten onder gegaan. De klant wilde meer, en vooral droog…
Gelukkig neemt hij maar een half plaatsje in mijn virtuele garage in…
Eigenlijk heb ik alleen maar slechte herinneringen aan deze scooter. Ik weet niet zoveel meer van mijn jeugd, maar weet wel dat een oom van mij destijds zo’n scooter had en ermee verongelukt is. Na 50 jaar is het een beetje in de vergeethoek geraakt, maar iedere keer als ik zo’n scooter zie, denk ik daar weer aan terug.
click to see the pictures big
bVision.nl een Parkstad Limburg blog