bVision.nl

De parachutist, iedereen denkt daarbij aan vliegtuigen, hoog in de lucht mensen die eruit springen en even later fel gekleurde parachutes die opengaan. En natuurlijk is dat ook zo, ik zag ze hoog in de lucht, een tiental, parkeerde de auto om foto’s te maken, en in de tussentijd waren ze al geland. Niks foto’s, niks mooie kleuren, alleen zwoegende mensen die hun hele hebben en houden mee moesten nemen van het landingsterrein naar het op enige afstand liggende vliegveld. Toch stralen deze zwoegende mensen een gevoel uit, ze zijn een ervaring rijker en waarschijnlijk blij dat iedereen heelhuids onder is. Niks voor mij, ik blijf liever op de grond…

Gisteren hebben we een rit door de euregio gemaakt. Eerst binnendoor via Eys, Mechelen, Vijlen richting Ardennen, uiteraard met de kap van de MG naar beneden want hier in het zuiden was het best nog wel lekker. Dus binnendoor richting Gemmenich, via Eupen naar de Baraque Michel daarna over het “Lac de Robertville” richting Duitsland. Daar waar de koeien nog wild zijn. Waar hier de borden met een hert favoriet zijn lopen daar schijnbaar de koeien los over de weg.

Daar had Bad Munstereifel ons eerste doel moest zijn, maar door een wegomleiding kozen we toch voor Heimbach, een ander echt Eifelstadje, waar we wat gegeten hebben en het stadje doorgelopen zijn. En daarna uiteraard via de Ruhrsee richting Monschau en weer richting huis. Op de grens met Nederland moest de kap weer op de MG, toen begon het zachtjes te regenen. Oftewel, al met al is het een mooi weekend geweest en kunnen we er weer een hele week tegen. De foto’s zijn gemaakt in Heimbach.

Deze Heinkel Tourist 103 A-2 is gefabriceerd in 1961. Er zit een 175 cc motor in op benzine. Ernst Heinkel ontwierp in 1950 zijn eerste scooter, met in zijn bagage een hele vliegtuigindustrie was dat uiteraard een makkie zou je denken. Maar Ernst ging niet over een nacht ijs, hij moest goed zijn. De eerste prototypen gingen dan ook meteen de schrotbak in. Versnellingsbak te zwaar, motortje deugde niet, Uiteindelijk verschenen in 1953 de eerste Heinkels met een fatsoenlijk 150 cc blokje. De latere modellen kregen 175 cc motoren en het model van de motor werd aangepast zodat het ook in de op de Iso Isetta lijkende dwergauto, de Heinkel Kabine moest passen. Lean en mean is daar waarschijnlijk uitgevonden. Toch is ook dit merk aan de verdergaande industrialisatie ten onder gegaan. De klant wilde meer, en vooral droog…
Gelukkig neemt hij maar een half plaatsje in mijn virtuele garage in…

Eigenlijk heb ik alleen maar slechte herinneringen aan deze scooter. Ik weet niet zoveel meer van mijn jeugd, maar weet wel dat een oom van mij destijds zo’n scooter had en ermee verongelukt is. Na 50 jaar is het een beetje in de vergeethoek geraakt, maar iedere keer als ik zo’n scooter zie, denk ik daar weer aan terug.

Gistermiddag ben ik me er op pijnlijke wijze van bewust geworden dat ik niet alle storingen aan een van onze grotere applicaties zo maar kan oplossen. Daarvoor heb ik alle beschikbare hersencellen moeten optrommelen om de oorzaak van deze storing op te lossen. En dat nadat ik in de ochtend ook al de nodige problemen had getackeld. En dat niet alleen, het leek zo eenvoudig, zoiets van het zal dat wel zijn, zo gepiept, nee dus. Uiteindelijk, na veel denk-, puzzel-, uitzoek-, wegstreepwerk schoot me nog iets in de gedachte wat ik nog niet had meegenomen. Samen met wat ik al gedaan had leidde dat tot een query die ik jaren geleden eens gemaakt had voor het oplossen van een ander probleem, en gatverpieleke, het werkte ook nog direct weer… Alle radertjes draaien weer de goede richting uit.