Nee geen recept voor soep vandaag, maar een triest verhaal over plastic in de oceanen. Ik voel het als een plicht om ook af en toe eens iets te roepen over het milieu. De zee ziet er van buitenaf altijd geweldig uit, Liefst grote golven met een mist van opspattend schuim, bij ons zeegroen tot grijsgroen gekleurd, maar dat is de buitenzijde. Binnen in die zee ziet het er heel anders uit. De zee is aan het vervuilen met plastics. Niet alleen grote tonnen, emmers zakjes, flessen en wat nog meer van plastic is, maar ook de afbraakproducten hiervan, door verwering, zonlicht, erosie ontstaan minuscule deeltjes plastic die zich vast hechten in algen, een primaire voedselbron vaar de in de zee levende dieren. Alleen is dat plastic in die algen niet biologisch afbreekbaar. Maar daar blijft het niet bij. Heel fijn gemalen plastic, wordt ook gebruikt in de cosmetische industrie, in tandpasta eb in nog voor meer producten. Die zijn zo fijn dat ze niet worden afgebroken in onze zuiveringsinstallatie, maar daar gewoon doorheen fietsen. Geen filter houdt ze tegen. En ook dat plastic komt in onze oceanen terecht. Door de stromingen in deze oceanen verzamelt het plastic zich op bepaalde plaatsen, en daar krijg je dan enorme velden met plastic soup. Sommige plastics zijn ook voor ons mensen vergif en door het een van vis en de verwerking daarvan komen die weer terug het land op. Natuurlijk zorgt ook de scheepvaart voor de nodige vervuiling, en boorplatformen en alles te samen maken het er niet beter op.
Doe mij nu eens een plezier en bekijk het bovenstaande filmpje eens, het kost maar vijf minuten van uw tijd en er gaat een wereld voor u open. Wil je meer weten kun je ook eens kijken Op de site van de Plastic Soup Foundation (Nederlands).
