Deze week las ik een verhaal, ik dacht bij Rob, over het weggooien van eten. Uiteraard gebeurd dat hier ook. Niet alles kun je van tevoren inschatten, ook de honger van de medebewoners niet. Toch gaat er hier niet uitzonderlijk veel weg. Natuurlijk, een handvol rijst of bami verdwijnt wel eens in de kliko. Evenzo producten die je vers koopt en niet zo vers blijken te zijn en na een paar dagen al liggen te rotten in de koelkast Een restje macaroni gaat snel mee naar het werk, yammie met een beetje mayo. En zoals gisteren waren er wat aardappelen en wat wortelen over, In de avond even fijn snijden, een paar plakken in stukjes gesneden ham erbij, een klein blikje erwtjes, een fijn gesneden uit, een paar in stukjes gesneden augurken, de zilveruitjes waren op, een gekookt eitje, een in blokjes gesneden tomaat, een lepel azijn en wat halvanaise en je hebt een prachtig slaatje voor tussen de middag. Heel voedzaam en gezond. En het scheelt dat ik vanochtend geen boterhammen hoef te smeren om mee te nemen. Het laatste mis ik natuurlijk wel, ik moet nog steeds alleen opstaan en alles zelf verzorgen. De titel is uiteraard een beetje sarcastisch, het is eten wat niet in de kliko komt.
bVision.nl een Parkstad Limburg blog