bVision.nl

Het ziet er allemaal wat stijfjes uit, deze brit met zijn afzichtelijke cijfers overal rondom. Zonder deze zou deze zescilinder veel beter tot zijn recht komen. In British racing green wil niet meteen zeggen dat je hem meteen moet uitrusten als een mislukte rally auto. Als ze al aan rally’s deelnamen zat er altijd een hele batterij aan verstralers op. Op kentekenbewijs staat dat het een saloon is, maar volgens mij is het een Triumph Herald Convertible, zoals ik ook op de titel heb gezet. Maakt voor de plaatjes niets uit, hij is te koop, maar niemand was aanwezig om te vertellen wat deze wagen moest kosten. Voor deze zou ik niet meer dan een 5000 euro neertellen, aan de andere kant is het uiteraard wat de gek er voor geeft.

Je hebt mijn blog van gisteren gezien, zo niet, kijk je maar eens even een pagina terug. Ik heb daar een originele foto uit de collectie van chantal bewerkt en als frame gebruikt. Chantal kwam al met de opmerking om er een uitdaging van te maken. De originele foto kunt u hier bekijken en opslaan voor uzelf. Ik zou zeggen maak er wat moois van en plaats dat op uw eigen blog met een verwijzing naar Chantal en naar hier. En nee, er valt niets mee te verdienen, het moet alleen maar leuk zijn. Iemand die het frame als png of psd bestand wil hebben wil hebben, dat kan ook, zet maar in de reactie en ik stuur het u toe. Hierboven staat het uitgangspunt. u kunt ook de afbeelding hierboven opslaan als, en meteen aan de slag gaan… Ik ben benieuwd wat er ontstaat, een zeker F uit B heeft de uitdaging al aangenomen, nu u nog…

Afgelopen week kwam ik bij Chantal een foto tegen waar ik wel eens wat mee wilde doen. En aangezien ik gisteren even een paar minuten vrij had schoot met het antwoord van Chantal mij weer te binnen: “@ Sjoerd, doen dan maar… feel free…”. De foto was groot genoeg om mee te starten en het gaat even alleen maar om het idee. Bovenstaand de foto van Chantal en onderstaand na een kleine bewerking door mij. Zo kun je een bestaande foto tot een frame maken. Uiteraard had het een stuk beter gekund, maar dan moet je er echt tijd aan besteden om zo’n frame netjes uit te snijden.

Tijd verspillen is een belangrijk onderdeel van het leven

Gisteren was ik afgepeigerd na mijn werk. Slecht geslapen, veel werk, veel afgeleid en daarna de gewone dingen. Normaliter schieten dan ook de anekdotes en berichten zo uit mijn mouw, maar nu ging het even niet. Dus even wat ouwe kraam uit het weekend. Zondag waren we in de Ardennen, en op een gegeven moment komt een groep langs met Ducati motoren. Een van de motoren bleef even hangen en de bestuurder maakte wat gekke capriolen op zijn motorfiets. Stak zijn benen uit en zo, maar de groep reed door en op een gegeven moment reed ook de bestuurder weer achter de groep aan. Wij hadden er onze gedachten over, maar maandag morgen komt een van mijn collega’s lachend binnen met de opmerking van heb je die gek op die motor gezien gisteren, ik zeg ja, en hij meteen dat was ik, ik meteen ja, tig Ducati’s, allemaal hetzelfde gekleed, een helm op waar je niet door heen kunt kijken, en je komt met de auto naar het werk. Hoe moet ik dan weten dat jij dat bent. Hij uiteraard, ik ben de enige die zo gek is. Waarvan akte, en het is een Belg.
De foto maakte ik zaterdagmiddag in Roermond, nadat we de dorstige gelaafd en de hongerigen gevoed hadden. Er was een of ander straatfestival bezig en ik vond deze twee droogkloten met hun pop en motor (hij maakte echt geluid) wel grappig.

U heeft toch in het weekend ook alle vitamine Z meegenomen die u kon krijgen, wij in ieder geval wel. Laten zien is iets anders, of het moet het knalrode kopje zijn dat boven mijn overhemd uitkomt. De Hoge Venen en de Eifel waren ons doel in het weekend, en genoten hebben we, buiten de kostprijs van drank en voedsel voor ons en de MG hebben we niets betaald voor het uitzicht en de wegen. Heerlijk gewoon om al die bochtige wegen langs te gaan. In Vaals, richting Gemmenich, de grens over en dan Naar Moresnet, Eupen, Malmedy en via Robertsville verder naar de eifel richting Monschau, daar wat gegeten en gedronken, en daarna via het Ruhrtal richting Euskirchgen en om daarna langzaam via Eupen naar de Planck en weer naar huis te gaan. We hebben geloof ik wel duizend motoren gezien, honderden fietsers, tientallen cabrio’s maar geen enkele MG en dat is straf toch…. Geinig was op de terugweg een kleine race met een BMW Z3, een Porsche Boxter en mijn MG. Iedereen dacht dat we bij elkaar hoorden door de Nederlandse kentekens, maar niets is minder waar. En omdat ik geen foto’s heb gemaakt onderweg, trakteer ik even op wat Limburg Promotion. De rooie is Ollie en de zwarte is Kaatje, de foto’s zijn van gisteren, speciaal voor u gemaakt.