Er is nog hoop – door Frank
Plan A mislukt, plan B mislukt en afgelopen zondag ook nog plan C. Volgende keer ga ik op gebied van voetbal toch maar iets anders plannen. Iedereen wil immers graag delen in succes, zo ook ik. Maar “life goes on”, de volgende gelegenheid voor weer een Plan zijn de a.s. tweedekamer verkiezingen op 12 september 2012. Waarbij ik moet bekennen daarvoor uitsluitend een Plan A ter beschikking te hebben. De peilingen pogen nu al te voorspellen dat mijn Plan A deze keer een overweldigend succes gaat worden. Ik ben benieuwd. Als het niet rechtsom kan dan moeten we toch linksom nietwaar? Zeker 80% van het programma van Plan A daar sta ik achter. Alleen jammer dat na het vormen van een coalitie daar misschien maar de helft van overeind blijft. Daar moeten we dan maar weer mee leren leven.
Classic Cars and More
Zondag was voor ons even een werkdag, als je zaterdag op stap gaat blijft er van alles liggen tot de zondag. En sowieso waren de orchideeën aan de beurt voor een grote verzorgingsbeurt. Nadat we tegen de middag klaar waren hadden we het idee opgepakt om te gaan kijken bij een classic car show in Valkenburg. Dat wordt eerst zoeken naar een parkeerplaats, maar toch, het leek wel wat. We reden door de straat waar het evenement werd gehouden en plotseling stond er iemand te wenken dat we naar binnen konden rijden, we hebben weliswaar geen klassieke auto, maar mooie cabrio’s waren ook welkom, dat was het more aan classic Cars. Dus stond onze Younster even later te pronken tussen een aantal klassiekers. Het vreemde was dat mensen echt interesse hadden in onze MG TF 135. Toen ik later de foto’s bekeek trof ik daar een Seat aan die daar toch echt niet thuis hoorde volgens mij. Maar goed, geen entree betaald, geen parkeergeld kwijt geraakt en een leuke middag, wat wil een mens nog meer. Overigens heeft zo’n cabrio ook een nadeel, we hebben beide een kop gelijk een rode biet van het zonnetje dat boven ons scheen…
Solden…
Spannende zondag: Maasvlakte 2
Annette Barendregt mailde me deze foto’s met de bijgaande tekst:
Dit is het allernieuwste trafohuisje van Nederland, want het staat op het strand van de Tweede Maasvlakte, wat een maand geleden geopend is. En toen stond het er nog niet. Je ziet ook wel hoe mooi het gemetseld is. Ik weet geen coördinaten, maar dat moet voor jou geen probleem zijn om te vinden.
Dat is het dus wel, niet dat dat zo erg is, maar op Google staat dit nog niet, en normaliter zoek ik het huisje op Google en plaats ik daar een groen vierkantje bij en vraag de coördinaten op. Helaas is dit huisje zo nieuw, dat ik het mag raden waar het precies staat. Ik heb een gokje gewaagd en denk dat er nog wel een update komt. Overigens lijkt het niet helemaal nieuw, normaliter zijn dit gewoon bakstenen huisjes, maar ik denk dat deze is geverfd met een speciale coating om hem zeewater en vandaalbestendig te maken. (volgende week gaan we weer eens naar het buitenland voor een hele moderne variant).
De Volkswagen transporter in de reclame
Sommige mensen weten niet van ophouden, en sommige auto’s ook niet. Neem nu deze Volkswagen transporter, Van nieuw naar afgeschreven en nu nog steeds verkrijgbaar voor een prijs waarvoor je er destijds twee had. Goud zijn ze waard, vooral de T1, de spijlenbus. Die worden op de dag van vandaag massaal uit Brazilie geimporteerd en hier opgeknapt en als nieuw weer verkocht. Vergeet niet, de spijlenbus is al 65 jaar oud.
Die reis heeft de bus op de foto niet gemaakt, maar zelfs nu levert deze in medio 1978 geproduceerde bus voor kenners een type 2b, nog steeds geld op voor de baas. Dit exemplaar heb ik gevonden in Brunssum.
Zinloos
Geweld is altijd zinloos, maar zolang je er in de directe omgeving niet mee wordt geconfronteerd is het de ver van mijn bed show. De hele week heb ik al getwijfeld of ik erover zou beginnen of niet. Het moet mij toch van het hart. De 23 jarige Glenn van Haen is in het afgelopen weekend in Sittard gewoon in elkaar geslagen en even later in het ziekenhuis aan zijn verwondingen overleden. Dat komt voor, en steeds vaker, en niemand die er wat aan doet voor het gebeurd. Het zou nu einde verhaal kunnen zijn, de stille toch heeft plaatsgevonden, iedereen heeft gisteren van Glenn afscheid genomen. Maar de pijn van zijn vriendin, vrienden, kennissen en vooral ook de ouders, gaat nooit meer over. De vader van Glenn is een collega van Frank en mij, en dan komt dat geweld heel dicht bij. Vandaag geen reacties, laten we gewoon maar even stilstaan bij dit feit en hopen dat het niet meer voorkomt. Maar ik weet ook dat hoop doet leven.