Sinds een paar dagen ben ik weer terug uit Marokko, de eerste werkdagen zitten er ook al weer op. Mijn vrouw en ik kunnen terugkijken op een zeer geslaagde reis. Daarover binnenkort meer, want ik ben momenteel nog bezig de foto’s uit te zoeken, die ik gemaakt heb daar in Marokko. Wat wel heel leuk is om alvast te vertellen, is dat het begrip Leven als God in Frankrijk, wat mij betreft uitgebreid mag worden als Leven als een kat in Marokko. Mohammed de Profeet hield van katten, er gaat zelfs het verhaal dat veel katten die een M op hun kopje hebben dat dat het teken van Mohammed is. Het schijnt dat Mohammed ook vaak preekte met zijn kat op de arm. Het lijkt er op dat ze in Marokko goed voor hun katten zorgen, katten mogen blij zijn dat ze in de Koran zo positief er uit komen. In ieder geval we hebben er geen enkele slecht verzorgde kat gezien, niet een kat was schuw, je kon ze over het algemeen gewoon aaien. In Fez zag ik in de medina een kat aan komen lopen, die voor de toonbank van een slager ging zitten, en al schooiend naar boven ging zitten kijken. Prompt sneed de slager een mooi stukje rood vlees van een stuk rundvlees af en gaf het aan de kat. Ik bedoel maar de bofferds.
