Gisteren werd het grootste deel van de dag gevuld met het boren van gaten in het huis van mijn dochter. Aan de voorzijde moesten enkele rolgordijnen worden opgehangen, terwijl er naast de voordeur een kapstok moest komen van een stalen vlechtwerk wat ze in een of ander woonblad had gezien. Dat rek dat viel nog mee, zij het dat dat op enige afstand van de muur moest komen. Anders kon je er geen haken aan ophangen. Mijn dochter woont op het middelste appartement op de foto van maandag en alle gordijnen moeten door de ronde vormgeving aan de voorzijde tegen het plafond, anders komt het niet mooi te hangen en functioneert de bediening niet naar behoren. Vier gaten per gordijn en dat met vijf gordijnen. Makkie toch, Nadat de eerste SDS boor het begeven had, en even later mijn reserve exemplaar ook, ben ik toch maar even wat professionele boren gaan halen. Want sakkerdjie dat plafond was hard. En dan gaat er iets in mij sputteren, dan word ik rebels(ch). Dan ontstaat er een persoonlijk duel tussen mij en het stampbeton plafond. De gordijnen hangen, dus u weet wie er gewonnen heeft. Ik heb alleen pijn in mijn voeten van de hele dag op de ladder staan. Maar als je dan tussendoor naar buiten kijkt en je hebt dit uitzicht en je hoort de mensen op straat al zomers te keer gaan… Dat maakt dan veel goed, en volgens mij is er ook altijd wel wat te beleven in die buurt.
