Nostalgie: oude foto's — by Frank

Als ik de oude fotoalbums van mijn ouders open, dan zitten daar veel foto’s in die inmiddels meer dan 50 jaar oud zijn. Veelevan die foto’sezijn gemaakt met een Kodak box camera. Die camera staat inmiddels in mijn verzameling. Het was de eerste camera waar mijn verzameling destijds mee begon. De meeste foto’s in de albumsezijnezwart/wit, kleur, dat kon niet met die camera, tenminste dat zei mijn vader altijd. De meeste foto’s zijn relatief klein van formaat. De afdruk werd vroeger vaak gemaakt door het negatief op fotopapier te leggen en daar heel even licht op te laten vallen. Zogenaamde contactafdrukken. De grootte van het negatief bepaalde de grootte van de foto. Zo had je geen dure apparatuur nodig. Om het wat leuker te maken, hebben sommige foto’s een kartelrandje gekregen van de maker. Misschien ook, dat het ooit mode is geweest, om dat te doen. Tegenwoordig zie je het niet meer. Ookezag je vroeger wel eens ansichtkaarten met een kartelrand. (Ansichtskarte, volgens mijehebben we dat woord in Duitsland geleend.)

Maar veel van die foto’s hebben de tand des tijds niet zo goed doorstaan. Veel zijneer bruin geworden, dat wordt ook "sepia toning" genoemd. Bij oude foto’s heeft het te maken met de verzuring van het papier, de gebruikte lijm bevatte vaak zuur. Wat ook kan is dat het een gebrek aan fixeren was destijds. Als je foto’s inplakt moet je dus opletten dat je zuurvrije lijm gebruikt. Maar als je het op moderne foto’s ziet dan is het meestal trucage. Een verlangen naar een stukje nostalgie denk ik.e

De meeste fotobewerkingsprogramma’s hebben wel een tooltje aan boord om "sepia" te simuleren. De Gimp dus ook, en daar gaat dit artikel over. Misschien vind je het leuk om eens een keer een nostalgische foto op je website te zetten, of wil je iemand blij maken met een "oude foto". Dan kan dit artikel van pas komen. En wie weet krijg je nog andere ideeen. Ik heb als basis weer de foto genomen, waar ik onlangs het paarse randje van heb weg gehaald. (zie artikel: "Met een randje").

Limburg in beeld – Weustenrade




We lopen lekker de brommelerberg op en bovenaangekomen hebben we een mooi uitzicht rondom. Bij helder weer kun je hier heel Heerlen zien liggen en aan de andere kant Klimmen. Op de kop vlakbij hoeve Terlinde staan twee eenzame bomen met daarvoor een wegkruis. De hoeve staat markant aan de autoweg, daar waar de stadsautoweg (N281) richting Ten Esschen en de A76 richting Aken zich splitsen.



Heel in de verte zien we Weustenrade liggen. Diep in het dal. We komen binnen bij de voormalige oliemolen en lopen verder het durpke in. Meteen valt de grote witte boerderij op. Keurig verzorgd en mooi in de verf.



Keek op de afgelopen week (10)





Deze week was een druk en enerverend weekje voor me, door de carnaval waren veel mensen vrij en het werk gaat bij ons gewoon continu door. We kunnen niet om vijf uur iedereen in Limburg en elders in het donker zetten en naar huis gaan. Maar de week is alweer om. Gisteren was het heerlijk weer en ben ik met mijn vriend Humberto weer eens gaan vliegen in Schimmert. Alles wat je bouwt moet uiteindelijk ook de lucht in kunnen. Het was fantastich weer, geen wind en het zonnetje deed goed zijn best. En zonder schade thuiskomen mag ook toch. Er vliegen daar modellen rond waar je een kind mee kunt vervoeren. Niet dat iemand dat in zijn bolle hoofd zou halen, maar het kan wel. Vandaag doen we het wat rustiger aan, ik moet studeren. Aanstaande donderdag moet ik VCA examen doen (Basiskennis Veiligheid). (klikken op de foto’s geeft een groter beeld)



vergeten merken – Zendapp Janus (1957 – 1959)





In de jaren na de tweede wereldoorlog zag Zendapp ook in dat de tijd van bromfietsen en motoren aan het teruglopen was en dat mensen het liefst droog op hun werk aan wilden komen. Het plan onstond dan ook om een overdekte tweewieler te maken. Een uniek design met 4 zitplaatesn twee naar voren uitkijkend en twee naar achteren uitkijkend. De naam werd Zendapp Janus. Janus was een Romeinse god met twee gezichten. Deuren zoals ook de isetta die had, een 250 CC Bella Motor, de comfortabele Mac Pherson wielophanging waren de slogans waarmee Zendapp de markt opging. Het oorspronkelijke ontwerp was van Dornier en had de kenmerken van vele andere dwergauto’s.Maar helaas, de auto was te duur en er werden er zo weinig van gemaakt dat het brake even point nooit gehaald werd. Zo stierf dit geinige autootje een vroege dood. De fabriek werd verkocht aan Bosch. U kunt de foto’s aanklikken voor een vergroting.



Enne, hoe bevalt het

Enne, hoe bevalt het hier?, Om maar meteen met de deur in huis te vallen. bVision is nu een maand of twee in de lucht en de stijl is niet of nauwelijks aangepast. Een beetje Me!, een stukje Frank (CatMan) en voor de rest ziet u het wel. Het beetje lucht wat ik nodig had bevalt mij in ieder geval prima. Sommige reacties stellen me teleur, andere vind ik heel positief. Een gedeelte zal straks ook afhangen van de continuiteit van de verhalen. Zoals Limburg in beeld zal wel eens vervallen. Zo groot is het zuiden nu ook weer niet en als ik dan gemiddeld per jaar zo’n 100 gehuchten doorloop ben ik er snel doorheen. Maar daar ging het eigenlijk niet om. Moet ik zo doorgaan, dingen aanpassen, of heeft u het wel gezien, het laatste is moeilijk, want dan leest u dit niet… Of heeft u goede suggesties voor bepaalde dingen, ziet u liever iets toegevoegd of verder uitgediept. bVision in deze me! past zich wel aan, maar de oude site wordt het nooit meer, dat is gedaan. Grappig is wel dat na het wegvallen van de doorverwijzing van de vanman.nl site ik nog maar de helft van het aantal hits heb… En ook daar kan ik niet meer mee zitten. It’s my site. It’s me!


Tips en Truuks – CSS en HTML (6)

Cross Browser Compatibility.
Ofwel hoe komt het dat websites in verschillende browsers er anders uitzien. De verklaring is eenvoudiger dan u denkt. Er zijn twee redenen. De eerste is een slechte programmeur en de tweede is het niet nakomen van de regeltjes die zijn vastgelegd door de browsers. Microsoft was hierin een grote boosdoener en had zo zijn eigen regeltjes. Ofwel lapte alle W3C afspraken aan zijn laars. Gelukkig hebben ze dat in versie 7 voor een groot gedeelte gecorrigeerd en werkt het grootste gedeelte weer zo als het zou moeten. Daarnaast moet de browser natuurlijk ook weten wat er gedaan moet worden en op welke wijze. En daar komt o.a. de programmeur om de hoek kijken. Je moet natuurlijk wel even vertellen aan de browser volgens welke standaard er gewerkt moet worden. Mijn voorbeeld site was heel toevallig slecht geprogrammeerd maar was in alle browsers goed te zien, het kleine truukje is de CSS was niemand opgevallen. Maar nu gaan we dat corrigeren. De site gaat verder als XHTML site en dat moeten we de browser vertellen. En wel meteen maar de laatste versie. In onze pagina gaan we daarom aangeven welke standaarden de programmeur an that’s Me! hanteert. Wij gaan voor XHTML 1.1. daartoe moeten we wat toevoegen aan de inhoud van de pagina:
<!DOCTYPE html PUBLIC "-//W3C//DTD XHTML 1.1//EN"
"http://www.w3.org/TR/xhtml11/DTD/xhtml11.dtd">
XHTML is de laatste versie van HTML en is eigenlijk al een XML taal. Doordat we meteen naar de laatse versie overstappen hebben we nog een extra toevoeging nodig in de <HTML> tag
<html xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml" xml:lang="nl">
De uitleg hiervoor komt in een latere aflevering. Zie het maar als het aangeven van een woordenboek wat de browser moet gebruiken om te kunnen lezen… En het resultaat op de pagina… niente, zoals ik al had aangegeven had ik daar al rekening mee gehouden. In de volgende afleveringen vertel ik u waar de verschillen zitten in deze strikte xhtml en de oude html. en gaan we <TAG> voor <tag> eens kijken wat het doel ervan is. Hieronder dus de (visueel niet) gewijzigde site…: