bVision.nl

Midden in het dorp Oirsbeek, voor velen van u een onbekend Limburgs dorpje, staat de st. Lambertuskerk. De kerk bestaat uit een massieve toren, opgetrokken in baksteen, afgewisseld met speklagen mergel, afkomstig uit de mergelgrotten van Geulhem (Valkenburg). Daaraan vast ligt de in 1953 aangebouwde kerk, naar een ontwerp van Peutz, een bekend Heerlens architect. De kerk ligt, als je goed rondkijkt, midden in een kerkhof. Overal rondom de kerk liggen graven, uitzonderlijk goed onderhouden allemaal. Het geheel is omsloten door een ringmuur. Het gebouw is een zaalkerk en bestaat uit toren, een schip en een koor. Onder het koor bevindt zich een crypte. Overigens wil ik wel even terug komen op de titel van deze serie. Roestieke bouwgevalletjes slaat niet op de staat van een gebouw. je mag het voor mij vertalen als rustieke gebouwen. omdat het het vervolg was van een roestige zondag, is de titel enigszins vervormd.

De mooiste auto’s fotografeer je zelf zei ik al eerder, en dat is ook zo met deze MG BGT uit 1971. Dit exemplaar is in 1997 ingevoerd in Nederland en ziet er goed en verzorgt uit. MG staat voor Morris Garages. Helaas ging het moederbedrijf Rover in 2005 failliet, waarmee ook het doek voor de MG viel. Veel roem was toen al verloren gegaan door de vorige eigenaars, British Leyland die de naam MG plakte op hun eigen producten. Eerst in 1992 werd er weer een echte MG gebouwd, de MGF en de RV8. Het mocht het bedrijf niet meer redden. het bedrijf werd in 2006 overgenomen door de Nanjing Automotive Group. in mei 2006 rolden de eerste MG TF’s weer van de band in Longbridge.

Het is alweer een tijdje geleden dat ik een foto van het balkon heb gemaakt, maar dat haal ik meteen weer in vandaag. Boven was de laatste keer dat u het balkon zag. En hieronder de foto van deze week. Zo heb ik dus een decorum gevonden dat telkens aan verandering onderhevig is. Als het goed is is het na een jaar allemaal oranjerood. tenzij het regent, dan wordt het weer wat donkerder door het vocht. Vandaag ga ik toch eens even kijken of er tussen de middag geen visje inzit. Daar heb ik wel weer eens zin in. En btw, volgende week is voor mij de laatste week dat ik dit jaar voor de baas mag werken. Als er niets geks gebeurd ben ik tussen de kerst en nieuwjaar vrij. Maar nu eerst op naar het (winkel)weekend. Er moet nog het een en ander gebeuren…

De tijd dat we ieder jaar een grote kerstboom optuigden is, nu de kinderen alle twee volwassen zijn voorbij. We hebben nu gewoon niet genoeg aan één boom, maar willen meteen een heel bos. Zoals Renesmurf dat met foto’s doet, doen wij dat met allemaal kleine boompjes. Op de tafel staan er inmiddels 12 boompjes, en als het zo doorgaat komen er ieder jaar wel een of twee bij. En Guess what, we vinden het nog leuk ook.Zo kunnen we lekker eens ergens rondwandelen zonder dat we ieder jaar dat gesjouw met een boom hebben, en alle bomen passen nog makkelijk in een doos. Alleen is er iets gebeurd, het was erg moeilijk om deze foto op deze wijze te maken. Met flits was de foto erg uitgebeten. Door zonder flits te werken kreeg ik door de achterwand en het licht een blauwige foto. Dus shame, deze foto is bewerkt… Hij is ontwikkeld zou Frank zeggen.

De stelling die afgelopen zaterdag door Gary Busch op tafel lag was dat een man er tegenop ziet om andere mannen te fotograferen. Als er naar een model wordt gezocht is dat meestal een vrouwelijk model, het schijnt dat we daar meer mee kunnen. Een voorstelling kunnen maken van de mooie ronde vormen en zo. Pure onzin natuurlijk, maar er zit ook wel een kern van waarheid in. Maar ook dat mannen vrouwen fotograferen zoals ze willen dat deze vrouwen eruit zouden moeten zien, een beetje verleidelijk, open, lachend. Dat heeft verder niets met techniek te maken, maar gewoon hoe we tegen de zaken aankijken. Op de set was daarvan later niets te merken. Stefan lijkt een hele stoere jongen met zijn tattoo’s en bodybuilders figuur, is echter zeer aardig en open naar ons toe. Na wat steekspelletjes sprong er ineens een lach op zijn gezicht en was het hele stoere naar de maan, heerlijk is dat. De beide foto’s zijn in dit geval buiten gemaakt, en daar was het gatverpielekes koud… We zijn dan ook snel weer naar binnen vertrokken naar de lekker warme studio van Tobias. Bij de foto met model Denise is gebruik gemaakt van een zonnescherm om maximaal gebruik te kunnen maken van het ‘available light’. Ik geef eerlijk toe dat ik andere en wellicht betere foto’s heb gemaakt, maar niet alles is voor publicatie geschikt. Er geld ook nog zoiets als portretrecht en privé zaken.

Afgelopen zaterdag ben ik naar een workshop portretfotografie geweest in Baesweiler, dat ligt net over de grens met Duitsland. Deze workshop was georganiseerd door Gary Busch. In een workshop is het de bedoeling dat je al spelenderwijs samen met je workshop collega’s aan de slag gaat, en samen leert van elkaar. Uiteraard met ondersteuning van Gary. We waren te gast in de fotostudio van Thomas Nutt, zelf ook geen onverdienstelijk fotograaf. Op 4 verschillende scenes konden we aan de slag met een aantal modellen, waarvan er twee hier op het blog staan, Tanja en Denise. Alles wat ik voorheen geleerd heb over portret en studiofotografie kon meteen de kast in. Dat is voor de fotograaf met de winkel om de hoek, waar een kant en klaar studio opgesteld is. Vertrouwde ik tot zaterdag nog op de P-stand van mijn Nikon D5100, ook verleden tijd dus. Want met studioflitsers heb je daar niets aan. Alles dus in standje M. Ook met de modellen sta je in het begin wat te stuntelen, de modellen zijn gelukkig meer ervaren dan jezelf bent, en ook dat went snel. De groep klikte ook op de een of andere wijze. Soms heb je dat helemaal. Een aanrader om een dag met Gary rond te mogen lopen en te leren van zijn ervaring met fotografie. Overigens zijn de foto’s hier onbewerkt, een beetje eigenwijs blijf ik toch. Ich habe mich jedenfalls gefreut mitmachen zu dürfen… (morgen deel 2 met o.a. Stefan)