bVision.nl

bVision.nl

De reiziger

Reizen is niet meer dan een ingewikkelde manier om er achter te komen dat het nergens zo goed is als thuis. (Jan de Jong)

bVision Photography

Uiteraard is er geen standaard reiziger. Zo ook niet dit meisje op het perron in Sittard. Ze viel echter op. Niet door dat rode kleurtje in haar gezicht, dat kwam omdat ik haar vroeg of ik een foto van haar mocht maken, maar door haar koffer. Daar zat een stikker op van de ANWB, van de wegenwacht nog wel. Op mijn vraag of ze dacht dat die haar konden helpen als de trein het plotseling niet meer zou doen, kwam er een heel verhaal. De koffer had ze geleend van haar oma en opa, die reisden nogal veel en ook met ANWB reizen. Zij had er dus niets mee, raakt alleen bekend door dit blog. En ik vond het wel aardig, vooral ook door het boek dat ze aan het lezen was. Zeker ook van oma geleend.(click to see them big)

bVision Photography

I can’t hear you

Het wordt gewoon niets met dit kabinet. En dan voldoet het geheel aan de verwachtingen (Sjoerd)

Op maandagavond ging voor mij de knop om. Over en sluiten. Na een niesbui hoorde ik helemaal niets meer en waren mijn oren dichtgeslagen. Alletwee tegelijk, maar weer open ho maar. Alle huismiddeltjes of andere middelen zoals oordruppels hielpen niet. Toch op dinsdag maar gaan werken. De collega’s gevraagd om de telefoon op te nemen, en tussendoor even naar de huisartsenpraktijk. Meteen werden er grote spuiten uit gehaald, bakken met water, maar helaas. Het gehoor bleef helemaal weg. Dan maar behelpen en iedere paar uur wat druppels erin om te weken en vandaag maar even kijken voor nog een behandeling bij de huisarts. Rustig is dat overigens wel, je hoort geen wekkers, bellen, telefoon, de motor van de auto hoor je niet, dat moet op gevoel. Je bent een beetje wankel op de benen en ga zo maar door. Inmiddels communiceer ik weer een beetje door naar de mensen te kijken en te raden wat ze zeggen, ik hoor het toch niet, maar zie wel of ze me aan het vereppelen zijn… Gelukkig heb ik geen praatblog, dat zou een ramp zijn. Ik ben benieuwd of ik straks wel weer een beetje kan horen.

bVision

Station Sittard – door Frank (van IkFotograag.nl)

Zoals Sjoerd afgelopen vrijdag al aankondigde, mag ik vandaag een kleine impressie van mijn foto’s laten zien, van ons fotoclubuitstapje. Wij zijn recht van ons werk meteen naar Sittard vertrokken. Een ritje van maar een paar kilometer. Jammer genoeg was het aantal deelnemers beperkt. Niet ieder lid van onze club had de tijd gevonden om mee te gaan. Jammer, want toen ik daar op mijn gemak over een zonnig, bijna verlaten perron wandelde, met mijn camera in de hand, voelde ik me toch wel heel erg bevoorrecht. Het was met recht een mooie zomerse dag. Eentje die we deze zomer niet veel gehad hebben. Een van de mooie dingen van zo’n gezamenlijke uitstap is iedere keer weer achteraf te ontdekken dat ieder verschillend naar zijn omgeving kijkt. Steeds zien we weer foto’s van elkaar waarvan we denken hé wat leuk, dat had ik niet gezien. Daarna komt het gevoel nog een keer terug te moeten. Steeds weer.

Hieronder een paar van mijn foto’s, op en om het station, alle commentaar is natuurlijk welkom:

Een stootblok, de foto is een beetje gevignetteerd voor de looks.

Het lijnenspel over de zijkant van het Transferium. Vroeger heette dat gewoon parkeergarage.

De voorkant van het stationsgebouw, een aparte sfeer door de recht van voren staande zon.

Een bijna leeg perron.

Wie zou die halve zak potgrond op die trap hebben laten staan. Volgens ingewijden staat hij er al maanden

De trein, een dubbeldekker, rijdt binnen.

De lift

Waar gebeurd, dus geen verhaaltje. Het was ergens in de jaren zeventig van de vorige eeuw dat mijn schoonvader in het ziekenhuis belandde. Terwijl mijn vrouw reeds naar de elfde etage vertrok, maakte ik eerst een wandeling met onze hond, Joepie. Genoemd naar de bijnaam van mijn schoonmoeder, Joep. Als ik een ronde rondom de Weltense vijver had gemaakt, zette ik de hond in de auto, liep ik de trappen op naar de elfde etage en ging later met A. en schoonmoeder weer naar onderen met de lift. De lift stopte op iedere etage, ondanks dat deze reeds vol was met volgens mij te veel mensen werd er dusdanig geduwd dat er nog wel een paar bij konden. Een kind stelde een vraag over een luik in de vloer, en ad rem zoals ik ben verklaarde ik dat dit vanzelf open zou gaan als er teveel mensen in de lift waren. Op de volgende etage stapte bijna iedereen uit die op dat luik stond en de paar mensen die instapten wisten van niets, maar vonden het wel raar dat er niemand in het midden stond. Dat mijn vrouw op dat moment “not amused” was, nou ja. Achteraf hebben we er nog vaak om gelachen.(credits: awcpictures.com).

bVision Photography

Millen – de winterschilder

het weer is prima, de mensen deugen niet

bVision Photography

De vriend van mijn dochter heeft een huis gekocht in Millen, België, een kilometer of 15 van Maastricht af. Het huis was zachtjes gezegd niet in een optimale staat, maar wel met een hele lap grond en met een vrijstaande bungalow erop. Inmiddels is er al het nodige aan gedaan en komt langzaam het gezicht van het huis naar voren. Het hele weekend hebben we ons daar bezig gehouden met het schilderen van de van nieuw stucwerk voorziene woonkamer. Ofwel alle wanden en plafonds zijn voorzien van een laagje echte Histor monodek muurverf. Die is er in verschillende kleuren wit te krijgen is. Wij begonnen met wit. Echter na één twaalf liter emmer bleek dat emmer twee een andere kleur had. De pauze van een uurtje of zo werd veroorzaakt doordat de kleur wit die wij nodig hadden nergens meer voorradig was. Op slinkse wijze bij iemand anders ruilen leverde toch voldoende emmers wit op. Die anderen krijgen nu gewoon een warm witte woonkamer. Ik vond het niet eens erg dat het hele weekend aan de natte kant was.

bVision Photography

Roestieke bouwgevalletjes (11)

bVision Photography

De geschiedenis van Burg Rode, net over de Duitse grens begint in Rolduc, ons vorige bouwgevalletje. Daar staat in de boeken dat dat het land waarop het klooster gebouwd zou worden, Een schenking was van de eigenaar van Burg Rode toen een kasteel van de graven van Saffenberg. Waarschijnlijk is de burcht van oorsprong veel ouder. Hooggelegen op een heuvel overzie je het hele landschap. en dus ook het kloostercomplex van Rolduc. Het was er een komen en gaan van eigenaren, Zo was het Nederlands, Frans, Oostenrijks, Spaans, en na het verdrag van Wenen, Duits gebied. Herzogenrath, de plaats aan de voet van de toren was voor de handel in die tijd een belangrijke plaats. Het lag op een belangrijke middeleeuwse route, die van Keulen door Herzogenrath voert en dan verder gaat langs de oude Romeinse weg van Heerlen, Maastricht, Tongeren naar Boulogne-sur-Mer. Het is voor de foto’s jammer dat de voorkant van de burcht helemaal in de steigers staat, geeft mij weer een reden om eens terug te gaan en moet u het vandaag doen met wat uitsnedes…

bVision Photography

Oude glorie – MG B GT

bVision Photography

Soms vind je nog wel eens auto waar je het helemaal niet verwacht, deze vond ik op de parkeerplaats van het kloostercomplex Rolduc. Geen schoonheid deze keer, maar een project dat zeker en vast gerestaureerd moet worden. Het plaatwerk is op diverse plaatsen beschadigd. Maar het rijdt. De GT heeft in tegenstelling tot de meeste andere MGB’s een vast dak in plaat van een open dak zoals gebruikelijk bij dit merk. Productiejaren van dit model waren van 1965 tot 1980. Toch zie ik als eigenaar geen pater of broeder hier in rijden… Het doet me een beetje pijn dat die niet van mij is. Ik ben er al jaren naar aan het kijken, maar heb helaas niet de plaats om hem te stallen. Of de Peugeot moet buiten blijven.

Merk MG
Handelsbenaming B GT
Brandstof Benzine
Aantal cilinders 4
Cilinderinhoud 1798 cm³
Vermogen 57 kW (78 Pk)
Massa leeg voertuig 1062 kg
Bouwjaar 1973

bVision Photography