bVision.nl

bVision.nl

We scharrelen een eind weg

bVision Photography

Deze week ben ik diverse keren het woord diervriendelijk vlees tegen gekomen en heb ook een aantal keren een discussie aangehoord wat men daarmee bedoeld. Diervriendelijk vlees is, als ik mijn eigen definitie mag hanteren, vlees van dieren die in vrijheid alle faciliteiten hebben gehad om lekker rond te lopen, te dartelen in de wei en daarna op een diervriendelijke manier worden geslacht. Alleen diervriendelijk slachten voor de consumptie bestaat natuurlijk niet. De enige manier om diervriendelijk te zijn is natuurlijk geen vlees eten. Maar dat is momenteel nog een utopie. Ik lust best een stukje vlees, en wil ook nog wel wat meer betalen voor vlees van dieren die een dierwaardig leven hebben gehad, mits dat goed geregeld is en gecontroleerd wordt. Natuurlijk, er is een EKO keurmerk, en een scharrelvlees keurmerk, een milieukeur, een beter leven keurmerk en ga zo maar door. Het zou m.i. toch veel makkelijker zijn om boeren te verplichten om op een bepaalde wijze diervriendelijk met hun dierstapel om te gaan, in plaats van verwarring te zaaien en al die verschillende producten in de handel te brengen. Het vlees eten is voorlopig toch niet te stoppen. Dan stoppen we hier de discussie en gaan een lekkere frikandel speciaal eten… Daar begint het namelijk mee, vlees wat niet in de winkel ligt en waar je dus geen keuze hebt…

bVision Photography

Het Doel voor Doel

bVision Photography

Langs de oevers van de Schelde even boven Antwerpen ligt het plaatsje Doel. Doel moest plaats maken voor uitbreiding van de havengebieden van Antwerpen en de bouw van de Kerncentrale op niet al te grote afstand van de dorpskern. Alle plannen brachten een discussie op gang of Doel nog wel levensvatbaar en leefbaar was voor bewoning. In 1969 werd de eerste Unit van de Kerncentrale gebouwd en toen de plannen voor het plaatsen van een groot havengebied in 1999 op tafel kwamen, konden de bewoners vanaf 1999 hun woning vrijwillig verkopen aan de Maatschappij voor Grond- en Industrialisatiebeleid van het Linkerscheldeoevergebied.

bVision Photography

Onteigening heeft niet plaatsgevonden, zo slim was de regering wel. Inmiddels staat zo’n 90 procent van de woningen leeg en is de zaak behoorlijk verpauperd, in de avond is het een echt spookstadje. Het is een trekpleister voor fotografen en andere dagjesmensen geworden en het plaatselijke café wat nog open is trekt met busladingen mensen naar binnen. Eigenlijk is het triest dat het met Doel afgelopen moet zijn en dat vindt ook het comité Doel 2020. Doel moet behouden blijven, en een leermoment zijn voor de omgeving. Afgelopen vrijdag was ik een van de nieuwsgierigen die samen met mijn vrouw een korte tocht heeft gemaakt door het dorp. Ik sluit me aan bij het comite, Doel moet een ander Doel krijgen, en de planning van nog een havendok dwars door Doel mag niet doorgaan.

bVision Photography

Ziekte van Watje – door Frank

Het ergste is alweer voorbij, en ik ben afgelopen maandag ook gewoon gaan werken. Maar het hele weekend is wel verpest met een flinke verkoudheid. Dus in plaats van een blogje, meld ik me deze week af. De ziekte van Watje heeft bij mij toegeslagen, dus lig ik nu liever lamlendig op de bank uit te zieken. Hele dozen met Kleenex heb ik verbruikt en de apotheek kan ook weer een pakje paracetamol aan mij verkopen. Het zakje muntendrop is leeg en de roodbruine Antaflu’s zijn ook ver op. Maar dat laatste had ik nog over van de vorige keer. Drop en Antaflu maken voor mij de verkoudheid dragelijk. In de koelkast heb ik nog een fles Ouzo koud liggen, ik ga bij alle lamlendigheid eens proberen of dat het “lijden” nog wat draaglijker maakt. Het smaakt tenslotte een beetje als hoestdrank. Alleen die grote hoeveelheid snot, daar moesten ze nog iets voor uitvinden, zodat het een paar etages lager geloosd kon worden; zonder te druppelen natuurlijk. 😉

Verkouden

Vlindertuin Berkenhof

bVision Photography

Als je dan toch in Zeeland bent moet je eens naar de vlindertuin Berkenhof gaan, of zoals het nu verkocht wordt, Berkenhof’s Tropical Zoo, werd me gezegd. Zo gezegd, zo gedaan. Nu ligt die in het plaatsje Kwadendamme, in the middle of nowhere dus. Maar goed, Mio wist de weg en het was onze laatste dag in Zeeland dus… Ach, het viel ons tegen en we zijn misschien wel te veel verwend. De bejaarde dame aan de kassa zei dat we de hele dag in en uit konden lopen tussen de tuin en het restaurant, maar dat was echt niet nodig. We zijn op anderhalf uur twee keer rond geweest, hebben ons overal langer opgehouden dan noodzakelijk. Heb er wat foto’s gemaakt, waarvan een gedeelte mislukt waren omdat de spiegel beslagen was. Maar langer hou je het er echt niet uit. Het ziet er wel aardig uit, er zijn ook vlinders en andere dieren. Wel mooi zijn de afzonderlijk tropisch ingerichte terrariums waarvan de foto’s een beeld geven. de diertjes op de bovenste foto waren net geboren en een uurtje oud. de wandelende tak op de onderste foto was echt groot. Alleen is het daar zó klein dat je het echt niet de naam Tropical Zoo mag geven….. De reis niet waard, maar als je in de buurt bent en het stormt en regent, dan kun je daar best wel een uurtje zoet brengen, maar een aanrader nee. Als je dan toch wat wil zien en ervoor wil reizen ga dan naar de Orchideeënhoeve in Luttelgeest.

bVision Photography

Zeeland

wie wind zaait zal storm oogsten

Zeeland, het was een zeer stormachtig weekend daar in Zeeland. Ik laat vandaag een foto zien die je alleen kunt maken als je op de kop van de pier van de loodsboten staat. Alleen met deze storm… Camera nat, ik drijfnat tot aan mijn hemd, maar voor de rest ging alles goed, oh nee, toch niet. Ik had uiteraard geen reserve broek bij me… Het was niet gepland om tot mijn liezen in het zeewater te staan.En dat alles om één foto te maken van de loodsboot Endeavour (het zijn er iets meer geworden). Hij doet wel mee aan de jaarlijkse fotowedstrijd van de fotoclub samen met een andere, die dit jaar over water gaat. De andere foto blijft nog even op mijn harde schijf staan. Maar voor een Limburger, wat is er mooier dan in de ochtend wakker met het zicht op een stormachtige zee, op ooghoogte, op de mooiste plaats van Zeeland, de gordijnen waren uiteraard open gelaten… Het hotel, de Belgische Loodsen Sociëteit, op de kop van Vlissingen, daar waar de pilots naar binnen en buiten gaan en hun hapje en drankje nuttigen, onder het toezien oog van de Ruijter, die, ware het niet dat hij in revisie was, zomaar bij ons naar binnen keek. En het weer, het viel best wel mee, ieder type heeft zijn charmes, ook stormachtig weer. (klik op de foto voor een groter formaat)

bVision Photography

Oeps, drie dagen niks

Drie dagen geen blogs bezoeken, hoe durf ik, niemand bezoeken, gewoon even stil van mijn kant. Ik vertoef even een paar dagen elders, uitrusten van alle dingen die we in de vakantie hebben gedaan.. En dat is makkelijk als je twee volwassen inwonende kinderen hebt die op de katten en het huis passen. We gaan op weg in eigen land en zijn te vinden in een knus hotelletje in Vlissingen. maar na deze dagen hoort u daar ongetwijfeld meer over. Ik wens u een heel fijn weekend en onszelf een paar fijne dagen aan zee. Storm is goed, maar mooi weer mag ook. We laten ons door niets of niemand stoppen en genieten, weer of geen weer. We gaan in ieder geval voor de rust en lekker eten en lekker helemaal niks doen. Alleen het laatste… Ik kan niet stil zitten.

bVision Photography

Een dagje pauze

bVision Photography

Een klein intermezzo met water en bloemen uit de tuinen van Appeltern. Het behang is er af, dat viel nog wel mee, het nieuwe behang zit erop, de nieuwe rol-jaloezieën zijn in huis, dus vandaag verder met de pret. En als alles een beetje meezit is dat karwei op het einde van de dag klaar. Weinig te bloggen momenteel, des te meer te werken. We zijn wel onderhand helemaal gaar. Deze week nog en dan mag ik weer voor de externe baas gaan werken. Maar eerst nog een weekend naar … (alhoewel het weer tegen gaat vallen)

bVision Photography