bVision.nl

Ziloko en lekker helemaal niks…

Sjoerd 9 mei 2011 8 mei 2011

Niks hebben ze aan ons verdiend dit weekend, helemaal niets. Niet helemaal waar natuurlijk, want we hebben ook de wekelijkse boodschappen gedaan en wat noodzakelijke aankopen gedaan m.b.t. de verbouwingen, maar dat was het dan ook. Voor de rest heb ik me alleen bezig gehouden met de tuin, wat schilderwerk, wat hobbywerk, maar niet met Moederdag bijvoorbeeld. Daar doen we dus helemaal niets aan. Maar goed, even terug naar af. Ik amuseer me prima met werken in en om het huis. Het geeft direct resultaat, je ziet het direct en het geeft ieder weekend het gevoel dat je verder bent gekomen. We moeten nog één grote klus en dan zijn we klaar met verbouwen. Dan kunnen we kleine projecten starten zonder dat we ons schuldig hoeven te voelen dat we de grote uitstellen.
Eén ding wil ik wel even kwijt, ga nooit in zee met het bedrijf Ziloko Wageningen. Een loodgietersbedrijf wat zijn afspraken niet na komt. De eigenaar, Willem van Holland is gewoon een oplichter en doet niet wat hij zegt. Het heeft mij een aardige cent gekost en ik hoop dat deze kleine opmerking met mijn Google ranks hem nog veel meer mag kosten. En eerlijk als ik ben, zal ik na overmaken van het aan mij verschuldigde bedrag, deze tekst weghalen… Dus Willem van Holland, van Ziloko Wageningen, die woont in Kotem Belgie en geregistreerd is in Gulpen Nederland , doe je best, maar ik geef je weinig kans. Het laatste moest er even uit, en gelukkig heb ik nu iemand anders gevonden die eind mei start. Toch zonde van mijn aanbetaling, maar ik hoop dat het andere mensen helpt.
Oh ja, em we hebben ook nog een hobby, modelbouw. Dus, op de foto de voortgang van het project “Big Buizerd”. De vleugels, compleet met een stukje romp. Zo’n drie en een halve meter. (voor Renesmurf, dat is 3.5 meter).

De laatste roestige zondag

Sjoerd 8 mei 2011 30 april 2011

Niet dat de roestfoto’s op zijn, integendeel, daar kan ik nog een heel jaar mee vullen. En af en toe zal er best nog wel een roestige zondag voorbij komen. Voor de afwisseling start ik volgende week met een nieuwe serie, Roestieke stallen. Maar dat voor later. Vandaag zijn we met de roestige zondag in Terhagen, een gehucht bij Elsloo in de buurt, en u ziet een stuk van de brug over het spoor van Sittard naar Maastricht. De foto heeft historische waarde, Je kunt hem niet meer maken, de brug is pas geleden geheel gerenoveerd.

Renault 10 Major

Sjoerd 7 mei 2011 28 augustus 2015

gisteren, zomaar ergens langs de kant van de weg stond deze eens zo mooie Renault Major uit 1966. Die vroeg er dus om om vandaag het middelpunt van deze blog te worden. En ach, het heeft wel wat. De Renault 8, en zijn luxere broertje, de Renault 10 waren de opvolgers van de Renault Daupfine. De Renault 10 werd gemaakt tussen 1965 en 1971. De auto heeft wel wat weg van de Simca 1000, wat dan ook de grootste concurrent was. Het waren de raceauto’s voor de minder goed bedeelden, veel werden er dan ook behoorlijk gekieteld. En dat laat de auto op de foto’s ook wel even zien. Op basis van deze auto ontwikkelde Gordini de Renault 8 Gordini 1000 en later de Renault 8 Gordini 1300. De Renault werd niet alleen in Frankrijk gebouwd, maar ook in Spanje, bij Bulgarrenault in Bulgarije en, dat weten minder, er was ook een versie gebouwd in Roemenië door Dacia onder de naam Dacia 1100. De laatste was zelfs zeer populair. Er zijn nu nog enthousiastelingen die ervoor zorgen dat de Dacia’s en de Gordini’s naast de R8 en R10, nog steeds af en toe deel uitmaken van het straatbeeld. Hij mag daarom ook in mijn virtuele garage. Het past wel een beetje in een roestig weekend.

Lef

Sjoerd 6 mei 2011 5 mei 2011

Als je klikt op de bovenstaande foto zie je precies wat ik bedoel. Iedereen zou dat wel doen, toch. Alleen als je op de foto klikt en ziet waar hij dat doet, ga je gaan twijfelen. Terwijl of je dat op 1 meter doet of op de plaats waar deze jongen dit doet zit tussen de oren. Ik heb menig raam op deze wijze geschilderd, weliswaar niet op die hoogte, maar dat zou ik nu niet meer doen of durven. Als je ouder wordt heb je minder lef denk ik dan.

Ik wil nog even terug komen op het blogje van dinsdag, met die olifant. Die olifant is uiteraard flauwekul. In werkelijkheid heeft men aan deze hogedruk stoomleiding laswerk verricht. Door het lassen ontstaan vervolgens spanningen in het materiaal, en om deze spanningen op te heffen doet men zo’n leiding dan uitgloeien. Je kunt aan beide zijden van de olifant de stroomdraden zitten. Dat uitgloeien gebeurt bij een temperatuur van ca 850 graden, vandaar alle isolatie eromheen. Het is maar dat u het weet.

Foutje, bedankt…

Sjoerd 5 mei 2011 4 mei 2011

Sakkerdjie, gatverpieleke, je hebt dagen. Gistermorgen stapte ik schijnbaar met het verkeerde been uit bed. Dat kan gebeuren maar hoeft geen grote gevolgen te hebben. Ik was al wat later en moest nog even het vuil verzorgen, de vuilnisbakken van de buren voor mijn garagedeur weghalen, het glaswerk weggooien en even tanken. En dat allemaal op mijn normaliter vrije dag. Nu liep ook nog de laatste vergadering uit de hand en werd het ook daar nog laat. Snel in de auto naar huis, hup de autoweg op en daar begon de ellende. Op de cruisecontrol begon de auto te stotteren. Gas geven ging wel, maar netjes 100 rijden ho maar. Van de autoweg de berg op ging goed, maar daarna ging het bergaf en liep de auto steeds slechter. Tot hij zo slecht begon te lopen dat ik hem bij de lidl maar de parkeerplaats op reed. Even onder de motorkap gekeken, niets te zien uiteraard. Even laten afkoelen en weer starten, dacht ik… Niente, niekus, nada. Het motortje was dood, en dat op dodenherdenking. Ik belde met mijn vrouw en vertelde het verhaal. Je hebt toch niets geks gedaan zei ze. Ik dus nee, alleen maar getankt vanmorgen. Shit, hell and disaster, het kwartje viel, de diesel motor lust geen benzine. Met mijn stomme kop heb ik in de vroege ochtend routinematig de tank gevuld, met i.p.v. diesel, benzine zoals in de BMW, het staat er ook nog met koeienletters op: DIESEL. De mensen die op de markt bij het gedenkteken al stonden te wachten toen de peugeot werd weggesleept zullen wel gedacht hebben… De rest van de avond ben ik met mijn vriend Humberto bezig geweest om de auto weer aan de praat te krijgen. Wat uiteindelijk met wat externe hulp gelukt is en om 11 uur ’s avonds zat ik al aan mijn middag eten.. Mensen maken fouten, maar ik hoop dit toch niet te vaak mee te maken. Buiten de verspilde benzine en de tijd die we kwijt waren, smaakt benzine ook helemaal niet lekker. En zo zie je maar weer, een goede vriend is beter dan… een auto die het niet meer doet, slepen zonder rem en stuurberachtiging, benzine in een diesel en u kunt er best nog wat bij verzinnen. Ik heb er even genoeg van.

bVision Photography

Nicosia – door Frank

bvadmin 4 mei 2011 3 mei 2011

Afgelopen zaterdag zijn we met de bus op dagtocht naar Nicosia geweest, de hoofdstad van Cyprus. Vanuit Paphos aan de westkust is het toch nog dik twee uur rijden met de bus. Maar er is genoeg te zien onderweg. Zo als gewoonlijk stonden mijn vrouw en ik een kwartier te vroeg klaar om opgepikt te worden en was de bus twintig minuten te laat. Er zijn helaas altijd wel een paar van die hufters die niet op tijd klaar staan, en zo een hele bus laten wachten. Tijdens zo’n dagtocht krijg je natuurlijk maar een beperkte indruk van zo’n stad. Dan zou je er langer moeten blijven. Nicosia is een van de laatste steden in de wereld welke in tweeën zijn verdeeld. De enige in Europa voor zover ik weet. De stad is verdeeld sinds in 1974 de Turken het noord-oostelijk deel van Cyprus bezetten. De grens loopt dwars, van oost naar west, door de stad, genaamd “De Groene Lijn”. De oude cirkelvormige ommuurde stad is vrijwel exact door midden gedeeld door deze grens, die bestaat uit een gedemilitariseerde zone, die sinds 1974 door de Verenigde Naties wordt onderhouden. Turkije heeft echt een bezettingsmacht. Je kunt tegenwoordig te voet wel naar de andere kant via enkele checkpoints. Je moet wel een visum hebben en laten stempelen bij binnenkomst en bij het verlaten van de Turkse kant. Ze typen behoorlijk wat gegevens van je in, in een computer. Wie weet wat ze daar weer mee doen. In ieder geval een hoop administratieve rompslomp, waar ze, tot onze verrassing, eens géén geld voor vragen. Als je van het Griekse naar het Turkse deel loopt valt wel op dat de Turkse kant een stuk armoediger aandoet. Wel veel winkels met nep merkartikelen. In het Turkse deel hebben we even rondgelopen en twee gebouwen bekeken. Een was een voormalige Kathedraal, nu omgebouwd tot moskee en de Büjük Han (grote herberg). Een voormalige pleisterplaats voor karavanen. In het griekse deel hebben we meer dingen bekeken, onder andere het paleis van de aartsbischop de Kathedraal en een museum over de geschiedenis van Cyprus. Ook zijn we een zijstraat van de grote winkelstraat van Nicosia de elf verdiepingen tellende Shakolas-gebouw in geweest, vanwaar je een schitterend uitzicht hebt over Nicosia en ook op een berghelling waar de Turken hun aanwezigheid aldaar duidelijk maken middels een honderden vierkante meters grote vlag en een tekst er naast die zoveel betekent als dat men er trots op is dat men Turks is, dat mag natuurlijk. Ze laten het zo dan ook goed zien aan de Grieks-Cyprioten en aan de wereld, want vanuit Google Earth is het ook goed te zien. De deling van het eiland is politiek, daar wil ik het hier niet over hebben. Laat ik het zo zeggen, vele grootmachten hebben zo hun belangen hier. De bevolking aan beide zijden van de VN-bufferzone is de speelbal.

Een geintje

Sjoerd 3 mei 2011 2 mei 2011

Voor ik het vergeet, bedankt voor alle felicitaties en andere ongein… Werken hoeft niet altijd saai te zijn dachten enkele medewerkers van een firma die vervolgens op kunstzinnige wijze deze olifant inzette om…. De rest mag u aanvullen, ik weet zeker dat er iemand zou moeten zijn die weet wat hier gebeurt. Degene die het goed raadt krijgt een voetreis naar Wittem aangeboden, voor de andere is geduld een schone zaak…(foto is door er op te klikken groter te maken)