Waren we zaterdag al vol goede moed begonnen aan het voorjaars-klaar maken van het terras en de voorzijde van het huis. Nieuwe voorjaars-plantjes in de bakken, wat nieuwe planten voor op het terras, opruimen van alle door de winter gesneuvelde exemplaren en wat meer van dat soort zaken. Zondagmorgen gingen we er pas echt vol tegen aan in de tuin. Een uurtje was de bedoeling, maar als je begint is het moeilijk stoppen, dit nog even, dat nog even, en straks regent het misschien, zo gaat dat. En wat dat voor een gevolgen heeft kunt u hierboven goed zien. Alles is weliswaar gesnoeid, de rozen zijn opgebonden, het gras is van alle bladeren ontdaan, de paden zijn schoon, alle onkruid is bijna weg, maar mijn lijf voelt dan ook aan alsof er een wals overheen is gegaan. Gelukkig is met een heet bad de pijn in mijn rug wat afgezwakt, maar de spierpijn blijft nog wel even aanhouden vrees ik. En dat allemaal voor het goede doel zullen we maar zeggen. Het geeft een tevreden en opgeruimd gevoel en ik kan weer een hele werkweek uitrusten.
