bVision.nl

Ik heb mijn mooie Dell Laptop niet voor niets gekregen. Daarvoor moet ik mijn PC kast inleveren. en daar stond onze inmiddels zwaar versleten HP OfficeJet G55 te wachten op alweer een nieuwe set cartridges. Mijn dochter heeft voor haar studie echt wel een printer nodig en we waren ons al af aan het vragen hoe we deze behoefte gestalte konden geven. Maar eerst even naar het Office Centre voor die cartridges. Bijna honderd euro voor een paar vervangende cartridges of iets meer dan honderd euro voor een nieuwe HP OfficeJet met wifi aansluiting. De keuze was snel gemaakt, en ik weet heus wel dat de bijgeleverde cartridges maar voor de helft gevuld zijn. Maar het is wel de ideale oplossing op dit moment. Dat ik een hele zaterdagavond bezig ben geweest om alles op zijn plaats en aan het werk te krijgen is maar bijzaak. We hebben nu een apart printhok waar alles mooi en wireless staat opgesteld. Ook mijn Foto-printer moet daar nog een plaatsje krijgen.

Gisteren heb ik sinds vele lange maanden weer eens samen met mijn vriend Humberto gewerkt aan onze hobby, modelvliegtuigen bouwen. Veelal was het gewoon te koud om in de onverwarmde garage te werken. Maar, de lente kriebelt en sinds de aanschaf van een mobiele radiator kunnen we de kou een beetje breken. Lastig blijft het wel dat we in de wintermaanden niets kunnen doen. Dat ligt voornamelijk aan het feit dat we bij temperaturen onder de 15 graden niet kunnen lijmen. De lijm wordt gewoon niet hard. Het snijden van de blokken XPS foam gaat nog wel, maar dan stopt het dus. Het avondje snijden begon meteen goed, door onze ontwenningsverschijnselen ging het allereerste blok XPS foam wat we wilden snijden al fout. Je moet dan denken aan een draadje ijzer wat wordt verhit en dan gaat snijden. De snijtemperatuur is afhankelijk van o.a. de temperatuur van de foam, de lengte van het blok, welke foam, de dichtheid van de foam, de dikte van de snijdraad, het oppervlak, en ga zo maar door. Maar wat het belangrijkste is dat we weer eens een avond bezig zijn geweest met iets heel anders dan klussen en werken. Dat geeft gewoon een heel tevreden Zwitserleven gevoel. Het eerste blok sta je te wachten, en na een paar blokken voel je gewoon de rust en ontspanning opkomen. Dat is ontspannen en puur genieten van je hobby. De foto laat de oude funjet zien, de nieuwe wordt langer om een betere gewichtsverdeling te krijgen

In het gebreuker dialect, tekst door Math Mertens en geplaatst in Hoensbroek, een terugblik II. Uitgebracht door Paul Borger, Jo Brassee en Roelof Braad

Mien vaderstjad

Dao woe ich gebaore bin
mien ouwesjhoes nog sjtaet
midden in oos limburgs land
woe ’t hertje ummer slaet
woe ich ‘ns es klaene jong
mien kingergelek veng
dao is mien vadersjtad
Breuker stekske aerd.

Woe d’r pap zich haat gekwaeld
dao mit d’r kaolesjep
haat gewirkt daag in daag oet
i zjwarte koelesjteb
woe mich de de mam haat groeetgebrach
mit zerg en leefde daag en nach
dao is mien vadersjtad
Breuker stekske aerd.

Woe aoch ins zint opgegreujt
oes kingers groeet en klaen
tesje kinnese en vrung
veul ich mich noeets allaen
aa die leefde, dat gelek
dink ich gaere ummer trek
dao is mien vadersjtad
Breuker stekske aerd.

Van voor

Van achter

Gisteren was de eerste dag van de fotocursus bij Syntra in Genk(Belgie). Dat lijkt plezier, maar gisteren was het tegendeel waar. Ik sta om een uur of zes in de ochtend naast mijn bed, ben om zeven uur op mijn werk, was om vijf uur thuis, om even te eten en daarna meteen om zes uur weer naar Genk in Belgie te gaan. De cursus duurt dan tot half elf en ik was om kwart over elf weer thuis. Broodjes in de oven, want ik moet de andere dag wel weer wat eten, dit logje schrijven en dan maar gauw weer naar bed. Normaliter is dat een stukje cake, maar doordat het op het werk nogal, voorzichtig uitgedrukt, hectisch was, sloeg de vermoeidheid in de avond toch een beetje toe. Overigens was de cursusavond best wel verhelderend en leuk en ik hoop dat het vervolg van de fotocursus in een zelfde gemoedelijke Belgische sfeer verloopt. Ik heb er in ieder geval wel alle vertrouwen in.