bVision.nl

bVision.nl

Een wijs besluit

We waren al enige tijd aan het denken om een ander huis te kopen. Half Zuid-Limburg is afgestruind om een aardige woning te vinden. Maar geen enkele woning was ideaal. Ons huis is inmiddels ook al op leeftijd en sommige zaken, zoals o.a. de badkamer en WC zijn duidelijk aan vervanging toe. De woning die uiteindelijk overbleef en bijna aan alle eisen voldeed betekende een verhoging van de lasten met bijna het dubbele. Terwijl degene die onze woning zou kopen ook zou moeten denken aan dat wat ons nu stoort. Als we de zaken aanpakken die ons storen, wordt ons huis goed verkoopbaar, en hoeven we zelf niet weg. Het betekent wel een jaartje aanpoten om alles voor elkaar te krijgen. U weet dus wat u het komende jaar te wachten staat. We starten met de investering in een trekhaak…. (een aanhangwagen heb ik al jaren).


Ik hoop dat het past

Moments

Soms wordt je getroffen door een zinnetje wat je ergens leest. Zoals gisteren bij Joos, over slapen. Heel mijn leven heb ik al moeite met het slapen gaan, daar heb ik gewoon geen zin in. Het beste zou ik kunnen slapen in de middaguren, een heerlijke siesta is aan mij wel besteed. Een uiltje knappen op het heetst van de dag en dan er weer tegenaan of in de avond na het eten even een uiltje knappen. En ’s ochtends zeker niet eruit kunnen hoor ik u denken. Nee dus. dat is het ergste aan alles, ik heb weinig slaap nodig om weer wakker te worden.
Vroeger was het nog erger. Als klein kind ging ik zeer laat slapen en was heel vroeg weer op. meestal zat ik ’s morgens reeds in de woonkamer te spelen als mijn vader om half 6 opstond. Ik speelde dan doodstil verder, in de winter vlak voor de haard om een beetje licht te hebben, terwijl mijn vader wat te eten maakte en voortdurend in zichzelf stond te “godverren”. Hij kon in dat opzicht helemaal niets hebben, die man. Meestal ging het wel goed en kregen we beiden een beker met geklopt ei en hete melk als ontbijt, maar als het fout ging bij de ene beker, dan werd de andere er woedend achteraan gegooid en hadden we beiden niets. Ik zei er nooit iets van, maar geloof me, de bekers werden in die tijd altijd voor een zacht prijsje ergens uitgehaald. In de weekenden in die tijd, een dag dus, want op zaterdag werd er ook gewerkt, werd er dan ook druk uitgeslapen door mijn ouders. Gek, die herinneringen, al meer dan 50 jaar terug in de tijd. Volgens mij begin ik ook oud te worden…


slapen….

Ach, het zal wel

Een beetje mazzel op zijn tijd moet een mens ook hebben, en kennis van zaken. Ik kom tot de ontdekking dat af en toe even pas op de plaats maken leidt tot nieuwe inzichten. En dat als 55 plusser. Je ziet, ook ik ben nog niet te oud om te leren. Nog een paar weekjes en ik mag van een maand rust gaan genieten. Lekker het hele huis opknappen en tussendoor een paar dagen op reis naar de mooiste stad van Europa en omgeving. Maar voor die tijd is het nog even aanpoten om alle zaken die geregeld moeten worden in ieder geval op de rails te zetten. Ik heb dit jaar een heleboel veel mazzel. Alle klussen die extern moeten plaatsvinden gebeuren in mijn vakantie. Ik mag dan wel alles goed geregeld hebben, mijn collega’s draaien er toch voor op.e Het plaatje van vandaag, ach, u zegt het maar…
Overigens ging het gisteren met die Amerikanen ook prima. Een Oh en Ah gevoel daalde omstreeks half vijf over ons ons neer. De grootste klus geklaard, de rest kan in de nazorg. Ook een kwestie van kennis en kunde.


(click picture) U zegt het maar

Ik vrees

De week loopt niet helemaal zoals gepland. Maandag had ik een WebEx meeting met een firma uit Amerika die wat software bij ons op de server wilde installeren. Voor mij maandag middag laat en voor hun maandagochtend vroeg. Ofwel, doe dit nooit op maandag. Een uurtje werk betekende in werkelijkheid een 13 urige werkdag. Met als eindresultaat dat het nog niet klaar was en we vanmiddag laat weer verder gaan. Nu hopelijk met het resultaat waar we naar op zoek zijn.e Het is in ieder geval een slecht begin van de week geweest.e En dat blijft je gewoon bij. Mijn zoon was uiteraard ook slachtoffer, ik ben de taxichauffeur thuis, dus dat was aanpassen. Gelukkig is het niet iedere week prijs. Ik hoop dat vandaag alles op een uurtje bekeken is, maar ik vrees ook dat het vandaag de dertiende is.


Ik vrees echter…

Service – door Frank (van IkFotograag.nl)

Gisterenavond (maandagavond) weigerde mijn WLAN-router ineens dienst. Hij had al een paar dagen af en toe gestotterd, en na een reset door mij (uit/aan zetten) weigerde hij dus helemaal. Het powerlampje bleef knipperen en volgens de gebruiksaanwijzing betekent dat, dat er iets niet goed is. Resetten naar fabrieksinstelling mocht ook niet baten, dus maar terug naar de leverancier ermee. Nou had ik de router pas sinds januari, dus had ik nog nog garantie. Maar de leverancier wilde hem in eerste instantie niet innemen, ik moest hem zelf aanmelden bij Linksys/Cisco, want die geven immers on-site garantie. Het enige wat ik moest doen was het even op hun website aanmelden. Dus zei ik tegen de winkeljuffrouw: “maar ik kan niet op internet want daar heb ik de router voor nodig, kan dat ook telefonisch”. Dat kon niet. Alleen viae internet kan je storingen aanmelden. Een kip en ei verhaal dus. Uiteindelijk is ze voor me gaan bellen, en het resultaat was dat ik de router mocht omruilen bij hen. Ik heb dus weer een splinternieuwe router, maar wel voor zo lang het duurt! Het is inmiddels mijn vijfde router al. De eerste heeft het anderhalf jaar goed gedaan voordat hij de geest gaf. de opvolgers doen het op een of andere manier steeds korter bij mij. Gelukkig heb ik nummer vijf dus niet hoeven te betalen. De nieuwe router heb ik meteen aangesloten, alles liep meteen weer. Ik ben dus weer een tevreden mens. Ik heb er wel even voor moeten praten, maar heb uiteindelijk wel een goede service gekregen.e Internettoegang is na drinkwater toch zo langzaam aan een eerste levensbehoefte geworden. Hoe is het toch mogelijk!



PMH – Pierre Mulder Hoensbroek


Mulderbus – Station Heerlen

Het streekvervoer zoals we dat nu kennen bestond nog niet aan het begin van de 19e eeuw. Toch was er reeds vroeg een Commissie Vergunningen Personenvervoer die er voor zorgde dat er geen wildgroei ontstond in het openbaar vervoer. Het was dan wel geregeld, maar in principe kon iedereen een aanvraag doen voor het vervoer van personen. In 1924 werd een busonderneming gestart door ene Sjeng Mulder die reed van Hoensbroek Kasteel tot Heerlen Centrum.e Enkele jaren later werd zijn broer Pierre toegelaten tot de onderneming. Uiteindelijk bleef deze als enige over. Zijn broers gingen verder in het busvervoer met de White Cars. Pierre doopte zijn geregelde Lijndienst bussen om tot PMH en het vakantieverkeer werd Green Cars.e De LTM (Limburgse tramweg Maatschappij wilde graag de licentie van Pierre overnemen en uiteindelijk lukte dat in in mijn geboorte jaar 1953. De diensten van White Cars werden tegen vergoeding overgenomen en de lijn Hoensbroek-Heerlen ging wel naar de LTM, maar Pierre Mulder mocht de exploitatie blijven doen. Na zijn dood in 1979 is de onderneming in 1980 overgenomen door het VSL (Verenigd Streekvervoer Limburg). Het einde van een mooi stukje ontwikkeling in het openbaar vervoer was hiermee aan het einde gekomen. Veel mensen stapten niet mee over, de kwaliteit van het VSL personeel liet gewoon te wensen over. Het betekende ook het begin van het einde van de particuliere busondernemingen in Limburg. In de afgelopen weken is de voormalige garage van Mulder gesloopt. Dus ook dat monument bestaat niet meer… De foto’s zijn afkomstig uit Andre’s Fotoarchief


Mulderbus – Juliana Bernhardlaan Hoensbroek

Ongelukje…

Even een inkoppertje op de maandagochtend. Ik heb de foto gisteren gemaakt, en aan u de vraag om te beschrijven wat hier gebeurd is. En, eh, kijk niet teveel in die etalage…. De foto kan vergroot worden weergegeven. Hier was het afgelopen weekend heerlijk weer, en daar hebben we van genoten. De weersvoorspellingen klopten gelukkig helemaal niet. Het was gewoon heel mooi weer.


(click picture) a strange effect