bVision.nl

Nooit was een zaterdag zo zwart als gisteren. Maar wij hadden geluk. Dat wat op zwarte zaterdag voorspeld was hadden wij al op vrijdag. En omdat we redelijk vroeg waren viel ook dat wel mee. In Parijs hadden we de eerste files. Een kilometertje of dertig maar en daarna in Orleans, een kilometertje of 40 maar. Mazzel toch, nadat wij veilig op de juiste plaats waren gearriveerd zagen we de beelden van de files waar wij in stonden toen ze echt op lengte waren. Gisteren terug was als een stukje cake. Niets noemenswaardig, al was het in Parijs wel erg druk. Alleen heb ik nog nooit zoveel auto’s op een weg zien stilstaan als op de weg van Parijs naar Bordeaux, maar dat was gelukkig aan de andere kant…. Veel beter hadden we het op de vrijdagavond. Lekker stappen in La Rochelle een schitterend oud havenplaatsje, met een gezellig etentje als afsluiting van de vakantie van mijn dochter. Een vakantiekiekje van vrijdagavond ziet u hieronder, een straattekenaar met zijn nooit klaar komende tekening (anders kan die niks meer verdienen). Genoeg nu, ik moet even bijkomen.
UPDATE: Athualpa is back… Nog niet 100% maar we gaan ervoor.

(click picture) La Rochelle

Turicum

Terwijl ik waarschijnlijk al weer een flink stuk richting Nederland ben wil ik u de autorubriek vandaag niet onthouden. Vandaag nog eentje uit de oude doos, de vergeten merken. De Turicum werd gebouwd in Niederuster ergens bij Zerich in de buurt, maar ook dit Zwitserse bedrijf van Martin Fischer heeft de eerste wereldoorlog niet overleefd. Het eerste model was een eenpersoons auto die bestuurd werd met pedalen en had een eencilinder motor . Ondanks dat de oprichter het bedrijf dat in 1904 zijn eerste auto maakte, na een jaar of vier verliet, draaide het bedrijf goed en er werkte destijds 150 mensen. Deze trapauto was het enige model met pedaalbesturing. De volgende modellen hadden allemaal een stuur en men had de keuze tussen twee en viercilinder motoren.
Oh ja, Turicum is de latijnse naam voor Zerich. Het is maar dat u het weet.

Turicum

Door wat onvolkomenheden en een stomme zet van mijzelf, zit u voorlopig even met deze lay-out opgescheept. Ik ben op weg naar de Atlantische Oceaan, en heb gisteren geen tijd gehad om alles weer recht te breien wat ik fout had gedaan. Nou ben ik nogal vergevingsgezind t.o.v. mezelf, dus u moet het er maar mee doen. Wellicht dat het er zondag weer anders uit ziet, dat weet ik nog niet. Voorlopig moet ik eerst nog even en paar duizend kilometers afleggen voor ik weer terug ben.
En de foto, het is niet zo erg als u denkt, klik er maar eens op…

(click picture) helaas

Nee, geen vakantie, gewoon een paar dagen vrij. Sowieso om even mijn dochter uit Frankrijk terug te halen, maar ook om dat een beetje in alle rust te doen. Vandaag uitrusten morgen naar Frankrijk en overmorgen weer terug. Je rijdt toch graag zeggen ze dan. En weet je, ze hebben nog gelijk ook. Afgelopen dinsdag was daar in ene een 10.000ste reactie op bVision.nl. Chantal van Chantaliaans was de gelukkige, of ongelukkige, naar behoefte invullen. Gestart op 1 december 2007 na een aantal jaren als V@nM@n door blogland te hebben gereden. Sinds het begin gesteund door mijn Collega Frank die een artikel op woensdag plaatst, maar voor de rest helemaal Me! from bVision. Net die ene dag niet geeft me een stukje extra vrijheid om dit te blijven doen en met veel plezier overigens.
Tevens heb ik gisteravond wat groot onderhoud op mijn blog doorgevoerd. Atahualpa Versie 3.4.2 staat daar nu op, gelukkig voor zover ik het kan beoordelen nu een stabiele versie waar ik weinig aan hoef te sleutelen. En vanavond eten we een lekkere zelfgemaakte Pizza, als traktatie op de uitslag van mijn Cholesterol onderzoek. Dat was wonderbaarlijk lager dan verwacht. Maar voorzichtig blijf ik toch.

update: soms zit het even tegen… Het wil niet zoals het moet, dus maar even een andere layout gestolen.

Nieuw: Smartje smijten

De tour is afgelopen en ik heb het meeste gezien. Buiten de etappe van zaterdag die een onterechte winnaar had, vond ik het een prima tour. Met een terechte winnaar. De enige etappe die de Raboploeg won was ook nog een cadeautje van Contador… Maar goed, voorbij is voorbij. Gisteravond was het heerlijk weer, en u raad het al, naar buiten dus, met onze vliegtuigen om te genieten van een heerlijke zomeravond. Niet alleen het vliegen, maar ook de sociale contacten zijn erg belangrijk. Het beoefenen van een hobby is net zo belangrijk als het praten erover met mede hobbyisten. Wat wel opvalt is dat zodra wij gaan vliegen, het ook barst van de luchtbalonnen. Gisteren telden we er weer een stuk of acht in de lucht. Een enkeling gaat dan wel eens rakelings over de start en landingsbaan van ons heen. Maar dat mag de pret niet drukken. Als er geen Jets in de lucht zijn is er geen gevaar voor ze. Het lijkt vreemd, maar enkele leden van onze vereniging zijn ook piloot van beroep, van vrachtvliegtuig to heli… Dat wat ze in het echt niet mogen, doen ze bij ons met een model.

(click picture) Luchtballon