Alleen de naam al doet mensen die bekend zijn in de streek denken aan de bokkenrijders. Als je dan langs rijdt en het volgende tafereel ziet lopen de rillingen je over de rug. Zo ergens in de zeventiende eeuw ontstond hier de eerste bokkenrijdersbende, onder leiding van Geerling Daniëls. Een van de inwoners van Wolfhagen. Eigenlijk waren het arme mensen die geen andere uitweg meer hadden dan stelen en roven om hun gezin in leven te houden. Het was fout, uiteraard. Maar velen die gesnapt werden gingen linea recta naar de kerkers van het nabij gelegen kasteel Terborgh. Na vele martelingen en veroordeling werden de meesten veroordeeld en opgehangen in het nabij gelegen Danikerbos. Als je dan echt de sfeer uit die tijd wil proeven, loop dan na een borrel in Wolfhagen even het pad naar boven richting Schinnen, pas wel op voor de processierups die hier de wacht houdt. Durft u nu na dit verhaal nog plaats te nemen op dit veroordeelden bankje…
Ja de bokkenrijders, mijn eerste kennismaking was met Suske en Wiske, en de Bokkenrijders natuurlijk, later in de Efeteling, en het boek, ooit wil ik dat ook nog lezen. En ja hoor, ik zou hier wel gaan zitten, wie weet wat ik zie als ik ga staren 😉
X
Nou, wat een naar verhaal, bij z`n schitterend bankje.
De Bokkenrijders is me een ruig volk geweest, heel anders dan de rust om en op het bankje. Hans
Die rupsen, daar heb ik alleen over gelezen in de krant. Over die bokkenrijders ook, trouwens. Zou het originele bankje er nog staan, of is het een natuurgetrouwe replica?
Het blijven verhalen die zelfs in de Efteling nu vertelt worden….. over een paar jaar met je kleinkinderen….. 😉
Uit stelen om in leven te blijven. Een mens kan ergere dingen doen.
Daar neem ik met genoegen plaats. Tegen de rupsen neem ik wel een paraplu mee!
ik wel hoor
volgens mij waren ze ook veel in de streek van Maaseik
Hier had men gelijkaardige benden die de streek onveilig maakten. Armoede doet mensen de raarste dingen doen.
Ik ga dat bankje eens opzoeken als ik weer eens in Schinnen ben. Ik ken het niet, wel Wolfhagen en de verhalen van de Bokkenrijders, uiteraard.
Ik zou het een heerlijk bankje vinden als ik daar wandelend op weg naar Eys voorbij kwam. Even een rustmomentje voordat ik mijn einddoel bereik.
Zeker weten dat ik daar durf te zitten.
Die processierupsen, die moet je dan eerst maar even goed verwijderen voor me.Daar heb ik geen zin in. Dan kom ik er wel zitten.
Love As Alwyas
di mario
natuurlijk wil ik daar zitten, waarom niet, maar ik zou wel eerst kijken of ik processierupsen zag
Eén @->- voor jou
Een mooi bankje voor fietstoeristen om even te rusten, maar dan moet de processierups wel weg zijn…!!
Goede morgen Sjoerd. Voor ik je tekst las, vond ik het wel een knus bankje 🙂
Fijne donderdag gewenst.
Blijven mooie en spannende verhalen over de Bokkenrijders.
OT tja dat biertje begint een rode draad te worden 🙂