Toen ik dit beeldje tegenkwam kon ik het niet nalaten om het op de foto te zetten. Dat is nou het mooie van een blog, niemand die je redigeert en je kan plaatsen wat je zelf wil…
Mea Maxima Culpa, eens per jaar verloopt het beveiligingscertificaat van de server en moet dat vernieuwd worden. Het beveiligingscertificaat zorgt ervoor dat alle data van en naar de server versleuteld wordt. Nu moest er eigenlijk maandag een nieuw certificaat gegenereerd worden en dat was deze oen vergeten, waardoor dus gisteren de site als onveilig werd beschouwd omdat er https voorstaat, maar dit als http verwerkt werd. Mijn eigen stomme schuld dus. Kwam nog bij dat ik er pas achter kwam op het werk en ik niet eerder aan een computer kon komen vlak na de ochtend. En och, hebben we dat ook eens meegemaakt. Het lag dus niet aan jullie browser…
Om dan toch maar even in te spelen op de vragen over V&D in Maastricht nam ik afgelopen week ook nog twee foto’s, ene van de voorzijde en ene van de achterzijde van het statige voormalige V&D pand. Aan de voorzijde wordt hard aan gewerkt en aan de achterzijde vond ik dit bordje met Hudson’s Bay. De Hudson’s Bay Company is bezig met de verbouwing van het voormalige V&D pand in de Grote Staat in Maastricht. De opening van de winkel is waarschijnlijk dit najaar of het voorjaar van 2018. Zo zijn we allemaal weer op de hoogte. Voor niet ingewijden de Grote Staat (nee, niet straat) is de winkelstraat van Maastricht. En vergeet niet, vandaag begint de zomer en ik moet op mijn vrije dag weer eens werken, gatverpielekes…
Soms kom je gewoon een beeld tegen met je camera wat je vast wil leggen. Nu kan het nog. Midden in maastricht aan de achterkant van het voormalige V&D pand
Niet dat de auto toe was aan een wasbeurt, mooi weer en normaal als ik thuis ben staat de auto altijd in de garage, maar op weg naar Valkenburg binnendoor via Arensgenhout klapte wat op de voorruit. Het zag er vrij bloederig uit, maar het was wel erg donkerrood, met het zonnetje erop droogde het al snel uit tot een paarse massa. Tsja, je bent onderweg, de ruitenwissers konden er net niet aan, dus maar even plannen om de volgende dag naar de wasstraat te rijden. Voor dat ik vertrok heb ik toch maar even gekeken of ik het kon verwijderen, maar dat viel niet mee… Het bleek een morel te zijn geweest, een rijpe kers, de pit kleefde aan de zijkant van de ruit. Dat was echt even schuren voordat dat de rommel van de ruit af was. Maar na een rondje wasstraat, waar de Peugeot niet van houdt, ziet alles er weer pico bello uit. Als ik door de wasstraat rijd blert de auto dat die overal tegenaan rijdt, de oriëntatie om te kunnen parkeren verliest, ofwel niet leuk, want hij maakt dat luidkeels kenbaar… De volgende keer toch maar met zachte hand zelf wassen…
Heeft u ook een sprei op de bank, of op bed dan is die waarschijnlijk niet afkomstig uit Castelo Branco in Portugal. Daar maken ze de mooiste colchas, met zijde geborduurde bedspreien, zoals ze daar heten. En heel het stadje ziet eruit als een patroon van deze colchas. Het plaveisel is helemaal in patronen met zwarte en witte steentjes ingelegd. Bertiebo, op vakantie in Portugal, zag er zelfs een mooi trafohuisje. Een heel stijlvol huisje dat opgaat in de omgeving, en gemaakt van wat de omgeving biedt. En ook hier het pad ervoor met witte steentjes in patroon. Castelo Branco ligt in het midden van portugal en is een redelijk grote stad met meer dan dertigduizend inwoners. Het is wel een oude stad met veel bezienswaardigheden zoals o.a. de tuinen van het bisschoppelijk paleis. Het stadje is ontstaan ergens rondom de tiende eeuw en kreeg bekendheid door de Orde van de Tempeliers, die hier grote gebieden had en er een kasteel bouwden.
