In de Heerlense wijk Schaesbergerveld lag vroeger de Glas Maatschappij, uiteraard aan de Glas Mij weg die loopt naar de Molenberg, een andere wijk gescheiden door de spoorbaan(euregiobahn) van Heerlen naar Herzogenrath (D). En daaronder ligt een tunneltje met dit kunstwerk. Zo begon ik vorige week, maar waar een zijde van de tunnel in zicht was, brenk ik nu de andere zijde in beeld, ook hier is de maker nog steeds onbekend…
Aan de Amersfoortseweg bij Huis Ter Heide, een dorpje bij Zeist in de provincie Utrecht vond Karel van zijn weblog fietszwerver langs het fietpad het volgende trafohuisje, een eenvoudig standaard trafohuisje, ik zou bijna zeggen wachthuisje. Het ligt op landgoed Dijnselburg van het Aardsbisdom Utrecht. Je kunt tussen de komen een glimp daarvan zien. Het landhuis van Dijnselburg werd in 1883 ontworpen door de architect E.G. Wentink. Links van het gebouw staat een kapel in de vorm van een vroegchristelijke basiliek. In 1946 werd Dijnselburg aangekocht door het Aartsbisdom Utrecht voor onderwijsdoeleinden.
De sleutel. Op een rustige zondagochtend wandelde ik met mijn vrouw door het park in Voerendaal, het geluid van kwetterende vogels, kwakende eenden en ritselende bladeren om ons heen. Mijn blik werd ineens getrokken door een klein voorwerp dat aan een bankje bungelde, een sleutel, netjes bevestigd aan een stuk zwart plastic. Geen sleutelhanger, geen label, enkel de sleutel, alleen, maar opvallend. Iets aan die sleutel prikkelde mijn nieuwsgierigheid. Wat als hij hoorde bij een kluisje in een zwembad, vol vergeten herinneringen, of alleen maar een zwembroek? Of bij een kantoorlade, met papieren die niemand nog mocht vinden?.
Ik nam hem mee. Niet uit hebzucht, maar uit verlangen naar het verhaal erachter. Thuis legde ik hem op tafel, alsof hij daar al jaren thuishoorde. De dagen verstreken, maar de sleutel bleef zwijgen. Ik had geen spijt dat ik hem niet had laten hangen en bracht hem ook niet terug. Ik weet nog steeds niet welk verhaal zich nog achter deze opgehangen sleutel verbergt. Ik weet alleen dat hij niet misbruikt kan worden. Want wie weet, wellicht lag er achter deze sleutel een kastje met drugs, of geld of iets anders?
De sleutel was er echt, dat bewijst de foto, het leidde wel tot bovenstaand verhaal, de sleutel heb ik uiteraard laten hangen…
Ria van haar weblog riavanfelius.nl stuurde me de foto’s van deze mooie blauwe Peugeot 504, geparkeerd bij de Lidl. De Peugeot 504 werd in 1968 geïntroduceerd als opvolger van de 404 en groeide uit tot een van de meest geliefde modellen van het Franse merk. Hij werd meteen bekroond tot Auto van het Jaar 1969 dankzij zijn vooruitstrevende ontwerp, comfortabele rijgedrag en betrouwbare techniek. Ontworpen door Pininfarina, viel hij op door zijn trapeziumvormige koplampen en elegante lijnen.
De 504 was verkrijgbaar als sedan, coupé, cabriolet, stationwagen en pick-up, met zowel benzine- als dieselmotoren. Zijn robuustheid maakte hem populair in Afrika, waar hij tot 2006 werd geproduceerd. Ook in rally’s, zoals de Safari Rally, bewees hij zijn kracht.
In Europa liep de productie tot 1983, waarna de 505 het stokje overnam. Met ruim 3,7 miljoen verkochte exemplaren is de 504 een mijlpaal in de Peugeot-geschiedenis. Deze gaat ook direct de virtuele garage in.
Op kleine afstand van het tunneltje onder de Euregiolijn van Heerlen – Aachen bij de Molenberg staat het bijgaande kunstwerkje van station Herzogenrath. Het is gemaakt van Cortenstaal en is een herinnering aan de transformatie van de oude historische spoorlijn tot een moderne tweebaans-spoorweg tussen Heerlen en Aachen. De lijn gaat zelfs verder door naar Luik in België. Herzogenrath is het eerste station in Duistsland wat deze lijn aandoet. Soms leidt een ommetje langs de mooiste plekken.
Statig landde het vrachtschip van moeder aarde naast de Vlieghaven van Venus, een mooi gebouw dat ontworpen was om de grillen van venus te doorstaan en tevens een thuisgevoel voor de bewoners te creëren. Niet dat er een inwoner was die ooit op aarde was geweest behalve de bezoeker uit het vrachtschip. Het vrachtschip bracht naast onderdelen ook een aantal nieuwe bewoners uit de Nebula. Tot zover de geschiedenis van de afbeelding. Vooraf aan de prompt van deze afbeelding staan de gebruikte LoRa’s. Lora’s moet je zien als penselen ter vervanging van een aantal key-words. Als voorbeeld het maken van een bepaalde achtergrond, daar is bijvoorbeeld Akimora erg goed in. Volgende week gebruik ik een aangeleerde LoRa die ik zelf heb ontworpen. Ik zal daar ook aangeven hoe een Lora gemaakt wordt.
Om de beste ervaringen te bieden, gebruiken wij technologieën zoals cookies om informatie over uw apparaat op te slaan en/of te raadplegen. Door in te stemmen met deze technologieën kunnen wij gegevens zoals surfgedrag of unieke ID's op deze site verwerken. Als u geen toestemming geeft of uw toestemming intrekt, kan dit een nadelige invloed hebben op bepaalde functies en mogelijkheden.
Functioneel
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om u te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een site of over verschillende sites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.