Taal is eigenlijk best wel een dingetje, vooral hier in zuid Limburg hadden we na de middeleeuwen diverse overheersers en kleine enclaves. Bazen waren in die tijd o.a. de Oostenrijkers, de Fransen, Hertogen van Brabant, de Staatse delen, Bourgondische delen noem het maar op en dat allemaal in het kleine stukje Limburg. Toch was er in die tijd iets wat de mensen toch verbond, het Maaslands (Limburgs)… Communiceren in het Nederlands ging iets minder.
Als voorbeeld:
Uit het pachtcontract van de goederen van Eyckholt bij Heerlen kan het volgende genoteerd worden:
1. verpachting voor 6 jaar ingaande 1 oktober 1726;
2. jaarlijkse pachtprijs 60 pattacons of 240 gulden;
3. voor nieuwjaar een malder haver en een vat weyt
4. een vat erwten;
5. met pasen een vet kalf;
6. met pinxteren een vette hamel;
7. een koppel jonge schroeten, twee coppel cappuynen en twee koppel enden;
7. twee koelvrachten voor den heer;
vertaling
Schroeten, sjroeten -> kalkoenen.
Hamel -> gecastreerde ram.
Cappuynen -> kippen.
Weyt -> tarwe.
Pattacons -> In de zuidelijke Nederlanden veel gebruikte munt.
Malder -> Oude inhoudsmaat voor granen
Koelvrachten -> vrachten kolen (destijds haalden ze al kolen uit de Limburgse grond)
