Sakkerdjie, het was al lang geleden dat ik zoveel water uit de lucht heb zien vallen, maar dat was ongetwijfeld op meer plaatsen in het land het geval. Dat maakt dat je meteen denkt aan lekker de verwarming aan en een warme trui of vest. Als het in de zomer 20 graden is loop je in een T-shirt en in de winter met dezelfde temperatuur binnen met een warme trui. Ik heb dat nooit begrepen, of het zit tussen de oren, wie weet. Jeslynn was het hele weekend bij ons, dat werd dus binnenspelen. Gelukkig kan ze dat heel goed alleen of af en toe samen met ons.
Aan de start van een nieuwe week gaan we verder met schilderen. Aan het einde van de week moet het klaar zijn, of niet. Even een foto van de tussenstand van het bovenste gedeelte wat inmiddels af is… Mijn vrouw schetste het als chique.
bVision.nl een Parkstad Limburg blog uit Hoensbroek
Het trafohuisje wat deze week in de “picture” staat is door Morgaine van Morgaine’s Passions op de foto gezet, ook alweer een eind terug, ergens eind augustus geloof ik. Een mooi ontwerp en ik denk dat de rechter buurman er blij mee is. Die staat zo een beetje afgescheiden van de garage aan de linker kant. Het huisje heeft meer spanning dan je op het eerste gezicht denkt. Het is meer een huisje-huisje dan een trafo-huisje. Ik vindt het wel mooi met die twee schoorstenen. We laten Morgaine even aan het woord:
Hoi Sjoerd,
Ik kijk nog weleens naar Mr. Frank Visser omdat ik dit best leerzaam vind en vaak ook beste vermakelijk en mij kan verbazen hoe mensen met elkaar om kunnen gaan, dat er een rechter voor nodig is. Dat dus, maar ja, dan zit ik te kijken en dan hoor ik ineens ‘In Drachten….’ Tsjah, dan kijk ik natuurlijk extra goed, bewaar ik de opname om dan aan Liefste te laten zien die er al heel lang woont en werkt, om te zien of hij weet waar het is. Nu zag ik flats met gele zijkanten, en ja, Liefste had wel een vermoeden, vlakbij ook nog eigenlijk.
We fietsten op weg naar vrienden van ons op een vrijdag ochtend om daar koffie te drinken, een vast ritueel als we daar zijn. Echter nam Liefste nu net een andere route en ja! We vonden de flats, verder hebben we niet gekeken of we het precies konden vinden, dat doet er dan niet toe voor mij.
Maar wel, andere route, niet eens zo heel veel anders maar wel, dat ik daarom een trafo huisje tegen kwam, met weer schoorstenen? Goed, ik heb het achteraf, na de koffie even op de foto gezet en ben rustig aan naar huis gefietst te Drachten dan.
Lieve groet
Morgaine
Het trafohuisje staat aan de v. Haersmasingel, die eindigt op het v. Haersmaplein. En dan vraag ik me af wie meneer Haersma dan is. Dat blijkt nog even zoekwerk op te leveren. Maar niet te veel, want om de hoek ligt aan de stationstraat de Haersma state.
De state werd in 1843 gebouwd in opdracht van grietman* Martinus Manger Cats. Architect Thomas Romein trok het huis op in classicistische stijl. En in het gebouw werden materialen verwerkt van de in 1841 afgebroken Groot Haersma State in Oudega en die naam komt van de grietman* Aulus van Haersma in Oudega. Na de oorspronkelijke bewoners werd in het pand de Koninklijke Marechaussee Brigade van Drachten gehuisvest (van 1893 tot 1943). Daarna deed de Haersma State lange tijd dienst als het Rijksbelastingkantoor van Drachten. In 1994 verkocht de gemeente Smallingerland de State en veranderde De state in een kantoor. Momenteel is het een kantoor waar je flexplekken kunt huren. De state is een erkend rijksmonument. * Een grietman is de voorloper van de huidige burgemeester
bVision.nl een Parkstad Limburg blog uit Hoensbroek
Deze Chevrolet Caprice uit 1979 trof ik aan op De Bok in Heerlerheide, vermomd als Amerikaanse politiewagen. En dat is nou ook precies waar deze auto voor gemaakt werd. In de tijd dat we een oliecrisis hadden gooide heel Amerika zijn grote Amerikaan aan de kant om het met wat minder gewicht en minder vermogen te gaan doen. Behalve bij de police. Daar moest men toch beschikken over snelle bolides. En dan kom je uit bij deze chevrolet, de Caprice
Zeker toen Chrysler zijn grote Big Block motoren schrapte steeg het aandeel van de Caprice. Standvastig in het zadel met 5.7 liter V8 block ging deze er als een speer vandoor. De auto op deze foto is een derde generatie van dit model, en werd als eerste ook met lichtere V6 motoren geleverd. De V8 bleef uiteraard in het topmodel beschikbaar. De eigenaar van deze caprice verhuurd de auto voor diverse doeleinden.
bVision.nl een Parkstad Limburg blog uit Hoensbroek
Ere wie ere toekomt, aan de vooravond van het Leids Ontzet op 3 october kreeg onze blogvriend Emile van Aelst, de erepenning van de gemeente Leiden. Ik ken Emile persoonlijk en ik kan alleen maar zeggen dat als er iemand is die hem verdient dan is het onze Leidse Glibber wel. Proficiat Emile…
bVision.nl een Parkstad Limburg blog uit Hoensbroek
We verlaten de Heerlense kant van dit gebied en duiken onder de autoweg door om uit te komen in het maisveld met daarnaast een redelijk open vlakte. Toevallig op de laatste dag van werkzaamheden en overdracht van dit project naar het Waterschap Roer en Overmaas. Doel was het weer laten meanderen van de Geleenbeek in dit gedeelte van het Geleendal. Wel handig want een van de opzichters vertelde me meer over de ontwikkeling van dit traject. Uiteindelijk krijgen we ook hier weer een dichte begroeiing met naast de Geleenbeek het wandelpad. Een mooi stuk natuur erbij. Aan de onderzijde in het dal vinden we de Hoensbeek en vanuit klimmen komt de Retersbeek, en daar waar de drie beken verder gaan als Geleenbeek, vinden we Kasteel Rivieren (Voerendaal) een statig oud herenhuis.
Ik had het geluk dat de tractor van het waterschap de poort achter Kasteel Rivieren opende en vervolgens langs de Retersbeek verder ging. Dat stelde mij in de gelegenheid om ook vandaar wat foto’s te maken. De gracht rondom Kasteel Rivieren wordt gevoed door de Retersbeek en vervolgens stroomt het ter plekken in de Geleenbeek. De fundamenten van het kasteel dateren reeds van voor 1441, maar het huidige kasteel Rivieren stamt uit de 16e eeuw. Het kasteel is geheel opgetrokken uit mergel. Het geheel werd daarna nog een paar maal grondig verbouwd. In eerste instantie werd het kasteel ook als klooster gebruikt.
Op het bord bij het kasteel staat een tekst van Peter Crombach:
Associaties met de wereld van graancirkels en geesten dienen zich aan. Het kasteel zou een dankbaar onderwerp kunnen zijn in een spookverhaal, waarin flarden nevel de statige oude bomen omgeven tijdens het ochtendgloren. Waarin een witte schim dwars door de muur heen zweeft. Een aanraking uit het niets, een kille windvlaag, merkwaardige verschijnselen. Rondom het middernachtelijk uur, terwijl iedereen slapt, kraakt de vloer en klinker er voetstappen op de trap.
Gelukkig is de werkelijkheid vaak nog erger…. Maar we moeten verder. Na mijn uitstapje langs de Retersbeek keer ik weer terug om de Geleenbeek te volgen naar zijn volgende bestemming. Een kort uitstapje weliswaar, maar toch het wandelen waard.
colofon
Deze teksten zijn niet gemaakt op basis van een uitgebreid historisch onderzoek, maar zo als ik de loop van de geschiedenis zie. Beschouw dit dus niet als een stuk met historische waarde maar zoals de oneliner van mijn blog. De naakte waarheid met een korreltje zout!.
Heerlen staat bij de pers bekend als de muralhoofdstad van Nederland. De gemeente voert bewust beleid waarbij street art en urban art vormen alle ruimte krijgen. Ik probeer als inwoner van de gemeente Heerlen vele van deze murals te fotograferen en in de belangstelling te brengen:
Deze week een nieuwe mural welke is aangebracht op een stukje hal in de stadstuin op het Schinkelterrein, daar waar ze het winkelcentrum de Plu hebben afgebroken. Het is het gezamenlijke resultaat van Magdalena Karol, Timotiejus Norvila en Wesley van Heugten de laatste beter bekend als DazeTwo. Het is niet zomaar dat deze mensen dit hier doen, eenzelfde project heeft ook plaatsgevonden in Waterford (Yasja Ligtelijn NL) en vind ook nog plaats in Kaunas en daar gaat DazeTwo naar toe. Vandaag het tweede deel, de rechterkant van de hal
bVision.nl een Parkstad Limburg blog uit Hoensbroek
Het begint al donker te worden als de boer om de hoeve loopt om te kijken af alles goed is afgesloten. Ene keer loopt hij de binnenplaats van de carrévormige hoeve weer op om een vergeten luik te sluiten. Een paar donkere gedaanten sluipen de binnenplaats op en verstoppen zich in de koeienstal. Als alles veilig is sluit de boer nietsvermoedend de poort en loopt naar de bijkeuken om zijn laarzen uit te doen. Hij kijk even de keuken in of moeders de vrouw aanwezig is een grijpt een mes uit de bijkeuken. Snel snijdt hij een stukje af van een ham die daar te drogen hangt en stopt dat in zijn mond. Vervolgens loopt hij de keuken door naar de grote kamer. Het is pas zeven uur en al donker. Zijn vrouw en kinderen zitten aan tafel bij het geringe licht van een olielamp. Alles weer veilig zegt de boer. Inmiddels, zit de bende van de bokkenrijders in de koeienstal te beraadslagen hoe ze zoveel mogelijk buit kunnen meenemen, de bendeleider, Matthias, een vilder uit Hoensbroek. kijkt om zich heen. We kunnen zeker twee koeien slachten en meenemen. verder huisraad en het geld van de boer. Dat laatste hadden ze nog niet, en het slachten van de koeien moest ook wachten totdat de boer overmeesterd was. Inmiddels was het pikkedonker en de bende liep over de binnenplaats naar de bijkeuken. Deze bleek nog niet op slot, de boer dacht zeker op de hof ook veilig te zijn. Voorzichtig drongen ze naar binnen. De kinderen van de boer waren inmiddels gaan slapen en alleen de boer en zijn vrouw zaten nog in de grote kamer. De knecht sliep aan de andere kant van de boerderij op de hooizolder, en de meid sliep op de zolder boven de kamers van de kinderen. Vrijwel geruisloos dringen de bokkenrijders de kamer binnen en overmeesteren de boer en zijn vrouw. De boer wordt vastgebonden op een stoel en Matthias vraagt waar hij zijn stuivers bewaard. De boer zegt niets en krijgt meteen klappen. Stug houdt hij zijn mond. Ook als er een vuurtje onder zijn voeten wordt gestookt blijft hij nors voor zich uitkijken. Matthias, kijkt naar zijn rechterhand, een scharensliep uit Oirsbeek, en vervolgens wordt de vrouw van de boer opgepakt en op haar buik op de tafel gelegd en aan haar handen vastgebonden. De boer heeft de tranen in de ogen staan als ze gedeeltelijk ontkleed met de zweep wordt geslagen. Smekend kijkt ze hem aan, maar hij zegt geen woord. Een van de bokkenrijders is naar boven gegaan en komt met een dochtertje en een zoon van de boer terug. Kijk wat ik gevonden heb. Het dochtertje is een jaar of twaalf en wordt ook uitgekleed. Op dat moment breekt de boer en verteld waar zijn hele hebben en houwen verborgen is. Als de bokkenrijders de hoeve verlaten is de boer een paar koeien armer, is zijn vrouw gegeseld, geen huisraad meer in huis, en geen geld meer om nieuw te kopen. Gelukkig viel er nu geen slachtoffer… Het verhaal is niet gebaseerd op feiten, en de gebruikte figuren zijn ook echt
bVision.nl een Parkstad Limburg blog uit Hoensbroek
