Het regent, niet heel hard, maar gestaag, en met hele kleine druppels. Net alsof je onder de douche staat. Een gebogen wat oudere man loopt met een hoed op door het veld. Doordat de druppels zo fijn zijn kun je maar een paar meter vooruit kijken. De hoed kan ook al dat water niet verwerken en zakt langzaam voor zijn ogen. Als een verzopen kat loopt hij toch stug door. Hij weet dat een paar honderd meter verder een grote schuur in het veld staat waar naar hij dacht meestal wat landbouwwerktuigen van een naburige boer onder het overstekende afdak gestald stonden. Bij het naderen van de schuur ziet hij de deur van de schuur een stukje openstaan. Het slot ligt opengebroken naast de schuur op de grond. Gelukkig is hij niet bang aangelegd, maar toch loops hij voorzichtig op de deur af. Binnen hoort hij een geluid, maar hij kan het niet thuisbrengen. Zijn nieuwsgierigheid en de regen zorgen ervoor dat hij toch de schuurdeur beetje voor beetje open trekt. Net toen hij zijn hoofd naar binnen wilde steken kwamen er een aantal roeken naar buiten vliegen. Onbewust doet hij snel een stap achteruit. Zijn hart slaat over maar hij beseft al snel dat er verder niemand is en stapt naar binnen.

Eenmaal binnen wrijft hij zich in de ogen en schudt de waterdruppels van zich af. Al snel wennen zijn ogen zich aan de duisternis die er heerst en ontwaart hij een aantal antieke auto’s die nodig aan een revisie toe zien.
Hij staat in de opslagloods van bVisions Garage…

Station Woonboulevard Heerlen las ik op het bordje bij het perron. Nadat ik eens om me heen had gekeken en alleen aan beide zijde een perron zag, dacht ik meer aan een bushalte en dan ook nog in the middle of nowhere. Maar daar ging het me niet om. Ik had gezien de er voormalige Veolia treinen met het logo van Arriva rondreden. En die wilde ik toch wel even vluchtig op de foto zetten. Zeg maar voor het nageslacht. Om later als bewijsmateriaal aan te voeren als ze me gaan beschuldigen van dementie en zo… Ik ben net een kleine Japanner die thuis kijkt waar die geweest is… Maar het is maar al te leuk om even in jaren terug te gaan en de foto’s te bekijken wat ik destijds belangrijk vond om vast te leggen.

We hadden voor de afwisseling een rustig weekend zonder Jeslynn. Die was er met mijn dochter een paar dagen tussenuit. En daar moet je dan van profiteren. Maar eerst even terugkomen op de quizvragen van vrijdag… Natuurlijk was dat onzin. We waren op Kasteel Limbricht, waar mijn baas bij Sitech Services afscheid nam van ons nam en we het mooie ijsvogeltje kregen. Ik had niet verwacht dat er mensen serieus op in zouden gaan.
Zaterdagmiddag waren we even bij een tuincentrum in het zuiden van Limburg, daar vonden we naast zomerbloeiers voor in de plantenbakken, ja ik weet dat ik aan de late kant ben, ook de onderstaande orchidee. Ik had hem laten staan, maar mijn vrouw wilde deze absoluut meenemen. Toen ik de prijs ervan zag, dacht ik even dit kan niet zijn, zo goedkoop. Gisteren zijn we even naar Beek geweest, daar wordt het oude Makado gebouw helemaal op de schop genomen. Ik het nieuwe gedeelte zit al Albert Hein en de Lidl, maar het hele complex wordt gemoderniseerd. Helaas was de helft van de winkels dicht. Een gemiste kans, of een prima uitvlucht om even vakantie te nemen. Een beetje winkelcentrum is toch gewoon de hele week open… Aan de andere kant verbouwen ze de hele zaak, maar houden de winkels wel stand in deze stedelijke winkeldepressie. De winkels verdwijnen en de horeca neemt toe. Het duurt niet lang meer en we zijn terug bij af. De kruidenier komt de boodschappen weer thuis brengen en de rest bestellen op afbetaling bij Wehkamp. Hoezo vooruitgang…

Eerlijk is eerlijk, dit huisje in Roermond wist ik ook te vinden, ik kom hier regelmatig langs maar was nog niet in de gelegenheid geweest om het op de digitale plaat vast te leggen. En dat was wat Di Mario wel deed. Het is geen klein huisje, maar een heel groot. Dat mag ook wel met zo’n complex aan gebouwen daar.

<Di Mario>
Di Mario schreef hierover het volgende:
Dit trafohuisje ken je ongetwijfeld ook, niet mooi, maar wel herkenbaar voor iedereen die er ooit is geweest. Vlakbij Piet Friet, waar toen wij er waren, Herman aan het werk was.
</Di Mario>
Ik weet zeker di Mario, dat de meeste mensen bekender zijn met Piet Friet, die een heerlijke ambachtelijke friet bakt, en zich dit kunnen herinneren, dan het trafogebouw aldaar, wat een beetje weggestopt is.

Het trafogebouw ligt tussen De Designer Outlet van Roermond en het stadskantoor in, en ligt vast aan de grote Foroxity Filmarena Roermond. Vandaar uit ben je honderd meter verwijderd van de binnenstad van Roermond. De Designer Outlet wordt vooral in het weekend voor 90% bezocht door Duitsers die daar hun kleding komen kopen. Voorwaarde om daar te kunnen werken is dan ook dat je Duitser bent of in ieder geval de Duitse taal machtig bent.

De Chevrolet C10 is een een pickup truck en is op de foto gezet door Di Mario die hier een eigen rubriek aan het opbouwen is (waarvoor dank uiteraard). De auto werd in de verenigde staten geproduceerd van 1960 tot 1966 en werd ook buiten de verenigde staten geproduceerd o.a. in Brazilië, chili en in Canada. Deze versie(C10) is een tweewiel aangedreven pickup. Er was ook een vierwiel aangedreven versie (K10). De auto was ook leverbaar door General Motors als GMC C/K. In Brazilië zie je deze trucks nog veel in het huidige straatbeeld.

de volgende gegevens hebt ik gehaald uit de database van voertuig.net met betrekking tot dit voertuig:
Het kenteken BE-46-81 hoort bij een Chevrolet C10. Deze bedrijfsauto (open wagen) werd toegelaten op 28-02-1965. De lpg motor met 6 cilinders levert 80.0 kW (109 pk). Het lege gewicht is 1.810 kg, het laadvermogen is 455 kg en de maximale toegestane massa is 2.265 kg.

Gisteren hebben met de hele afdeling afscheid genomen van onze “oude” manager, voor mij meer van mijn nieuwe manager omdat ik er pas een jaar werk. De overgang van mijn oude werkgever(goed raden is een punt) naar mijn nieuwe werkgever(goed raden is twee punten) is door hem begeleid en in goede banen geleid. Een baas waar je op kon bouwen en ik vind het jammer dat we afscheid moeten nemen, even nog had ik gedacht om samen met hem met pensioen te gaan, dat kan overigens nog steeds, want hij moet nog een jaartje en ik iets langer, maar helaas, hij gaat tijdelijk tot aan zijn pensioen iets anders doen. Het was een fijne avond in bovenstaand kasteel (goed raden is een punt) en de avond werd afgesloten met een korte speech. Iedereen kreeg als cadeau een kleine vogel (raden is weer een punt) om op bureau neer te zetten om de motivatie te geven om als een grote familie samen te werken aan onze nieuwe toekomst. De avond werd gedomineerd door een leuk quizspel met heuse drukknoppen en uiteraard computergestuurd, en daarna een diner. Het was gezellig en ongedwongen, en als u weet waar J.C. voor staat krijgt u 5 punten extra… De winnaars van de quiz hadden voorkennis, maar dat mocht de pret niet drukken.