bVision, de naakte waarheid, met af en toe een korreltje zout
Gisteren moest ik er wat vroeger uit om onze kleindochter, die een nachtje bij ons logeerde, naar school te brengen. Even op en neer, het moest maar gaan. Alleen was er een kleine verrassing bij het opstaan, sneeuw, en niet zo’n beetje. Ruw geschat een centimetertje of 6/7. Jeslynn vond het het heerlijk en opa werd uiteraard meteen bekogeld met sneeuwballen. Op de weg was het druk, de weg er naartoe viel best wel mee, maar op de terugweg was er mede doordat de bussen staakten, een kompleet infarct ontstaan en stond het op vele plaatsen vast. Even naar school brengen kostte me meer dan anderhalf uur. Maar dat mocht de (sneeuw)pret niet drukken. Later klaarde het gelukkig op.
bVision, de naakte waarheid, met af en toe een korreltje zout
Even vooraf, het transformator huisje op de foto’s aldaar bestaat niet meer, het gemaal is gesloopt zoals we inmiddels weten het huisje wordt gebruikt voor informatie over de natuurgebied. Maar we laten de maker van deze foto’s, Jan van zijn weblog Afanja.com eerst zijn woord doen, daar heb ik namelijk weinig aan toe te voegen:
Hey Sjoerd, Eind januari zat ik wat te sneupen in mijn fotoarchief van 10 jaar geleden. In die tijd hadden we nog wel eens enige tijd echt winter, zo ook in januari 2013. Nadat ik een tocht langs de besneeuwde Waddenkust had gemaakt, reed ik halverwege de middag via kleinere wegen huiswaarts gereden, zodat ik ook onderweg nog wat foto’s zou kunnen maken. Ergens ten noorden van Feanwâlden (Veenwouden) zag ik in een flauwe bocht een trafohuisje aan de linkerkant van de weg staan. Een stukje verderop heb ik de auto even voor een oprit gezet, waarna ik teruggelopen ben om de bijgaande fotoserie te maken. Zo te betrof het een trafohuisje, waar onder hetzelfde dak een klein gemaaltje was ondergebracht.
Om de een of andere reden is het er indertijd niet van gekomen om de fotoserie naar je op te sturen. Ik heb ze op jouw site in ieder geval niet terug kunnen vinden.
Onderstaande afbeeldingen zijn aanklikbaar
Dat is op zich niet zo erg, maar ik heb de exacte locatie niet meer terug kunnen vinden. Zoals jij op de een van de foto’s te zien is, werd er op dat moment met zwaar materieel gewerkt in het omringende landschap: voorbereidend werk voor de aanleg van een nieuwe weg tussen Drachten en Dokkum ( de Centrale As) en natuurcompensatie t.b.v. de aanleg van die weg. Intussen is het gebied onherkenbaar veranderd, waardoor ik het trafohuisje/gemaaltje niet meer terug heb kunnen vinden. Kijkend naar de sticker die wijst op asbestgevaar, vermoed ik dat het geheel is afgebroken. Mogelijk is zelfs de weg waarover ik reed kort nadien uit het landschap verwijderd.
Tot zover Jan. Samen zijn we er toch uitgekomen, het blijkt het voormalige gemaal van Butefjild te zijn ten noordoosten van de Sippen-finnen. Het omliggende land is omgetoverd tot een mooi stukje natuurgebied.
bVision, de naakte waarheid, met af en toe een korreltje zout
Of je reclame uitingen ook als mural of muurschildering kunt zien laat ik aan de lezer over. Deze sprong me bij wat bladeren door het archief op, na een beetje inkleuren leek het nog wat. Hij was te vinden op het industrie terrein de Kissel in Heerlen. De alcoholische drank vindt je tegenwoordig alleen nog maar op mijn blog, ik ben inmiddels zo’n 13 kilo lichter en voelde me daarbij tot vorige week prima. Gisteren voor het eerst weer even onder de dekens vandaan, maar dat viel nog niet mee. Maar ik mag niet klagen, het had nog erger kunnen zijn. Mooi man, toch…
bVision, de naakte waarheid, met af en toe een korreltje zout
Dat mijnwerkers vroeger zwaar werk hadden en diep de donkere mijngangen in gingen om hun boterham te verdienen weet iedereen nog wel. Wat niet iedereen weet is dat niet al dat geld bij mama thuis in de la verdween. Het zuur verdiende geld werd op de laatste dag in het loonzakje gedaan en kreeg de mijnwerker mee naar huis. Alleen op weg naar huis ging het regelmatig mis. Van de staatsmijn Emma tot aan deur van mijn opa en oma was het ca 3 kilometer. En op die drie kilometer lagen wel dertig kroegen, die allemaal profiteerden van die mijnwerkers. Niet voor niets stonden op betaaldag de vrouwen vaak aan de poort van de Emma om hun kostwinner lieflijk te ontvangen en op die manier nog wat van het huishoudgeld te redden. Niet dat het café van de foto in Hoensbroek ligt, maar wel in Heerlen. Het is zelfs een van de oudste café’s van Heerlen. Ook in Heerlen lagen deze op strategische plaatsen, en zo dat de mijn werkers van de Oranje Nassau mijn 1 daar zeker langs zouden komen. En daar gingen ook heel wat vaatjes bier doorheen. Foto geleend van Facebookgroep “Heële in vroegere oude tijden” UPDATE: Ik weet nog niet of het lukt, zondag nog onder de dekens, maar ik hoop dat ik vandaag toch weer even aanwezig kan zijn. Lukt het niet, jammer dan…
bVision, de naakte waarheid, met af en toe een korreltje zout
Ik wens u allen een “roestieke” zondag vandaag.
Geniet ervan, morgen is het weer maandag. Ik mag het hele weekend weer gaan klussen bij mijn dochter, niets mis mee met zo’n hobby.<
bVision, de naakte waarheid, met af en toe een korreltje zout
Toen ik dit autootje voorbij zag komen dacht ik meteen aan Willy Wortel en oma Duck. Ook dit autootje is zijn tijd ver vooruit. Het is gebouwd in 1916 door Rauch & Lang en is volledig elektrisch. Oké de accu’s zijn vervangen, maar voor de rest is deze auto volledig naar oorsprong gereviseerd.
Update: vandaag en morgen zult u het nog even zonder mij moeten stellen. Van onder de de dekens is het lastig reageren en deze waren reeds gepland.
bVision, de naakte waarheid, met af en toe een korreltje zout
Gisterenochtend stond ik fris en vrolijk om zes uur naast mijn bed. Na wat logjes te hebben bekeken en beluisterd, kreeg ik het in ene koud, en binnen een uur kwam er een akelige hoest opzetten en is het gesnotter niet van de lucht. de rest van de dag was dus minder gisteren. Vandaar een foto van 10 jaar terug, zelfde weer, ook zo koud, maar wel aan de Belgische kust.
