Opdat wij nooit vergeten
Deze twee liggen in Maastricht in de Grote Staat bij nummer 19. Meteen dacht ik terug aan mijn opa die in het verzet zat en net in de laatste maanden van de oorlog werd opgepakt. Hij heeft geluk gehad om na drie maanden te worden bevrijd door onze bondgenoten. Velen hebben hier geen weet meer van, en krijgen hoop ik zo’n zelfde gevoel als ze van deze monumentjes tegen komen. Isidore Schaap en Frederika Roza Schaap-Kamerling ik geef jullie aan het internet, zodat jullie nog een tijdje verder leven in onze gedachten..
De Commissaris van Politie te Maastricht verzocht opsporing, aanhouding en voorgeleiding van Isidore Schaap en Frederika Roza Schaap-Kamerling, beiden wonende te Maastricht. Zij hadden zonder de daartoe vereiste vergunning hun woonplaats verlaten.
Algemeen Politieblad, nr 37, 17 september 1942, 1044, bericht 1931 (Met deze omschrijving werden joden aangeduid die waren ondergedoken. www.joodsmonument.nl)
Mooi om dit zo te plaatsen. Door een reactie hierop wil ik toch een hele kleine bijdrage leveren.
Ik kan mij niet herinneren dat we dit soort stenen ook in Apeldoorn bezitten. Hoewel er ook hier heel wat uit een bosch gehaald zijn.
Fijn dat je de aandacht vestigt op deze monumentjes en het verhaal erachter.
Waarom vragen we ons ook niet direct af waarom zoveel nederlanders meegeholpen hebben om de joden te vervolgen. Waarom een paus nooit iets afkeurends heeft gezegd over de praktijken van Adolf en zijn vrienden, terwijl de huidige paus, een Duitser notabene, probleemloos zijn voorgangers heilig wil verklaren. Hachelijk doet geen recht aan wat veel Joodse mensen is aangedaan, afschuwelijk voldoet beter!
Ja, en zo zijn er miljoenen gegaan.
een vuile vlek in onze recente geschiedenis.
Deze criminele daden mogen nooit vergeten worden !
Om nooit te vergeten…………………………………………….
Dat zijn mooie monumentjes ter nagedachtenis aan deze slachtoffers van de oorlog.
Goed idee van die stenen en van dit logje, anders vallen ze maar weinig mensen op denk ik.
ik vind het erg dat ik nu moet zeggen dat ik die stenen daar nog nooit gezien heb
Een deel van de familie van mijn moeders kant overleefde de oorlog niet. Jammer dat er nog steeds oorlog is in de wereld.
Ik vind het heel erg triest en ook wel mooi. Hier in Winschoten zijn ook een aantal monumenten, die horen er gewoon bij. Als lidtekens die gekoesterd worden. Het minste wat men nog kon doen. En waakzaam blijven.
Zo worden deze mensen niet vergeten.
Mooie gedenktekens hebben ze op deze manier gekregen.
Nu ook nog eens op het wereld wijde web.
Ik wens je een fijne zaterdag toe.
Er is maar één ding goed geweest aan die Duitsers en dat is dat ze zo pietje precies alles bijhielden wat ze met de mensen deden. Daarom kunnen wij ze met feiten laten bestaan.
Love As Always
Di Mario
Gelukkig worden ze niet vergeten.
Fijn weekend Sjoerd.