De Peugeot 104 heeft ook een jaartje hier in de garage gestaan. Wat een auto zeg, mede door zijn kwalitatief er slechte carrosserie zijn er nog maar een paar van de geproduceerde auto’s in omloop. De auto werd in 1972 geentroduceerd en was een van de kleinste vierdeurs auto’s. Na een paar maanden was van mijn oranje 104 tje de lak al onder de deurklinken af en had ik inmiddels enkele forse reparaties gehad aan de homokinetische aandrijving. Tijd om de wagen snel in te ruilen, want de garantie was verlopen en het eerste gekraak begon alweer. Deze wagen heeft me doen besluiten om nooit meer een Peugeot te kopen. Volgens de ADAC nog altijd de auto die het meeste langs de kant van de weg staat. Buiten dat was het wel een fijne auto om mee te rijden en hij was ontzettend ruim.e 12 dozen franse wijn, een complete tentuitrusting en dan nog twee volwassenen erin ging prima van de Ardeche tot hier. Mede door de dwars geplaatste motor voorin hadden zelfs lange mensen veel beenruimte.(click to see me big)
De fietsen van Peugeot zijn beter.
Een 104? Die kende ik nog niet…
Ah, leuk zo’n oude roestbak!
Ziet er best leuk uit hoor
Heb ook een Peugeot (en Citroen) gehad. Idd, veel problemen. Nu nooit meer Frans.
Die zie je niet vaak meer. Ik heb nog noit in een frans made gezeten.
Ik heb het nooit zo op Franse auto’s gehad.
In tijd van nood heb ik eind jaren tachtig een R5 gehad, maar die liet me ook akelig snel in de steek.
wel een mooi kleurtje, dat blauw 🙂
Die peugeots roestten vroeger al in de garage. De enige renault die wij hebben gehad was een Renault 5.
wel een leuk ding,
maar je moet er geen problemen mee krijgen…………..
het is wel een leuk model. Als ik de peugeot merk nou zie denk ik steeds aan een leeuw in badkuip. 🙂
Ja, hij moet natuurlijk wel goed blijven rijden.
Ik heb ook zo’n prul gehad, toen hij 2 jaar oud was was hij al overal aan het roesten, toen hij 6 jaar oud was is de motor vastgelopen en heb ik hem naar de sloop laten slepen. Bah!