Inmiddels ben ik al weer twee weken terug van een geweldige vakantie in Bali. De volgende vakantie doet nog elf weken op zich wachten. Net als Me! wordt ik ieder jaar voorzien van veel vakantiedagen. Vakantiedagen die we niet eens allemaal op krijgen. Maar ja, liever teveel dan te weinig. Zoals gezegd de vakantie in Bali was geweldig. Het enige nadeel is dat die mensen in Bali zover weg zijn gaan wonen. Alleen het vliegen al, is alles bij elkaar 17 uur. Daarbij heb ik de wachttijden niet meegerekend. Als ik alles bij elkaar tel denk ik dat we zo’n 30 uur nodig hebben gehad om op bestemming aan te komen.
Bali wordt in de literatuur ook wel het Godeneiland genoemd. Nou wij hebben er in ieder geval als God in Frankrijk geleefd. Balinezen zijn Hindoes, het eiland staat vol met tempels, gewijd aan een van de goden. Daarnaast vereren ze ook nog diverse goden van voor de tijd dat ze Hindoestaans werden. Zowel aan de Hindoestaanse goden als ook aan de “oude goden” wordt geofferd. Meestal 3 keer per dag. Voor iedere deur, bij iedere kassa, vind je wel een schaaltje met offergaven. De gids die we tijdens de rondreis hadden vertelde ons dat ook Moslims op Bali en sommige andere eilanden, nog wel eens aan andere goden offeren.
Op mijn eigen website heb ik eens geschreven dat ik mensen al eens met 1000 foto’s en meer van de vakantie heb zien terugkomen. Nou was dat eigenlijk niet mijn bedoeling, maar ik heb er nu toch meer dan 1300. Je ziet zoveel moois, dat je blijft afdrukken. Nu had ik ook een nieuwe camera en heb ik er af en toe een paar extra gemaakt voor de zekerheid. De foto’s ben ik nu aan het sorteren en weg aan het gooien wat niet bevalt. Uiteindelijk wil ik er een paar honderd over houden om af te drukken en voor op mijn website te plaatsen. Veel wat ik gezien heb heb ik niet gefotografeerd. Je hebt soms van die momenten daar geniet je gewoon kijkend van. Trouwens vaak is het voorbij als je de camera eindelijk pakt. We waren met een boot op zee, we zagen de dolfijnen springen. Dat zijn dingen die je je hele leven niet meer vergeet. Toen ik de camera wel klaar had sprongen ze niet meer.
In sommige landschappen heb je het idee dat je midden in een Conimex-reclamespot staat. Even later rijd je over een weg waar tientallen auto’s hun plek moeten delen met honderden scooters. Er wonen ongeveer 3 miljoen mensen op Bali, het lijkt alsof ze allemaal een scooter hebben. Een paar keer per dag onststaan er ook echte file’s. En in die drukte, sla je gewoon links af een smalle weg in, de rust keert terug en ineens zie je een eendenhoeder met honderden eenden in ganzepas door de berm lopen.
Hier in Nederland gaan we regelmatig naar de “Chinees” voor Indonesische gerechten, je weet wel nasi, bami, sate enz. Dit krijg je in Bali ook, maar het smaakt allemaal heel anders daar dan thuis. Maar als je in Bali sate proeft, dat is daar zo lekker. Je weet niet wat je proeft! Overigens hebben we dat vaak gehad, een gerecht proberen en dan een smaak proeven die je gewoon nog nooit geproefd hebt.
Er wordt in restaurants daar vaak geadverteerd met het woord “Rijsttafel” in het Engels staat er dan bij vermeld wat het allemaal is (voor de Australische gasten denk ik). In ieder geval een overblijfsel uit de Nederlandse koloniale tijd. Er zijn nog veel Nederlandse woorden die in het Maleis (Bahasa Indonesia) ook gebruikt worden, zoals rekening, kantor, handuk (u = oe), kakus (kakhuis of plee) soms wel iets anders geschreven of uitgesproken een f wordt vaak als p uitgesproken en ook geschreven bijvoorbeeld kopi wat in het Nederlands koffie is.
Je kunt voor zover wij meegemaakt hebben veilig over straat op Bali, ook ’s avonds. Natuurlijk loop je wel een risico om een zakkenroller tegen het lijf te lopen, maar dat kan hier in Maastricht op de markt ook gebeuren. Gewoon een beetje opletten. Volgens onze gids waren de criminelen nooit Hindoes. Zij geloven in reencarnatie, als ze slecht geleefd hebben komen ze in een volgend leven als iets minders, een dier bijvoorbeeld terug. Wij Cristenen en ook Moslims hebben het dan gemakkelijker, gewoon biechten, of Ramadan en dan zijn al je zonden weer vergeven.
Wat het meeste indruk heeft gemaakt op mij is hoe sterk de Balinese vrouwen zijn. Ze dragen lasten op hun hoofd, bijvoorbeeld schalen met offergaven naar de tempel, maar ook hele stapels met stenen, balken of dakpannen op een bouwplaats. Hieronder een foto met twee vrouwen die zo een stapel dakpannen dragen. Hoezo Arbo? In Nederland zou dit onmogelijk zijn. De foto is gemaakt met weinig licht, daardoor had ik een erg lange sluitertijd. Door de camera met de beweging van de twee vrouwen mee te trekken, is de achtergrond onscherp geworden. Ook zijn door bewegingsonscherpte de voeten en handen onscherp. Hun bovenlichaam met de last staat er wel scherp op.
Binnenkort publiceer ik een deel van de foto’s op mijn website.
Hallo,
Ook ik wil graag nog een keer de rest van de foto’s zien en het verhaal erbij horen.
Bali staat bij mij ook nog hoog op mijn lijstje maar nog niet bovenaan.
Groeten Leon.
Hoi Frank,
Ik ben nu al benieuwd naar de uitgebreide versie van jullie vakantie belevenissen. Ik kan me voorstellen dat je het naar je zin gehad hebt. Voor mij natuurlijk niet weggelegd. De frisheid van het noorden trekt mij nou eenmaal meer.
Een mooie foto trouwens van die baksteen sjouwende dames.
Groetjes,
Gerry
Prachtige foto’s en een heel leuk reisverhaal.
Wellicht zijn jullie nu genezen van de Hollandsche Chinees!!!
Voor straks…Slamat Makkan
Prachtig, toevallig zijn vrienden ook net terug en hebben ook met heel veel passie verteld over hun reis. Bij ons begon (en nu weer) het te kriebelen. (ik ben nl de enige belanda in dit huis)
Bedankt voor het mooie verslag en ik verheug me op de nieuwe foto’s
Ik smul al bij het zien van het eten… heerlijk land om te verblijven.
Als wij Hollanders in het verleden gewoon heel erg aardig waren geweest tegen de bewoners van die inmems grote groep eilanden, dan had Soekarno iets anders bedacht dan het stichten van een Republiek. Wij mogen blij zijn dat we er als toeristen worden toegelaten.
Dat gevoel had ik ook een beetje, maar we werden door de mensen daar toch erg vriendelijk behandeld. Daar kan menig Nederlander nog wat van leren.
Erg mooi allemaal. Voor die vrouwen is dat natuurlijk heel normaal, maar het blijft knap om te zien!
Dat moet een indrukwekkende reis zijn geweest, lijkt me.
Je hebt in elk geval genoeg foto’s om er nog lang en uitgebreid van te kunnen nagenieten.
Mooi verslag en mooie foto’s!
Ik heb zelf weinig op met Bali en Indonesie in het geheel… weet niet precies waarom… het oogt wel mooi, maar trekt me gewoonweg niet
Het was de moeite van de lange reis waard denk ik, je hebt genoten en mooie foto’s gemaakt. En nu maar nagenieten 😉
Mijn broer en schoonzus gaan regelmatig naar Bali.
Ze vinden het daar geweldig
Het is tegenwoordig makkelijker om zoveel foto’s te maken dan vroeger natuurlijk. 🙂