Volgens mij is mijn zoon even uit zijn ritme. Het verwisselen van de nacht voor dag heeft hem geloof ik in een soort van jetlag gebracht. Hij weet niet meer wanneer hij nu moet slapen. Maar goed, dat went wel de komende weken. Gisteren was ik op weg naar het modelvliegveld toen ik augustus tegenkwam. Het bewijs levert onderstaande foto. Ik ben gestopt, heb wat foto’s gemaakt en genoten van de stilte midden in het veld. Er ging een serene rust uit van dat stuk veld, meer zoiets van dat was het dan weer voor dit jaar. En ik was tevreden, met het weer, de foto, en mezelf. Ook de boer die een stuk verderop nog aan het maaien was keek zeer tevreden en zwaaide naar me. En dat in deze tijd. De recessie was echt niet op zijn gezicht af te lezen, integendeel. En het vliegen, dat is een verhaal apart. Dat houdt u tegoed, denk ik. En weet je wat het leukste is van dat alles, na vandaag begint het weekend…
(click picture) Augustus
Men wat een heerlijk, haast eindeloos lieflijk glooiend veld. Wat zal het er heerlijk geroken hebben…
Heerlijk he, ik zag hem ook 🙂
Heerlijk he, zulke momenten.
Stilte, wijdsheid, vriendelijkheid, zonneschijn.
Soms is de wereld perfect!
ach dat komt vanzelf wel weer goed hoor……………..
heel mooi plaatje , dat zeker
aleh, mon amie.
dit zijn rechthoekige balen, die van mij zijn rond 😉
en – – – je moet er snel bij zijn, ze zijn zo van het land.
En in het weekend mag ik werken, heb natuurlijk wel 3 dagen ervoor vrij gehad.;)
Ach, een voordeel: je zoon heeft op zijn leeftijd nog jaren de tijd om eraan te wennen.
Mooi die pakjes hooi in het zacht glooiende landschap.
Ik wilde schrijven “mooie foto”, maar ik kreeg een melding van je WordPress dat dat bericht te kort was. Daarom maak ik er maar van “Hele mooie foto”. Ik hoop dat het nu lang genoeg is.
De bioogische klok van de mens is zo ontregelt. En het weer op tijd zetten is soms lastig. Ondertussen wil ik al die strobalen wel van het veld halen met een Masey Fergusson. Daar genoot ik altijd van op de velden in het Engelse Suffolk.
Zegt degene die na het werk op de bank ligt te snurken. Ik slaap een paar uur na het werk en ga dan op m’n normale tijd naar bed, werkt prima and je hoort me niet klagen. Daarbij sta ik ook op zonder problemen en heb ik voor de rest geen ritme veranderingen. Ik maak gewoon 10 dagen van 5 werkdagen.
Na zeven jaar nachtdiensten te hebben gedaan, moet is soms maatregelen nemen om niet te vervallen in dat ritme. Augustus is toch wel mooi vind ik
Ritme wisseling heb ik geen last van omdat het werk hier continu wisselt qua aanvangstijden. Maar ja, als je het niet gewend bent kan het knap moeilijk zijn.
Op het land kan je zien dat het augustus is ja. Met deze temperaturen zou je denken dat het nog juli in de verlenging is.
Ja, dat zal best even wennen zijn.
Maar de aanhouder wint hoor…!!
Op naar een mooi weekend.
Sommigen zullen nooit wennen aan een verandering van ritme. Heeft van doen met het natuurlijk bioritme, naar het schijn. Maar als je zoon het wil maken in het bedrijfsleven zal hij helaas wel moeten. Het arme jong.