Soms moet je eens een beetje afwijken van je voorkeur voor merken auto’s. In dit geval een Fiat. Ooit in een grijs verleden heb ik eens een paar jaar in een Fiat Tempra gereden met een voor die tijd futuristisch digitaal dashboard. Meteen ook het grootste fiasco aan die auto. Rijden als een spreekwoordelijke trein, maar daar had je dan ook alles mee gehad. deuren wilde niet op slot, dashboard viel uit en ga zo maar door. Nee, neem dan deze Fiat Dino. Gemaakt ter ere van de zoon van Enzo Ferrari, had deze Fiat met zijn V-6 motor genoeg onder de motorkap om te imponeren. En uiteraard een model ontworpen door de Italiaanse meesterontwerper Bertone.
Het hele model was eigenlijk een uit de kluiten gewassen fiat 124 sport, maar een heerlijk karretje om mee langs zonnige boulevards te toeren. U ziet, ik droom even weg en zie de mooie vrouwen al omkijken als ik langs rij. Maar dromen mag, en de leeftijd om zo’n karretje te bezitten is ook al lang achter de rug. Als ik er op mijn leeftijd en rug in zit kom ik er nooit meer uit. Toch krijgt ook dit model een plekje in mijn virtuele garage. Al was het alleen maar omdat in die tijd alle Alfa rijders jaloers met hun 4 cilinders opkeken als deze auto hun voorbij gleed. Een ware happening in die tijd.
Ik vind em best leuk en dat kleurtje misstaat er niet bij. Zou em nu nog best willen alleen heb ik het niet zo voor Fiat.
Deze auto’s stonden ver af van de overige Fiats. Carosserie werd gebouwd bij Bertone en de motoren was een Ferrari-ontwerp dat werd gebouwd bij Fiat. Het geheel werd in elkaar geschroefd bij Ferrari in Maranello. In vergelijking met andere Fiats in die tijd een hele dure auto en helemaal niet zo slecht. En die kleur…tsja er zijn ook andere kleuren. Bijvoorbeeld die van mij http://tinyurl.com/3lv9dlw
Uhm niet zo mijn ding. Weer net iets te oubollig voor mij.
Mijn vader reed nog een poos een Fiat 127 panorama. Een lelijke auto als ik me goed herinner.
Een prachtige auto Sjoerd uit het flower power jaar 1967. All you need is love en soms kon je het gras horen groeien zoals The Move zongen. Waar blijft de tijd. Albert reed toen nog op zijn Puch. Pas in 1973 kwam onze eerste auto. Een nieuwe Mini Clubman in British Racing Green. Je kent deze auto?
Fijne zondag.
Groetjes
Mara
Ik vind het wel een grappig autootje. 😀
Wij hadden ooit ook eens een Tempra. Maar het was geen succes…zucht.
Eén doffe ellende!
Fijne zondag..
Met liefs
Ja, mooi hoor, oude auto’s. Had ik vandaag de accu en bobine van mijn Rover 2200 TC vervangen, blijkt de koppeling weer vast te zitten ^&%$#
Ha Sjoerd,
Deze auto ken ik nog wel uit mijn jeugd.
Jammer dat het technisch rammelde, want het is een mooi auto met Ferrari trekken. oma
Ik rij even mee…. ziet er wel mooi uit.
Love As always
Di Mario
Mooi rood is niet lelijk.
Heb een mooie rooie roestige zondag!
Misschien kwets ik je nu, maar ik vind het een foeilelijk ding.
Toch niet mis dat kleurtje , maar ieder zijn smaak natuurlijk ! Maar “t Is een mooi karretje !
zo lelijk als Smurf beweert is die kleur nu ook weer niet.
ik wil er gerust een ritje mee maken.
Nou…
Bij mij zou je er niet zoveel indruk mee maken hoor!
ik vindt hem wel leuk hoor,
wil er wel een ritje in rijden,
en dan dat alle mannen naar me kijken
😉
Hij heeft het voor mij allemaal net niet …
Maar ik wens je verder wel een goed weekend. 🙂
oeh, wat een lelijk kleurtje. Wat voor model het dan ook is, met die kleur is het nooit mooi. Zo belangrijk is kleur nou.
Schitterende kleur. Ik zou persoonlijk nog wel eens een oude opel willen hebben, in die verschrikkelijke retro poep bruine kleur 🙂
fraaie auto! daar zou je nu nog de blits mee maken!
echt een auto voor gelikte, stoere jonge jongens…
Prachtig asutootje, ook de kleur is helemaal goed. Die wil ik wel hoor 😉