De DAF 66 de Luxe is de opvolger van de DAF 55 en is de laatste echte DAF voordat Volvo de zaak overnam en alles om zeep hielp in de Nederlandse automobiel industrie. Ofwel verkwanselt werd door de Nederlandse overheid. Maar goed, die tijd is voorbij. Het was een mooie lichte auto ontworpen door Giovanni Michelotto. Sterk verbeterd t.o.v. de DAF 55, met een De Dion achteras in plaats van de tot dan toe gebruikte pendelassen, en uiteraard voorzien van de beroemde Variomatic.
De auto werd voorzien van een 1100 cc Renault motor die prima voldeed in deze maar 800 kg wegende auto. De 48 pk waren ruim voldoende voor een topsnelheid van 135 km/uur. De auto op de foto heb ik gevonden in het gehucht Craubeek, tussen Valkenburg en Voerendaal, en stamt uit 1974. Ik had er al ene, maar dat mag de pret niet drukken. Deze gaat toch mijn virtuele garage in.
wow ziet er goed uit !!
Men noemde het de truttenschudder, totdat achteruitrijden werd bedacht, toen waren ze niet aan te slepen.
Een buurvrouw had er een in de zeventiger jaren en heeft er tot in de jaren 90 ingereden, tot ze niet meer mocht autorijden.
Toch weer jammer van de velgen, maar een mooie en goed onderhouden DAF. Hans
O wat leuk mijn eerste dienstwagen was een DAF 33, wat kon je met dat kleine ding snel optrekken. Het was een prachtige tijd met die 33.
Het leukste tafereel dat ik ooit aanschouwde, was een stel mensen die een Dafje aan wilden duwen, ik heb ze nagekeken met stomme verbazing . Verder geen ervaringen met Daf, mijn pa reed vroeger eerst in diverse kevers, en toen we de deur uit waren, werden zijn auto’s steeds luxer, tja toen bleef er geld over denk ik 😉
Hoewel het vast niet bedoeld was als een opa-autootje, associeer ik dit wagentje wel altijd met bejaarden. Oude man met een hoedje op achter het stuur.
Toch waren het best aardige wagentjes.
Hier heb ik echt helemaal niets mee.
Ik vind het altijd net koektrommeltjes. Hier rijdt er ook nog eentje rond een lichtblauwe.
Mijn vader heeft er een paar gehad, maar ik weet niet precies of deze daar ook tussen zat. Leuke wagentjes. Geen straf om er nu nog in te rijden.
En een sterke auto, want hier rijden er nog wel een paar rond.
Love As Always
Di Mario
het waren leuke wagentjes.
Dat was mijn allereerste auto een Daf 66 in het groen.
Kreeg in die tijd toch wel heel vaak te horen dat elke maf reed in een Daf.
Toch heb ik er wel een paar jaar met plezier in gereden.
Beetje viezige kleur, dat is dan jammer. En het doet wat trabant achtig aan, zeg ik als leek. Lijkt me dus wel een goede wagen, maar wel slecht voor het milieu.