Ik kan mij wentelen in de stilte van het lawaai dat hier door de straten dwarrelt, om dan plotseling wakker te schrikken als ik even niets hoor. Gewend aan de geluiden die een drukke straatweg nou eenmaal voortbrengen zorgt er niet voor dat ik niet tot mijn rust kom. Ik ben geboren aan een drukke spoorweg, waar vroeger rond vier uur treinwagons werden gerangeerd met kolen voor het transport door het hele land. Dat maakte echt herrie, maar echt wakker werd ik er niet van. Maar ook daar, als er eens een dag geen treinen reden werd ik wakker van de stilte die daardoor ontstond. Waarin ik het ruisen van de zee in mijn oren hoorde, een zee die er millennia geleden ooit was, en waar ik onbewust naar verlang…
Zomaar
click to see the picture big
bVision.nl een Parkstad Limburg blog uit Hoensbroek
Schitterende foto van die oude (Amerikaanse?) ketelwagen! Toen Obama een paar maanden terug naar Schiphol kwam vlogen er de hele dag geen vliegtuigen over ons huis. Dat was echt wennen!
Je wend zeker aan de geluiden in de omgeving, ik woonde ook dicht bij het spoor.
Alleen als er aan het spoor werd gewerkt hoorde ja dat.
mooie foto, doet me aan een tankstation denken. Hans
Het is nu eenmaal zo dat als je bv een drukke steenweg gewoon zijt ja dan hoor je het bijna niet meer, alleen als het dan plots stil wordt voelt het plots vreemd aan
Je wordt zo maar nog weemoedig en dichterlijk tegelijk. Het misstaat in elk geval niet.
Hier geen lawaai gelukkig en in de verte de zee, bij storm duidelijk hoorbaar. Ik denk dat je weer eens aan een weekendje zeeland toe bent.
Verder sluit ik me bij John aan, hier werkt hij ook niet.
Als ex-stadsmens weet ik wat je bedoeld, als dorpeling ben ik nu gewend aan de stilte….
Geluid went, en zeker als je het geluid niet meer beschouwd als overlast
Die zee hoor ik elke nacht. Een geluid dat ik niet zou willen missen eigenlijk.
ot: je feed geeft al een paar dagen een foutmelding.
Goedemorgen Sjoerd,
die tekst van jou, hierboven…
dat is één en al poëzie.
Mooie tekst…
En de foto… ja… die is ook van grote schoonheid…
“Waarin ik het ruisen van de zee in mijn oren hoorde, een zee die er millennia geleden ooit was, en waar ik onbewust naar verlang…”
Heb het goed vandaag…
Groetjes, Marlou
.
Ik ben bevoorrecht ik woon op het platteland. Heerlijk om naar de stad te gaan maar ook heel blij als ik weer in de rust kom. Teveel lawaai ik ben er niet meer aan gewend, ik kan het wel hebben maar heerlijk is de stilte … dan kom ik weer tot mezelf.
Goede morgen Sjoerd, dingen die je vaak hoort, daar raak je aan gewend. Maar de zee. . . als de wind de goede kant op staat en er is een flinke golfslag, dan kan ik de zee horen. Maar ik moet dan wel goed luisteren, want het geluid daar ben ik al aan gewend sinds ik hier langer woon.
ik heb 5 jaar aan een spoorweg gewoond, in het begin was het wennen maar na een tijdje hoor je dat inderdaad niet meer.
Waar ik nu woon hoor ik de verte de hele dag de autosnelweg ruisen, en dat went ook,
maar goed ook hé
Echt stil zijn de nachten in een stad niet, net zo min dat het echt donker is.
Altijd hoor je wel iets en brand er ergens licht.
Mooie dag Sjoerd..!
Ik herken dit, jarenlang naast de veemarkt in de Groenoordhal gewoond, toen de veemarkt stopte heb ik tijden moeten wennen aan de stilte.