Het was leeg in het kabouterdorp, geen kabouter meer te bekennen, maar wat erger was dat er ook geen huisjes meer stonden. Een groep jonge kinderen was met grote voeten door het grote bomenbos in Amstenrade getrokken en had een spoor van vernieling achter zich gelaten, verdorie, die letten gewoon niet op waar ze rondrennen. De begeleiders van de groep hadden zich op een bank neergezet en lieten de kinderen maar spelen. Wilde ik even een hartig woordje met ze spreken over het opruimen van al die bladeren, waren die kabouters pleite.
Langzaam liep ik verder en tuurde in het rond of ik niet toch ergens een kabouter zag. Ik vond af en toe een klein of beschadigd huisje, maar geen enkel dorpje meer. Ik trok steeds verder het bos in zonder ook maar wat te zien. Toch had ik het idee dat ik werd gade geslagen. Er trok een rilling over mijn rug en ik draaide me snel om, niets te zien uiteraard. Een kleine beweging trok mijn aandacht en ik liep richting een oude boomstronk. Ik zag dat de werkzaamheden waren stilgelegd, maar dit was volgens mij zeker een dorpje in aanbouw. Er moest nog het een en ander aan gebeuren, maar mijn aandacht was getrokken.
Waar gewerkt wordt zijn ook kabouters, en die wonen en slapen in de buurt, zeker weten. Even verder lag een grote kabouterweide in het bos, afgezet met prikkeldraad en schrikdraad eromheen. Na even zoeken vond ik een heel nieuw en groot dorp. Poeh, poeh een hele opluchting. Ze waren er nog die kabouters… Nu eerst even ene vinden. Helaas, er was geen een thuis, totdat ik thuis de foto’s bekeek. Zouden die verhalen dan toch een kern van waarheid bevatten…
Prachtige foto’s!
Wellicht dat deze kabouters jou snel beter kunnen maken?
Beterende groet,
Geen kabouter te zien hier in de buurt dankzij mijn nonkel die ze in het vizier heeft.
Goede morgen Sjoerd, ik kom je even een fijne dinsdag toewensen.
Gelukkig was opa kabouter al gepensioneerd ( is bij 28.367 jaar en 3 maanden) en nam de tijd om nog even te kijken wie er zijn dorp fotografeerde. 🙂
ja, wie zoekt zal vinden, en het kan morgen zomaar verdwenen zijn. Geniet er van.
Paddestoelen blijven inspireren. Het overkomt mij ook altijd, Ik zoek me gek naar kabouters maar ik vind ze nooit. Dat zoeken is mij met de paplepel ingegoten. Dat heeft de kleuterjuf gedaan. Ze kon zo beeldend vertellen als we met onze klas naar een soort bos gingen wandelen.
Je weet mooi te vertellen. Ik weet zeker dat daar een prinsesje heel veel van gaat genieten
Love As Always
Di Mario
Een paddestoel, rood met witte stippen, daar vind je kabouters, zoals kabouter Spillebeen!
De huisjes zien er keurig uit in elk geval, het kan niet anders dan dat ze er nog zijn.
Woon niet zover van de Efteling, en daar zie je soms …..
En die kinderen, opvoeden weet men niet meer hoe het moet….
En ook steeds hetzelfde kaboutertje hè? Eentje met hart voor de zaak, daar zouden er meer van moeten zijn 😉
Sommige hebben geen begrip en respect voor een ander zijn woning, hoe klein deze ook mag zijn. Hans
Ot. Je verzoekje ligt op de Bank voor de volgende show.
Gooi ze er beide wel in, wel zo gezellig.
De shows staan allemaal op: http://logbankje.nl
Volgens mij bestaan ze Sjoerd
Je schrijft er alvast heel mooi over … komt er nog een vervolg
Mooi verhaal en dito foto’s, Sjoerd.
Opa heeft een rijke fantasie, daar kan Jesslyn nog veel plezier aan beleven … 🙂
Ik zie toch duidelijk een kaboutertje zitten!
Wat zou het leven mooi zijn als ze écht bestonden. Niet om onze troep op te ruimen maar gewoon, omdat het zo sprookjesachtig is. Ik heb werkelijk genoten van je blog!
Lieve groet.
Ha die Sjoerd!
Jij kunt zo een boek schrijven voor de kleine Yeslynn!
Begin maar alvast en veel verhaaltjes aan haar vertellen…
Ze zal er van smullen.
Want zij weet dat kabouters écht bestaan!
En elfjes ook, trouwens!
Dag…
Groetjes van Marlou
.
Goede morgen Sjoerd. Ja ik denk dat die ene op de foto de wachter is, die zorgt dat de gehele bevolking een veilig heenkomen zoek wanneer er mensen met hun lompe grote voeten aan komen donderen. Lekker warm onder een bladerdeken kan hij het zo wel even uithouden denk ik. 😉
Fijne maandag gewenst.
Jammer dat er geen kabouters thuis waren.
Je weet nu gelukkig wel waar ze kunnen zijn.