Zo maar ergens in het veld op de poëzie-route tussen Wijnandsrade en Swier vind je dit gedicht van Pierre Kemp.
Fanfare
Ik sta al lang niet meer vooraan,
Als er stoeten door de straten gaan.
Ik moet luisteren naar bomen, en niet naar mensen die komen.
Ze komen, die mensen, en gaan voorbij
in gelederen der dwazen.
Maar de élite onder hen, voor mij, zijn zij,
die in koperen buizen blazen.
Pierre Kemp
bVision.nl een Parkstad Limburg blog uit Hoensbroek
Straalt van beiden rust uit
Ik begrijp helemaal niks van dat gedicht, ik vrees dat poezie niet aan mij besteed is. Doe mij maar een simpele sinterklaasrijm!
een prachtig geheel, het gedicht en de foto Sjoerd
groeten
Een plek om even tot jezelf te komen, een gedicht om over na te denken. Hans
Ot. Je verzoekje is gedraaid in de show.
Het programma is beluisteren op de pagina “Bank’s Radio”
Een mooi gedicht.
Pratende bomen heb ik nog niet veel ontmoet.
Mooi hé !
Lie(f)s.
Ik vind het een mooi gedicht, met een boel om over na te denken. Zoals dat ‘allang niet meer vooraan staan’. Het beeld poëzie met de doorzichtige letters vind ik ook prachtig!
Mooi gedicht.
Naar bomen luisteren … ja, dat heeft wel wat. Die houden we erin!
Heel mooi!
Hoi Sjoerd,
Limburg stikt van de mooie gedichten.
Daarom kom ik er ook zo graag!
Groetjes van Marlou
.
Naar bomen luisteren geeft een berg minder gewauwel.
Je kunt je meteen inbeelden wat hij bedoeld.
Love as always
Di Mario
Goede morgen Sjoerd, een mooie lofzang op de fanfare, Toon Hermans zou deze ook gewaardeerd hebben.
Ik wens je een fijne vrijdag toe.
Mooi…!
Op naar een goed weekend.
een mooi gedicht met een goeie gedachte
Poezie en rust op een wandeling is gewoon super!
.Een @->- voor jou.