Via facebook hoorde ik dat er op een paar 100 meter van mijn huis een plaquette hangt van Charlie T. Hudson. Een Amerikaans soldaat van het Anti Aircraft Atillery Batalion. Hoensbroek was destijds al enige tijd bevrijd. Toch werden op de avond van 16 december 1944 nog een aantal bommen gelost in het gebied waar Charlie en zijn eenheid lagen. Doel was waarschijnlijk de staatsmijn Emma. Charlie werd gedood en een aantal van zijn kameraden en diverse burgers raakten gewond. Als nagedachtenis aan dit feit en de dood van Charlie is er in 2005 een plaquette geplaatst op de plaats waar dit gebeurde, op de hoek van de Grubbelaan en Op de Acker. Een beetje verdekt opgesteld, zodat ik het al die jaren niet geweten heb. Terwijl ik er zeker honderden keren langs ben gekomen. Met deze blogpost krijgt Charlie alsnog een gezicht. Iets meer kunt u hier lezen: Het verhaal van een soldaat.
bVision.nl een Parkstad Limburg blog uit Hoensbroek
Mooi dit! Ik heb diverse websites, apps en boeken waar ik monumenten in vind. Ik sta er graag even voor stil.
Mooi dat je dit plaatst, Sjoerd.
Beter laat dan nooit aandacht aan besteden
In oorlogstijd gaan altijd een boel mensen dood, heel vervelend. Ik heb op NOS.nl stukken gelezen over Auschwitz en Sobibor, dat was ook afschuwelijk. Jammer dat mensen er niks van lijken te leren.
Dat zijn de odes aan de mensen die hun leven gaven voor onze vrijheid.
Soms kom je ze gewoon tegen en maken ze meer indruk op je dan het monument op de Dam. Hans
Ik vroeg me af waarom hij niet in Margraten werd begraven, maar dat is luid en duidelijk: zijn lichaam is terug naar huis gebracht.
Wat mooi dat deze plaquette hem herinnerd. Heel terecht want wij hebben onze vrijheid ook te danken aan zijn inzet…
Mooi zo’n herinneringsplaat. Leuk dat je dat verhaal opfrist voor ons.
Het is ook niet heel opvallend dus je loopt er makkelijk voorbij . Iets mee informatie erbij zou zeker ook helpen.
Goed zo’n herdenkingsplek, mede dankzij Charlie en zijn medestrijders, leven wij nu in een vrij land.
Mooi voorbeeld van een verhaal dat verteld moet blijven worden.
Mooi…………… triest………………..
Zo’n steen vertelt een treurig verhaal. Maar mooi dat Charly op deze manier wordt herdacht!
Het is nooit te laat. Wie weet heeft hij ook een tijdje onder het groen verstopt gezeten..
Nooit meer oorlog… !
Lie(f)s.
heftig Sjoerd, hij is tenminste nog naar huis gebracht.. waar zijn geliefden hem kunnen bezoeken en herdenken..
hoeveel zullen er zo nog zijn?
Charly had natuurlijk al een gezicht door de plaquette die er hing. Hier in Zeeland hebben we ook wat van dit soort herinneringsplekken.
Heb het verhaal gelezen. Mooi dat Charly niet wordt vergeten
zo zijn er meer bijzondere plekken en herdenkingen. Zo kwam ik er van de week ook achter één en wilde ik daar ook van de week eens over loggen.
Love as always
Di Mario
Nooit te laat om zulke verhalen te vertellen, zo blijven ze toch in ere…!
je ziet soms gedenkstenen en beelden enz, maar meestal ken je inderdaad niet waarover het gaat
gelukkig kan je er meestal bij lezen hoe of wat, maar niet altijd, maar dan is er google
.* Een @->- voor jou.