Soms loop je tegen een product aan waarvan je zegt gatsie. maar leest u even mee op Eet!Verleden.
Dé smaakmaker in de oudheid was garum, vissaus. Vis werd opengesneden, zodat de ingewanden bloot kwamen te liggen en met zout in kruiken of bassins gedaan. Het werd vervolgens minimaal drie maanden in de zon op het dak gezet. Doordat enzymen in de ingewanden in aanraking kwamen met zout begon de vis te fermenteren en kwamen sappen vrij. Dit sap werd opgevangen en was de zoutmaker in de Romeinse keuken. Je had er verschillende varianten van, die ook verschilden in kwaliteit. Garum ging in vrijwel ieder gerecht!. Tegenwoordig wordt een soortgelijk product gemaakt met ansjovis bij de Amalfi-kust in Italië. Ansjovis openen, keurig netjes in een houten tonnetje leggen, zeezout toevoegen, vijf maanden wachten, druppel voor druppel opvangen. En dan heb je Colatura di Alici.
Het was niet goedkoop, maar je hebt er gelukkig ook niet al te veel van nodig. Hij werd geleverd in de bovenstaande verpakking met een briefje dat ze gebruik maakten van restproducten om verspilling tegen te gaan. De fles was in ieder geval heel. We eten in het weekend dus als de Romeinen, Spaghetti con la colatura di alici. Mocht u hier na zondag niets nieuws vernemen, is er iets echt verkeerd gegaan.
Bron:https://eetverleden.nl/garum/
bVision.nl een Parkstad Limburg blog uit Hoensbroek
Het is pittig spul, net als fermenteerde haring.
Een mooi product, maar met mate. Hans
Niet voor mij, helaas. Enzymen, gefermenteerd voedsel, ik ben er allergisch voor. Geeft niet hoor, ik eet toch wel lekker.
Het is de vraag of je dan indirect door het coronavirus aan je einde bent gekomen, zonder dat virus had je gewoon naar de McDonalds geku nd voor een onsmakelijke maaltijd, maar dan had je geen dodelijke voedselvergiftiging opgelopen. Heel hachelijk is dit!
Ik denk dat het zal smaken.
Je past dan toch wel je kleding aan hé, zo’n mooie Romeinse tuniek, brede riem erom heen én natuurlijk stevige gebruinde dijbenen;-)
Ik denk dat het heel bijzonder is
Getsie, dat hoef ik ook niet hoor, succes ermee.
Weer iets geleerd maar ik wil het niet proeven!
Ik ken ook de vissaus uit Vietnam. Zo’n leuk fabriekje bezochten we daar. Het is voor mij te zout.
Deze suggestie laat ik graag aan me voorbij gaan, brrrr ..
Wat een gaaf verhaal. Weer wat geleerd. Buon appetito.
Ha die Sjoerd,
nou… daar ben ik super benieuwd naar!
Had gisteren een kant-en-klaar maaltijd en die was me toch zout!! Brrr…
Gebruik maar niet teveel, denk ik!
Groetjes!
hahahaha, ik zeg eet smakelijk, maar ik zou het direct weg geven….. yuk…. 😉
PS, je hebt 5 mails binnen met bijlagen als het goed is gegaan dit keer 😀
X
Goede morgen Sjoerd, ik ben benieuwd of je het lekker vindt. Ach de Romeinen zijn er ook niet aan dood gegaan, dus we zullen het wel van je horen.
ohhhhhhhhhhhhhhhhhh ik ben benieuwd sjoerd naar de smaak
je houdt ons wel op de hoogte hé 🙂
Op onze rondreis door Vietnam, een aantal jaren geleden, hebben we een fabriekje van vissaus bezocht. Een soortgelijk verhaal als de garum zoals ik het me herinner. Het wordt in veel Aziatische landen in de keuken gebruikt en ongetwijfeld ook in de Nederlandse Chinees-Indische restaurants. Een goede kans dus dat eenieder die wel eens bij de “Chinees” wat afhaalt het al gegeten heeft.
Dan moet je als je het goed wilt doen het afgierwater van de pasta ook gebruiken in je saus. Veel mensen doen dat niet maar het maakt je saus echt veel lekkerder.
Sterkte. Misschien kun je nog wat wc papier hamsteren 😉 Maar het zal vast wel goedkomen.
Love As Always
Di mario
Ik ken wel Vietnamese vissaus. Ook lekker.
‘k Heb er het volle vertrouwen in!
Lie(f)s.