bVision, de naakte waarheid, met af en toe een korreltje zout
Iedere bogger stelt zichzelf wel eens de vraag of het bloggen nog wel zijn heeft naast alle andere methoden om te communiceren via het internet. Alternatieven zijn uiteraard Facebook, TikTok, Instagram, Twitter en nog wel meer van dit soort groepen. Is bloggen niet achterhaald is nog zo’n vraag. Hoe vaak moet ik bloggen is een andere vraag.
De antwoorden op deze vragen kan ik ook niet geven. Ik kan alleen aangeven waarom ik blog.
Ik blog omdat ik tot de ontdekking kwam dat het destijds heel leuk was om met andere mensen in contact te komen die dat ook leuk vonden. En die ook de eerste stappen op het internet zette. De eerste blogs verschenen rond 1995 en niet veel later ontstonden er ook groepsbloggers. Waarvan ik mezelf ook als pionier beschouw. Een groepsblogger heeft een groep van bloggers waar hij regelmatig virtueel op visite gaat. Voor niet iedereen is dat dezelfde groep, maar binnen de blogcommunity zie je wel veel overeenkomsten, en zie je vaak veel dezelfde mensen. Net als in het dagelijkse leven verlies je wel eens iemand in een groep, of komen er nieuwe mensen bij. Zie het als een vereniging met leden, er zit een vaste kern waar mensen bij komen en waar mensen vertrekken (of overlijden). Ik stop dus pas met bloggen als die contacten verdwijnen of als het fysiek niet meer gaat.
bVision.nl een Parkstad Limburg blog
Bloggen overleeft gewoon alles en inderdaad het leuke is dat er lezers zijn die al van begin af aan bij elkaar lezen zoals jij onder andere. Het is op zich ook een hechte gemeenschap, vaak weten bloggers meer van elkaar dan je collega’s.
Stoppen doe ik voorlopig niet, ik vind het nog steeds veel te leuk om met mijn blog bezig te zijn. Het geeft mij reden om dingen te ondernemen, foto’s te maken en er wat bij te vertellen. Ondertussen leuke contacten opgebouwd en dat zou ik missen als ik stopte.
Heel herkenbaar Sjoerd wat je schrijft.
Een weblog heeft de meerwaarde dat je het helemaal naar je eigen stijl kunt inrichten.
Maar de mooiste beloning is wel dat men de moeite bij elkaar neemt ook te lezen wat men schrijft.
Voor mij een groot deel van mijn besteding, want ik ga nu naar buiten voor inspiratie. Hans
Ot. Het leuke van radio is dat je luistert, geniet en dan weer bijna vergeet.
Je verzoekje is gedraaid in de show.
Het programma is beluisteren op de pagina “Bank’s Radio”
Alles dát ik geleerd heb op de computer heb ik geleerd van medebloggers, toen ik 2005 begon wist ik echt hélemaal niets. Nu is het een deel van m’n leven geworden. M’n redelijk vaste lezersgroep . heeft me door een heel nare tijd gesleept door er gewoon altijd voor me zijn als ik eenzaam dreigde te worden Een aantal heb ik ook in het gewone leven leren kennen wat áltijd een soort fijne herkenning was. Van mij geen kwaad woord over bloggen.
Ik maak er minder tijd voor vrij, ook voor het bezoeken van andere bloggers (zijn er maar een paar: Suske en jij). Mijn pc is naar de werkkamer verhuisd waardoor ik echt alleen boven moet zitten om te bloggen, daarnaast is mijn telefoon extra beveiligd zodat ik de foto’s eerst naar een andere telefoon over moet zetten met bluetooth voor ze op de pc staan. 100 foto’s overzetten duurt ongeveer een uur. Dan heb ik al geen zin meer nog een verhaaltje te typen en de foto’s te bewerken en uploaden. Gelukkig heb ik ook weinig zinvols te melden, ik vrees dat ik niet gemist word als ik helemaal stop.
Zelf sleep ik nog altijd de foto’s van m’n Android-camera via een USB-3-snoertje over naar m’n Win10 PC. Dat gaat een stuk vlotter.
Doorgaan zolang je met plezier blogt. Ik blog sinds 2011. Ik ben ermee begonnen om mijn schrijfhobby niet alleen in een schriftje te zetten en ach toen bleek het ook leuke manier om wat met mijn fotoverzameling te doen. Voorlopig is stoppen voor mij niet aan de orde.
Ik vind het ook nog steeds veel te leuk om te stoppen, het zet me ertoe aan foto’s te maken, naar buiten te gaan, ermee bezig te zijn. Mijn clubje is ook aardig geslonken na twintig jaar, maar dat ligt ook aan mezelf, uitgebreide lange dagelijkse verhalen dat kost me teveel tijd. Ik reageer ook lang niet altijd overal. Voorlopig hou ik het nog wel even vol 🙂
soms heb ik wel mijn twijfels Sjoerd…
ik beperk me meestal tot mijn vaste volgers
het aantal publicaties heb ik wel verminderd
prettige dag
Doorgaan, Sjoerd, komaan! Intussen ‘zag’ ik heel wat bloggers, wat elke keer weer een verrijking was/is, hoe-dan-ook.
Voor mezelf… -> ‘k moet buiten, zoeken/vinden naar iets wat op het logje kan! En heel fijn dan, als daar leuke reacties op te lezen zijn.
Lie(f)s.
Ik blog intussen ruim 18 jaar en het bevalt me nog steeds zo goed, dat ik er nog niet over peins om ermee te stoppen. Mijn blog is vooral een hulpmiddel dat me ertoe dwingt om in beweging te blijven en naar buiten te gaan. Daarnaast vind ik de interactie met een aantal bloggers erg fijn.
Ik heb er soms fysiek en mentaal wel moeite mee. En als er dan ook nog korte, niets zeggende reacties komen….
Zolang ik het leuk vind en reacties krijg blijf ik blogposten publiceren.
Je hebt mij even op het verkeerde been gezet.
Alsof dit jouw laatste blogpost zou zijn.
Ook ik blijf schrijven, lezen en reageren.
Waarbij ik begrijp dat sommigen stoppen met bloggen dan wel overstappen op andere beschikbare sociale media.
Vriendelijke groet,
Dat vind ik een hele mooie en goede reden om te bloggen Sjoerd. De mensen bij wie je virtueel op bezoek gaat worden inderdaad kennissen en soms zelfs een soort van vrienden. Je leert elkaar toch kennen.
Dagelijks bloggen is een deel van mijn leven geworden en ik zie het ook als een soort dagboek. Ik vind het leuk om bij andere bloggers langs te gaan, al reageer ik ook niet altijd en bij sommigen nooit. Maar dat heeft meer met tijdgebrek re maken. Blijf lekker bloggen Sjoerd!
Goede morgen Sjoerd, ik ben ook van plan om door te gaan tot ik niet meer kan. Al publiceer ik misschien minder logjes dan in het begin , ik heb niet dagelijks wat te vertellen. Maar ik blijf toch bij de vaste groep lezen en reageren. Voor vandaag iedereen een fijne vrijdag gewenst.
Ik blog niet meer, lees/reageer ook heel wat minder dan toen ik nog blogde. Tijd van komen en tijd van gaan.
Ik blog omdat ik het gewoon leuk vind om te doen. De mensen, die ik ermee heb leren kennen zijn een verrijking van mijn leven. Ik plaats nu dagelijks een blog, maar ik weet, dat het geen verplichting is. Ik lees ook bij anderen, maar reageer niet altijd.
Ik zie het net als jij. Facebook, Twitter, insta, ik doe er niets mee. Blogs schrijven en lezen vind ik het leukst.
Het is een kleine selecte groep waar ik kom en die bij mij komen en dat is prima. En zolang ik het leuk blijf vinden, dan blijf ik komen en blijf ik bloggen. En voor jou.. moet ik even kijken wanneer… maar ik heb weer wat foto´s voor je. 😉
Love As Always
Dimario
Ik twijfel niet om door te gaan, maar ik publiceer wel minder dan vroeger. Er zijn voor mij te weinig leuke schrijfuitdagingen. Ik maak ook meer tijd om te lezen, niet alleen blogs van anderen maar ook boeken.
dat vraagt zich iedereen wel eens af, zeker in de verlofperiode enzo
Laatst heb ik daarover iets gepost en je hebt daar hetzelfde geantwoord als dat je hier schrijft(ongeveer)
ik ga ook door , en komt er niemand meer van de vaste kliek of krijg ik geen reacties meer, dan stop ik wel, waarom al die energie er dan in steken?
Een @->- voor U.
Ik lees circa 20 blogs, die elk soms dagelijks en soms 1x per week een nieuw bericht plaatsen. Reageer lang niet altijd, hangt er van af of iets me raakt e/of ik iets toe te voegen heb. Doe ook niets aan likes of korte nietszeggende reacties. Zelf blog ik ook als niemand zou reageren. Ben ooit begonnen met een website zonder reactiemogelijkheid.