bVision.nl

bVision.nl

Limburg in beeld – Spaubeek





Bijna was ik verdwaald, nee niet in Spaubeek, maar in de geschiedenis ervan, maar dat verhaal later. Eerst verder met onze tocht door het Limburgse land. Na Sweikhuizen duiken we door het bos naar beneden richting Spaubeek. We komen uit bij (sint)Jansgeleen. Van oorsprong een kleine versterkte hoeve en de oorsprong van dit kleine dorp dat ook sinds een aantal jaren onder de vlag van Schinnen vaart. Het huis of kasteel Jansgeleen wordt reeds in 1286 genoemd. De familie Rode van Opsinnich was familie van Hoen van den Broeck, later Van Hoensbroeck geheten en eigenaar van Kasteel Hoensbroek. Door deze familiebanden kwam ook het Huis Spaubeek in 1388 in het bezit van de familie Hoen. U snapt hem wel, ik heb in de tussentijd heel de geschiedenis van beide steden bestudeerd en alleen al deze regels hebben mij avonden gekost. Van het Kasteel is niet veel meer over, maar er zijn plannen om naast de gerestaureerde hoeve en molen de andere delen ook nog aan te pakken. Maar goed verder op mijn tocht naar het volgende dorpje. We duiken onder de autoweg door en komen aan in het Spaubeek van nu. Een rustig dorp onder de rook van DSM. In het dorp veel oude (boeren) huizen en ondanks de grootte toch lekker rustig. Het kleine Centrum waar de kerk en de markt ligt is historisch. En ook langs de binnenweg door Hobbelrade naar het volgende dorp vindt mooie oude boerderijen. In een van deze oude boerderijen is het Heemkunde Museum Beek gevestigd. Ofwel een wandeling door dit dorp (de blauwe paaltjes volgen) is meer dan de moeite waard. Zie de foto’s, deze zijn uiteraard weer aanklikbaar voor postcardformaat.



Keek op de afgelopen week (5)

De afgelopen week was een echte feestweek, met Oudjaar, Nieuwjaar, een kinderverjaardag van neefje Yasin die 3 werd en mijn zwager Gerard die gisteren treurde dat hij 50 werd. Ik kan me nog herinneren dat het nog maar een klein kereltje was toen ik hem leerde kennen. 12 of 13 jaar was hij destijds. De tijd vliegt gewoon voorbij… Nog een paar jaar en ben zelf met pensioen, tenminste als de regering daar geen stokje voor steekt. Het was ook een week van weer beginnen met werken na een week vakantie. De goede voornemens vielen uiteraard meteen in duigen met al die feest(j)e(s)n (doorhalen wat niet van toepassing is), maar gelukkig las ik dat mensen die wat zwaarder zijn na hun 50 ste wat langer leven. Die hebben gewoon meer weerstand. Dus hebben we gewoon gisteren nog even iets extra genomen om de weerstand nog wat te verhogen. Maar na vandaag doen we het toch echt weer wat rustiger aan. Niets meer in de planning dan alleen maar hard werken, en, daar is ook nog nooit iemand aan dood gegaan.



Vergeten merken – Simca 1934 – 1980




Voor de afwisseling gaan we eens naar France, de Societe Industrielle de Mecanique et de Carosserie Automobile maake vanaf 1934 auto’s. Henry Pigozzi begon in dat jaar met het onder licentie bouwen van Fiat automobielen. Pas in de vijftiger jaren werd de eerste echte Simca gebouwd, de Aronde. Het was meteen een schot in de roos voor het merk. In de zestiger jaren werd de de kleine Simca 1000 gebouwd. In die jaren een echte rallystar. Dit was meteen te merken aan de verkopen van de in die tijd ontwikkelde Simca Rallye (1,2 en 3). Dit autootje deed het hard van menig autoliefhebber sneller kloppen. Ook de opvolgen de Simca 1100 was een succes, maar helaas. Het bedrijf, inmiddels in handen van Chrysler kreeg het in de zeventiger jaren zwaar te voorduren, het moederconcern stond op faillisement en Simca werd voor 1 dollar verkocht aan de PSA group. Die dacht dat het beter zou zijn om het merk Simca te laten voor wat het was om verder te gaan als Talbot. De enige echte Simca, de 1307/8 werd nog Talbot 1510, maar de uitgebrachte kopien van de peugeot 104 als Talbot Samba en van de Peugeot 309 als Talbot Arizona hebben het bedrijf verder de das omgedaan. En zo verdween het merk langzaam van de markt. Simca had in de gloriejaren niet alleen fabrieken in Frankrijk, maar ook in o.a. engeland en nederland. Hier werden bij NEKAF o.a. de 1000 en de 1100 gemaakt. En wie kent er niet de Matra Simca Bagheera of de Matra Simca Rancho die in samenwerking met Matra werden gemaakt. Jammer dat dit merk verloren moest gaan.



Flying High – CNC foam snijden




Naar aanleiding van de reacties van de vorige week, een stukje over onze CNC-foam snijder. Het principe van het snijden van foam (XPS Schuim) berust op het smelten van de foam op de snijdraad. Dit gebeurt met een CNC foamcutter. Die waar wij mee snijden is geheel zelf gebouwd. In principe kan de draad waar we mee snijden aan de linkerkant en aan de rechterkant op een willekeurige plaats staan. De horizontale en de verticale verschuivingen vinden plaats met behulp van CNC gestuurde Stappenmotoren.



CNC staat voor Computer Numerical Control. In de tijd gezien worden de stappen voor de linker en de rechterzijde middels Computer en een CAD-ontwerp (Computer Aided Design) overgebracht op de stappen(Numerical) motoren (Controls). Op de snijas wordt met veren een weerstandsdraad gespannen die onder spanning wordt gebracht. De stroom die door de draad loopt levert energie in de vorm van warmte op die ervoor zorgt dat de foam smelt. (alle foto’s zijn aanklikbaar voor een grotere uitvoering)

Tips en Truuks – CSS en HTML (2)

We waren gebleven bij een kale pagina waar alleen maar een zinnetje stond en die op de volgende wijze was opgebouwd:

<html>
<head>
<title>
CSS en HTML
</title>
</head>
<body>
Dit is de welkomstpagina van de cursus CSS
</body>
</html>

Om nu de zin zo vorm te geven dat deze als titel pagina wordt weergegeven plaatsen we de tag <h1></h1> eromheen
<h1>Dit is de welkomstpagina van de cursus CSS</h1>

Dit is de welkomstpagina van de cursus CSS

Dit is al spectaculair anders, maar niet wat we willen. We zullen nu binnen 1 formulier op drie verschillende manieren deze tag met CSS laten wijzigen (zie het mini plaatje):



Van oude cameraes en eDie hardse. — By Frank

oude cameraWie fotografeert tegenwoordig (2008 inmiddels) nog op dia of negatief?eeUiteraard beroepsfotografen, alsede klant het perse wil.eZeker nog enkele eDie Hardse verstokteeamateurs, die van digitaal niets willen weten. Ik ken er een paar, ze kunnen helemaal lyrisch worden over Kodak Ektachrome of Fuji Superia. En geloof me,eze hebben het lang volgehouden, maar nu,ehevig spartelend, stappen zij ook langzaam aan, het digitale tijdperk binnen.

Met de opkomst van de digitale camera zijn miljoenen nog perfecte analoge camera’s in de kast of lade verdwenen. Pure kapitaalvernietiging eigenlijk, jammer maar wat moet je er nog mee? Ik hoef de voordelen van digitaal hier niet nog eens af te zetten tegen analoog. Dat is al zo vaak gedaan. Verzamelobjecten, zoals de afbeelding hiernaast, zullen het in de meeste gevallen ook niet worden, ze zijn in veel te grote aantallen gemaakt. Of misschien toche Uiteindelijk gaan ze naar het milieupark of de vuilnisbak in. Die paar, welke dan nog overblijven, komen misschien toch nog eens ergens in een vitrine of museum.

Door de jaren heen, heb ik ookewat oude camera’s verzameld. Een hiervan wil ik vandaag voorstellen. Het is een "Purma Special"edie tussen 1937 en 1951 verkocht werd.eDe camera is gemaaktevan Bakeliet. Een van de eerste kunststoffen die massaproductie mogelijk maakte. Hetedesign is van Raymond Loewy, die ook voor o.a. Coca-Cola werkte.

Een nieuw jaar

Voor iedereen in deze wereld een vreedzaam en respectvol 2008. Hou het netjes en toon respect naar elkaar…


BTW: Ik vond nog wat goede voornemens van een internetjunky…