Iedereen kent wel de moderne (veilige) titan stielen van staal die werden gebruikt in de mijnbouw en zo niet ook niet erg, een volgende keer komt deze stiel uitgebreid aan bod. Alleen die titan stielen waren er in het begin niet. Alle ondersteuningen die werden aangebracht onder in de mijn waren vroeger van hout. Hout kon wel wat hebben en was eigenlijk heel veilig. Als het begon te kraken moest je maken dat je uit de gang kwam, want dan stortte de boel in. En zolang het niet kraakte kon je dus ook gewoon doorgaan. Alleen was er op deze wijze gigantisch veel hout nodig om de kilometers lange gangen te ondersteunen. Bij de mijnen lagen dan ook grote (timmer)werkplaatsen en er was een grote hout opslag. De foto geeft een mooi beeld van al dat hout wat werd gebruikt.
(click picture) Hout
Hout is het oudste materiaal, en het vaakst gebruikte.
En ze gebruiken het nog steeds veel.
Dat ze dat vroeger in de mijnen gebruikten wist ik niet.
tjee dat is me nogal niet wat zeg.
daar heb ik geen idee van, heb me er dus ook nooit in verdiept, dat ligt voor jou anders natuurlijk
Mooi verhaal hoor! Nooit geweten van dat hout, ik kom niet verder dan de parkietjes om te waarschuwen tegen mijngas.
Dat waren nog eens tijden
Kijk…dat heb ik nooit geweten…
Het is de reden van de oprichting van Staatsbosbeheer.
Zo kwamen ze begin 1900 ook op de Waddeneilanden.
Zij zouden die stuivende duinen wel ‘ s even vastleggen met wat bos…
Dat viel natuurlijk vies tegen, want op zand wilde dat niet zo.
Er kwamen veel kunstgrepen aan te pas om de uiteindelijk gekozen ‘Pinus Nigra’, oftewel de Zwarte Den, te doen groeien.
Afwatering van natte duinvalleien. Bewatering van droge delen. Het planten van Amerikaanse Vogelkers, omdat dit een snelle humus-vormer was.
Dit laatste is overigens ’n ingreep waar ze tot de dag van vandaag spijt van hebben, want het woekert en is niet meer te stoppen. Geen beest wil ’t vreten, want er zit blauwzuur in de bast. Alleen de Hollandse Landgeit, heeft blijkbaar sterke darmen en wordt dan ook volop ingezet als (be)grazer.
Maar we dwalen af… De dennen werden uiteindelijk geplant door onderin het plantgat een turfbolster te plaatsen. Dit waren turven in een net, welke ze eerst vol lieten zuigen met water. Dit gebeurde in grote gaten (debe ‘s) in het bos, de zgn turfdebe ‘s. Een soort eeuwigdurende batterij zeg maar, want na een droge periode, als de boom al het vocht verbruikt had, laadde de turf zich in ’n natte periode weer vanzelf op, door het grondwater uit de directe omgeving aan te zuigen. Uiteindelijk is ’t ‘de Staat’ dan toch gelukt. En de bomen van de eilanden waren erg gewild in de mijnen. Doordat ze, door de zilte wind, langzamer groeien als bijv. een Den op de Veluwe, gaven ze stugger hout. De jaarringen liggen dan ook dichter bij elkaar, als van een ‘Veluweboom’. Daardoor kraakte dit hout veel meer, voor het brak. Een soort waarschuwingsfunctie dus. Er kon dan bijgestut worden of de mijnwerkers konden op tijd de benen nemen. Na de sluiting van de mijnen, was het ook gedaan met de bosbouw op bijv. Terschelling. De bossen zijn nu veel gevarieerder, door allerlei opschot een kans te geven en dood hout te laten voor wat ’t is. En dit geeft een veel grotere biodiversiteit, als vroeger in de naaldbossen.
*in het kader van bloggen op andermans blog ; )*
Je hebt gelijk, het is een blog in mijn blog. Maar dit geeft gewoon wat extra informatie die ik niet wist.
prachtige foto! Als ik erover nadenk… ik wordt er kriebelig van… lijkt me echt doodeng om daar te moeten werken!!
nou ik heb nog nooit van titan stielen gehoord, dus kom maar op 🙂
Dat er zoveel hout nodig was om de mijnen in bedrijf te houden, daar heb ik eigenlijk nooit bij stilgestaan. Deze mooie oude foto maakt die hoeveelheid hout wel erg duidelijk. Mooi!
foto van het Maurits terrein of van de Emma?
ja vooral belgisch Limburg staat vol met die naaldbomen, heel vervelend want ze zijn niet meer nodig en groeien maar door.
Heel veel hout. Ik ben als kind ooit een paar keer geweest bij een hout zagerij handel in Australie. Mega groot en de geur was altijd lekker.
weer zo’n prachtige plaat… gaaf.
En niet zomaar hout… Dennenhout zou het zijn, niet het veel sterkere eikenhout, want den kraakt voor het breekt, terwijl eik wel zonder krakende waarschuwing – zij het bij veel zwaardere belasting – doorbreekt.
Dennenhout zal buigen en dan pas barsten, eik wil niet buigen, dus die moet meteen barsten.
Dat de beide Limburgen zo vol dennenbossen staan, heeft dan ook mede met de mijnen te maken.
Dankjewel… ‘Pa’ (wijlen mijn grootvader), was mijntimmerman – dit berichtje is voor mij binnen deze reeks dus wel speciaal.
Ik kwam net op FTD een serie dvd’s over de mijnen tegen, heb je die ook al?
Nee, die heb ik niet. Ik zou bijna zeggen ik hou me aanbevolen…
Tja, echt veilig werken was het niet daar. Mooie foto!
Flinke hoeveelheid hout inderdaad.
Dat “ingebouwd” alarm systeem bij hout had dus wel een voordeel. Als het tenminste niet op het allerlaatste moment begon te kraken.
Er ging idd heel wat hout in zo’n mijn. En dit was niet de enigste mijn.
Mocht je wel geen oordoppen in hebben, maar die bestonden vroeger ook nog niet denk ik.
Wel bijzonder hoor dat mijnen leven.
Prachtige foto weer. Maar welke mijn was dit?
Dit was het houtterrein op de Maurits, er was ook nog een houtterrein langs de
Kerenshofweg richting Stein.
Ik heb er zelf in 1955 nog gewerkt. Als ik nu die foto moet ik nog terugdenken
aan wat ons toen allemaal beloofd is geworden, tien jaar later ging de mijn dicht.
Een oude ondergrondse opzichter die zijn laatste jaren bovengronds moest slijten
zij toen heel profetisch: “Zie je die eerste dieselloc hier op de mijn, dit is het
einde van de koel”.